Σε ένα ζευγάρι ο ένας ζει με HIV. Ένας γκέι άνδρας διεκδικεί το δικαίωμά του στην προφυλακτική θεραπεία PrEp. Ο μαιευτήρας των οροθετικών γυναικών στην Ελλάδα και μια μητέρα που ο γιος της ζει με HIV. Τέσσερις αληθινές ιστορίες που θα μιλήσουν γι’ αυτές οι αληθινοί πρωταγωνιστές τους. Όλα αυτά στη διήμερη διοργάνωση I’m Positive, από το Σύλλογο Οροθετικών «Θετική Φωνή», στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, με στόχο την ενημέρωση και την αποδοχή και ενάντια στην προκατάληψη για τον HIV.
Με αφορμή όλα αυτά, o Γιώργος Παπαγεωργίου (αριστερά στη φωτογραφία-αφίσα και δεξιά ο υπεύθυνος Επικοινωνίας της «Θετικής Φωνής», Γιώργος Τσιακαλάκης), το ένα μέλος του ορο-διαφορετικού ζευγαριού, απαντάει στα ερωτήματα της ATHENS VOICE.
Τι ακριβώς είναι το I’m Positive; Τι θα δούμε στη Στέγη;
To I’m Positive είναι μια καμπάνια που στοχεύει στην ανάδειξη της κοινωνικής διάστασης του HIV και ευρύτερα στην ανάγκη εξάλειψης του φόβου για τον «άλλο». Όπως γνωρίζετε, το HIV/AIDS είναι μία από τις νόσους στην οποία είχαμε τόσο γρήγορα εξελίξεις σε επιστημονικό επίπεδο. Αν σκεφτούμε ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν μια καταληκτική νόσος και σήμερα τα οροθετικά άτομα μπορούν να ζήσουν ποιοτικά μέχρι το γήρας τους, μπορούμε να το αντιληφθούμε. Η κοινωνία μας όμως, δυστυχώς δεν ακολουθεί αυτή την εξέλιξη, με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση ανθρώπων. Τι είναι όμως η κοινωνία; Η κοινωνία είναι το άθροισμα όλων ημών, άρα το βάρος των ευθυνών το φέρω εγώ, το φέρεις εσύ, το φέρουμε όλοι. Επειδή δεν μου αρέσει να είμαι απαισιόδοξος και θέλω πάντα να βλέπω με μια θετική σκοπιά τα γεγονότα, θεωρώ ότι η κοινωνία μας σύντομα θα συμβαδίσει με τις εξελίξεις, με τη βοήθεια των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Για αυτό το λόγο, η Θετική Φωνή «σφίγγει» τα χέρια με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, με στόχο την τομή των δύο παράλληλων γραμμών που ονομάζονται κοινωνία και επιστήμη. Θα είναι ένα διήμερο με ανοιχτές συζητήσεις, προβολές ταινιών και πολλά δρώμενα. Όλοι πρέπει να είμαστε εκεί, ανεξάρτητα αν νιώθουμε πως ο HIV μας αφορά ή όχι, γιατί το διήμερο αυτό είναι ευρύτερα ένας ύμνος στην αποδοχή. Όλοι εμείς που συμμετέχουμε, παρέα με όλους εσάς, βάζουμε επιτέλους απέναντί μας τη ρητορική μίσους, την ξενοφοβία, την ομοφοβία και το φόβο για το διαφορετικό και θα παλέψουμε με όλη μας τη δύναμη για την ισότητα και την ελευθερία. Για αυτό το διήμερο στη Στέγη είναι πολύ σημαντικό, γιατί είναι ένας ύμνος στη συμφιλίωση με τον εαυτό μας και στην αποδοχή του άλλου.
Εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις στην ελληνική κοινωνία γύρω από το θέμα του HIV. Τι δεν κάναμε ή δεν κάνουμε σωστά;
Θα χρησιμοποιήσω μια φράση που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν το Athens Pride: «Είναι θέμα παιδείας». Ας μη σταθούμε στο τι δεν έγινε σωστά, αλλά να συνειδητοποιήσουμε πως είναι δικαίωμα όλων μας η πρόσβαση στην ενημέρωση, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η ισονομία και η ελευθερία. Χρειαζόμαστε να απαγκιστρωθούμε από τις προκαταλήψεις παλαιοτέρων δεκαετιών και να παλέψουμε όλοι μαζί για ένας κράτος δικαίου όπου τα μέλη του είναι ενωμένα και ισότιμα και όχι μια κοινωνία φοβική που θέτει απέναντί της τους ανθρώπους της.
Στη μία από τις ιστορίες που αφηγείται η καμπάνια «I’m Positive», περιγράφεται η ζωή ενός «οροδιαφορετικού» ζευγαριού. Πιθανότατα πολλοί άνθρωποι θα είχαν αναστολές στο να κάνουν σχέση με κάποιον άνθρωπο που ζει με HIV. Κι αυτό, παρότι αν κάποιος παίρνει κανονικά τη φαρμακευτική του αγωγή, είναι αδύνατο να μεταδώσει τον ιό. Έτσι δεν είναι;
Η δική μας ιστορία στην καμπάνια «I’m positive» μιλάει για αυτό ακριβώς. Αρχικά, οροδιαφορετικό ζευγάρι σημαίνει πως ο ένας ζει με HIV, ενώ ο άλλος όχι. Σε εμάς, δεν υπήρξε ποτέ φόβος ή δισταγμός, καθώς και οι δυο μας ήμασταν πολύ καλά ενημερωμένοι. Γνωρίζαμε πως το άτομο που ζει με τον ιό, αν ακολουθεί πιστά τη θεραπεία του δεν μπορεί πρακτικά να μεταδώσει τον HIV, με αποτέλεσμα ποτέ να μην εκθέσει σε κίνδυνο το σύντροφό του. Η ερώτηση αυτή όμως πραγματικά είναι πολύ λογική και είναι κάτι που θα αναρωτιόμασταν όλοι. Η επιστήμη και η έρευνα ωστόσο δίνουν την πιο ξεκάθαρη απάντηση. Στη μελέτη «Partner» έλαβαν μέρος 80.000 άτομα. Επρόκειτο για οροδιαφορετικά ζευγάρια. Τα άτομα που ζούσαν με HIV λάμβαναν αντιρετροϊκή θεραπεία και είχαν μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας έγιναν το δυνατότερο εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας και άλλαξαν για πάντα ό,τι γνωρίζαμε για τη μετάδοση του HIV, καθώς δεν καταγράφηκε καμία έκθεση στον ιό.
Άλλη ιστορία αναφέρεται στο δικαίωμα ενός γκέι να παίρνει την προφυλακτική θεραπεία PrEP. Θες να μας εξηγήσεις τι ακριβώς είναι αυτό και σε πoιο επίπεδο βρισκόμαστε στην Ελλάδα; Είναι προσβάσιμη αυτή η θεραπεία;
Ένα από τα εργαλεία προφύλαξης από τον HIV είναι η PrEP. Πρόκειται για μία προληπτική θεραπεία, ένα αντιρετροϊκό χάπι που όταν λαμβάνεται καθημερινά, δεν επιτρέπει στον ιό να παραμείνει και να αναπαραχθεί στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να κρατά το άτομο ασφαλές. Δυστυχώς αυτή η θεραπεία δεν είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα, γιατί κοινωνία και πολιτεία δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα τη σημασία της. Ήδη έχουν γίνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και ευελπιστούμε ότι η πρόσβασή μας στη θεραπεία θα αποτελεί πολύ γρήγορα γεγονός.
Πλησιάζει η Παγκόσμια Ημέρα AIDS και θα «ενημερωθούμε» πάλι για τους τρόπους με τους οποίους μεταδίδεται ο ιός: σεξουαλική επαφή, από τη μητέρα στο παιδί, μέσω χρήσης κοινής σύριγγας. Ακόμα και η ενημέρωση αποτελεί ταμπού, υπάρχουν πολλές μορφές επαφής και δεν γινόμαστε συγκεκριμένοι, π.χ. στοματικός έρωτας, πρωκτικός έρωτας, ποιος από τους δυο συντρόφους είναι πιο «εκτεθειμένος» κλπ. Θα ήθελες να μας τα εξηγήσεις λίγο περισσότερο;
Πράγματι, ο ιός μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής, μέσω της κοινής χρήσης σύνεργων χρήσης, μέσω της μετάγγισης αίματος, αν και ο κίνδυνος αυτός έχει εξαλειφθεί από το 1992 και μετά, καθώς κάθε μονάδα αίματος ελέγχεται εργαστηριακά. Τέλος, από τη μητέρα στο παιδί, αλλά και πάλι με προϋποθέσεις. Δηλαδή αν η μητέρα λαμβάνει σωστά την αντιρετροϊκή θεραπεία και παρακολουθείται από το γιατρό της, δεν θα μεταδώσει τον ιό στο παιδί. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο ιός δε μεταδίδεται με την αγκαλιά, δε μεταδίδεται με το φιλί, δε μεταδίδεται με την αγάπη.
Σχετικά με το ρίσκο μετάδοσης που έχει κάθε σεξουαλική πρακτική, η συζήτηση αυτή συνοδεύεται επίσης από πολλές ανακριβείς πληροφορίες και μύθους. Η απάντηση βρίσκεται στην έννοια της ατομικής ευθύνης και των μέτρων πρόληψης που λαμβάνουμε ώστε να μειώνουμε το ρίσκο και να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την ερωτική μας ζωή. Όσον αναφορά το ποιος από τους δύο συντρόφους είναι πιο ευάλωτος στην έκθεση και πάλι εδώ κυριαρχούν μύθοι. Η πρόληψη για τον HIV και η διαφύλαξη της σεξουαλικής μας υγείας είναι ένα θέμα που αφορά όλους.
Info της εκδήλωσης
Η διοργάνωση I’m Positive θα πραγματοποιηθεί στις 21 και 22 στην Κεντρική και τη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Η κεντρική εκδήλωση θα γίνει στις 21/11, στις 20.30. Θα προβληθούν βίντεο του ενός λεπτού για την κάθε ιστορία και στη συνέχεια οι πρωταγωνιστές τους θα μιλήσουν με το κοινό. Μαζί τους και ένας λοιμωξιολόγος που συνέδεσε την πορεία του, από τη δεκαετία του ’80, με την αντιμετώπιση της επιδημίας στην Ελλάδα. Τη συζήτηση συντονίζει η δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα. Όλες οι εκδηλώσεις, οι συζητήσεις και οι προβολές, είναι με ελεύθερη είσοδο και σειρά προτεραιότητας μία ώρα πριν. Δείτε κι εδώ: http://www.sgt.gr/gre/SPG2219/
Αναλυτικά το πρόγραμμα
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου
10.00 | ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ
The Cure (Η Θεραπεία) του Peter Horton | 1995, ΗΠΑ (98’)
Απευθύνεται σε μαθητές σχολείων | Οι συμμετοχές έχουν κλείσει
Ο Έρικ μόλις μετακόμισε με τους γονείς του σε μια νέα πόλη και είναι πολύ χαρούμενος που γίνεται φίλος με τους γείτονές του, τον Ντέξτερ και τη μητέρα του. Παρά τις αντιδράσεις της μητέρας του Έρικ, η οποία τον προτρέπει να μείνει μακριά από τον Ντέξτερ, επειδή είναι οροθετικός, ο Έρικ δεν θα εγκαταλείψει τον φίλο του. Μια μέρα θα ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι μέχρι τη Νέα Ορλεάνη, επειδή άκουσαν ότι εκεί υπάρχει ένας γιατρός που ισχυρίζεται ότι θεραπεύει το AIDS.
Οι μαθητές συζητούν με έναν άνθρωπο που ζει με HIV και μία εκπαιδευτικό, για την πρόληψη, τη θεραπεία και τη ζωή με HIV, για τη σημασία της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και για θέματα διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Θεοδωρόπουλος.
17.00 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
PrEP Project - Επεισόδιο 1: «Ποπ» του Chris Tipton-King | 2017, ΗΠΑ (5’)
Το “PrEP Project” είναι μια σειρά από ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, τα οποία χρηματοδοτήθηκαν από το κοινό (crowdfunding) και σκηνοθετήθηκαν από τον Chris Tipton-King, με σκοπό να αποτελέσουν εργαλεία σεξουαλική αγωγής, προσαρμοσμένα στον 21ο αιώνα. Επικεντρώνονται στην PrEP (προφύλαξη πριν από την έκθεση), στα ΣΜΝ (σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα), το μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο και το κοινωνικό στίγμα του HIV. Αποφεύγουν τον διδακτισμό, υιοθετούν μια πιο κωμική ματιά και παρουσιάζουν προσωπικές ιστορίες.
Pushing Dead του Tom E. Brown | 2016, ΗΠΑ (110΄
Μια κωμική και, ταυτόχρονα, κριτική ματιά στο σύστημα περίθαλψης. Όταν ένας συγγραφέας, ο οποίος είναι οροθετικός εδώ και 20 χρόνια, καταθέτει στον λογαριασμό του 100 δολάρια –ένα δώρο γενεθλίων–, η ασφαλιστική του σταματά να του καλύπτει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή του. Πλέον, έχει δύο επιλογές: είτε να τα βάλει με ένα γραφειοκρατικό σύστημα υγείας, είτε να βρει 3.000 δολάρια τον μήνα για να καλύψει το κόστος των φαρμάκων του.
Αυτοτελείς ταινίες μικρού μήκους που εξετάζουν την κοινωνική αντιμετώπιση ανθρώπων με HIV, την έλλειψη ενημέρωσης για τις ασφαλέστερες πρακτικές σεξ, αλλά και τη φοβική αντιμετώπιση του «άλλου».
PrEp Project - Επεισόδιο 2: «Θεέ μου, είσαι πρόστυχος!» του Chris Tipton-King | 2017, ΗΠΑ (5’)
Buddies (Φιλαράκια) του Arthur J. Bressan, Jr. | 1985, ΗΠΑ (81’)
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία για το AIDS, σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια. Προβλήθηκε το 1985 στο Frameline Festival του Σαν Φρανσίσκο, λίγο καιρό προτού χρησιμοποιήσει δημοσίως ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, το ακρωνύμιο AIDS. Αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο, καθώς αποτυπώνει τους φόβους και, ταυτόχρονα, την ελπίδα του δημιουργού να αρθρώσει δημόσιο λόγο, σε μια εποχή που η ασθένεια θεωρείτο ως «η πανούκλα των ομοφυλόφιλων».
Ο Ντέιβιντ, ένας 25χρονος γκέι νεαρός, συμμετέχει στο πρόγραμμα «φίλων» για ασθενείς με AIDS. Του αναθέτουν να γίνει «φίλος» του Ρόμπερτ, ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο εγκαταλειμμένος από την οικογένεια και τους φίλους του.
PrEP Project - Επεισόδιο 3: «Μη ανιχνεύσιμος» του Chris Tipton-King | 2017, ΗΠΑ (5’)
Holding the Man (Στην αγκαλιά του) του Neil Armfield |2015, Αυστραλία (127’)
Αυστραλία, δεκαετία του ’70: δύο νεαροί άνδρες θα ερωτευτούν και μαζί θα ξεπεράσουν πολλά εμπόδια στη σχέση τους, μέχρι που θα εμφανιστεί μια νέα κρίση... Βασισμένο στα απομνημονεύματα του Timothy Conigrave.
Vakuum (Κενό) της Christine Repond | 2017, Ελβετία/Γερμανία (85’)
Λίγο πριν την 35η επέτειο του γάμου της, η Μέρεντιθ ανακαλύπτει ότι είναι οροθετική. Μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να εκτεθεί στον ιό: από τον σύζυγό της. Στην πορεία, ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της την απατά με γυναίκες που εργάζονται στο σεξ. Μετά από έντονους καβγάδες, αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν τον ιό μαζί. Αλλά πόσα μπορεί να αντέξει η αγάπη και πόσα μπορούν να συγχωρεθούν;
Indetectables - Επεισόδιο 2: «Αναθεώρησε ή πέθανε» (16’)
Sauvage (Αγριότητα) της Camille Vidal-Naquet | 2018, Γαλλία (110’) - Προβολή Red Umbrella Athens
Ο Λεό είναι 22 χρονών και εργάζεται στο σεξ. Οι άνδρες πάνε και έρχονται και αυτός παραμένει, προσμένοντας την αγάπη. Χαμένος σε έναν προσωπικό κυκεώνα, δεν ξέρει τι θα του φέρει το μέλλον.
13°
