Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: Ο πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου για τον θάνατο του παιδιού του
Εννέα ημέρες μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, ο πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου μίλησε στον Ant1 για τον θάνατο του γιου του και το αίτημά του στις αρχές για να μπορέσει να θάψει κάτι από το παιδί του.
«Είναι τραγικός αυτός ο θάνατος των παιδιών, αλλά και πολύ δύσκολο για αυτούς που μένουν πίσω», είπε ο π. Χριστόδουλος στην τηλεόραση του Ant1 και πρόσθεσε: «Ο Κυπριανός ήταν μαζί με μία πολύ καλή κοπέλα και σχεδιάζαν το βυζαντινό τους γάμο τον Αύγουστο. Όταν διάβασα το βράδυ εκείνο πως έγινε αυτό το δυστύχημα, γνωρίζοντας ότι ο Κυπριανός έχει κόψει εισιτήριο, ήξερα ότι το παιδί μου έχει φύγει. Περίμενα να πάρω το σώμα του παιδιού μου, τους έλεγα “δώστε μου έστω και κάτι από το παιδί μου για να το θάψω και να το τιμήσω” και εκείνοι μου έλεγαν ότι το παιδί μου “ίσως να υπάρχει από τη μέση και πάνω”. Όταν άνοιξα το φέρετρό του το παιδί μου ήταν ακέραιο, ούτε καμένος, ούτε ακρωτηριασμένος, είχε μόνο μερικούς μώλωπες στο σώμα του. Μαζί με την παπαδιά και τα υπόλοιπα παιδιά πλύναμε το νεκρό σώμα του Κυπριανού και τις πληγές του».
Επιπλέον, ο π. Χριστόδουλος μοιράστηκε κάτι που του είχε πει ο παππούς του Κυπριανού. «Ο πατέρας μου και παππούς του Κυπριανού είναι και εκείνος ιερέας και όταν του ανακοινώσαμε την απόφαση του παιδιού να παντρευτεί, μας είπε πως είδα να προσπαθώ να περάσω τα στέφανα στα παιδιά και ο Κυπριανός έλειπε. Προσπαθούσε να μας προετοιμάσει…»
Ο πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου στον επικήδειο για το παιδί του, αναφέρθηκε στις τελευταίες συνομιλίες που είχε με τον γιο του. «Τι θα κάνεις την Τυρινή γιε μου;» τον ρώτησα, «θα πάω με τη Χριστίνα μου στην Άνδρο για να προσευχηθούμε και να πάρουμε την ευλογία της Αγίας Μαρίνας» μου είπε. «Ευλογημένα να πάτε γιε μου, προσεκτικά, με το καλό να επιστρέψετε». Αυτά ήταν τα τελευταία μηνύματα. Τρίτη πρωί, με πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι «περάσαμε πάρα πολύ καλά, θα γυρίσω στη Θεσσαλονίκη με τρένο, που είναι και πιο φθηνό, να κάνω οικονομία και θα διαβάζω στο δρόμο, για να τελειώσω γιατί με περιμένουν και υποχρεώσεις».
