Ελλαδα

Μια συζήτηση από το ΚΕΦίΜ για τις αυθαιρεσίες και τη Μύκονο

Με αφορμή το βιβλίο του Κωνσταντίνου Καλλίρη «Οργανωμένο Έγκλημα και Διαφθορά: Ένα Παιχνίδι Ισορροπίας»

62224-137655.jpg
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Μύκονος
© Pixabay

Την Τετάρτη το ΚΕΦίΜ διοργανώνει συζήτηση για τις αυθαιρεσίες, την κρατική ολιγωρία και τη Μύκονο, με αφορμή βιβλίο του Κωνσταντίνου Καλλίρη

Tο Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ) διοργανώνει την Τετάρτη 21 Ιουνίου και ώρα 19:30 εκδήλωση με τίτλο: «Οργανωμένες αυθαιρεσίες, κρατική ολιγωρία και το παράδειγμα της Μυκόνου: Μια συζήτηση με αφορμή το βιβλίο του Κ. Καλλίρη Οργανωμένο Έγκλημα και Διαφθορά: Ένα Παιχνίδι Ισορροπίας».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Impact Hub Athens (Μοναστηράκι).

Συζητούν:

Κωνσταντίνος Ι. Καλλίρης, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή Πανεπιστημίου του Έσσεξ 

Αντώνης Γ. Καραμπατζός, Καθηγητής Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ

Σωτήρης Γεωργανάς, Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο City, Πανεπιστημίου του Λονδίνου

Συντονίζει η δημοσιογράφος Δάφνη Παπαδοπούλου.

Kρατήστε τη θέση σας στην εκδήλωση πατώντας εδώ.

Οργανωμένο Έγκλημα και Διαφθορά: Ένα Παιχνίδι Ισορροπίας

Τόσο το οργανωμένο έγκλημα όσο και η διαφθορά είναι φαινόμενα που έχουν μελετηθεί διεξοδικά και από διάφορες σκοπιές: εκείνη του εγκληματολόγου, του ποινικολόγου, του κοινωνιολόγου, του οικονομολόγου. Η μεταξύ τους σχέση, όμως, παρότι διαισθητικά προφανής, παραμένει ένα μυστήριο για τις κοινωνικές επιστήμες. Η περιγραφή και ερμηνεία αυτής της σχέσης αποτελούν το κυρίως αντικείμενο αυτής της μονογραφίας.

Οι εγκληματικές οργανώσεις καταφεύγουν στη διαφθορά για να επιτύχουν τους στόχους τους – αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων μια σχέση διαφθοράς απαιτεί τη συμμετοχή δύο «παικτών»: εν προκειμένω, του οργανωμένου εγκλήματος και του lato sensu κράτους.

Ο παράγοντας που αναγκάζει δύο κατ’ εξοχήν «εχθρούς» να παίξουν το παιχνίδι της διαφθοράς είναι ο ορθολογισμός: ο πόλεμος ανάμεσα στις εγκληματικές οργανώσεις και το κράτος έχει μεγάλο κόστος για αμφότερες τις πλευρές· η ειρήνη είναι ενίοτε η πλέον συμφέρουσα επιλογή – ένα σημείο «ισορροπίας». Αυτό επιβεβαιώνεται από τη συγκριτική μελέτη τριών μεγάλων εγκληματικών οργανώσεων και την αντιπαραβολή των τακτικών τους με εκείνες των συμμοριών.

Υπό το φως αυτής της διαπίστωσης, ο εγκληματολόγος, αλλά και ο νομοθέτης, καλούνται να επανεξετάσουν τους ορισμούς των δύο φαινομένων και να στραφούν προς περισσότερο στοχευμένες λύσεις στο πεδίο της αντεγκληματικής πολιτικής.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ