Σε ηλικία 98 ετών απεβίωσε ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης ο παλαιότερος έμπορος της Αθήνας, μια εμβληματική μορφή της Ερμού, ιδιοκτήτης καταστήματος γυναικείων ενδυμάτων, το οποίο επέλεξε να επισκεφτεί το ζεύγος Μακρόν στη βόλτα στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Έμπορος «παλαιάς κοπής» ο Εύτυχιος Αλεξανδράκης έδινε καθημερινά το «παρών» στην επιχείρησή του η οποία ιδρύθηκε το 1860.
Το κατάστημα μεταφέρεται στη σημερινή του διεύθυνση, Ερμού 27, ιδιοκτησίας του Δημήτρη Αλεξανδράκη, πατέρα του Ευτύχιου.
Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Στάμο Παπαδάκη. Η χαρακτηριστική του αρχιτεκτονική είναι εμπνευσμένη από την περίοδο Bauhaus.
Η επιχείρηση έχει βραβευθεί με το βραβείο της παλαιότερης εμπορικής επιχείρησης.
Ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης σπούδασε στη Γαλλία σχέδιο μόδας, αντικείμενο συναφές με εκείνο της οικογενειακής επιχείρησής του. Μια ιδιαίτερη στιγμή για τον έμπορο εκείνη στην οποία φωτογραφήθηκε με το προεδρικό ζεύγος της Γαλλίας, αφότου Εμανουέλ και Μπριζίτ Μακρόν σταμάτησαν μπροστά στη βιτρίνα του καταστήματος «Αλεξανδράκης».
Ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης ήταν μέλος μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο ίδιος και τα πέντε αδέλφια του πολέμησαν στον πόλεμο του 1940. Μάλιστα ο αδελφός του Αλέξανδρος Αλεξανδράκης ήταν ζωγράφος και είχε εικονογραφήσει το Αναγνωστικό της Ε' Δημοτικού που κυκλοφόρησε το 1958 με εικόνες που είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές για τον πόλεμο του '40.
Για τις δυσκολίες στην μακρόχρονη πορεία του, ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης σε παλαιότερη του συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «στον πόλεμο ο πατέρας μου, πούλησε όλα τα εμπορεύματα, διότι υπήρχαν πολλοί πελάτες, οι οποίοι ζητούσαν να αγοράσουν ρούχα και η πλειονότητα των εμπόρων τα έκρυβε. Μείναμε 4 χρόνια κατά τη διάρκεια του πολέμου χωρίς εμπόρευμα. Παράλληλα, είχαμε δελεαστικές προτάσεις να πουλήσουμε το μαγαζί, αλλά ο πατέρας μου ήταν πολύ έξυπνος και συνετός στη σκέψη του και το απέκλειε λέγοντας μου ότι "τουλάχιστον να ερχόμαστε να πίνουμε ήσυχα το καφέ μας...
EUROKINISSI /ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Πίστευε ότι πρέπει να έχεις πρώτα στέγη επαγγελματική και μετά στέγη για την οικογένεια. Ήταν, όμως, μαύρη περίοδος, έβλεπες τη δυστυχία παντού. Όλα τα μαγαζιά κλειστά. Εδώ ήταν κατεβασμένα τα ρολά. Ανοίγαμε, μεν, κάθε μέρα και κάθε μεσημέρι κλείναμε, αλλά φεύγοντας πηγαίναμε τοίχο-τοίχο μήπως τρώγαμε καμία αδέσποτη».
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, το ξαναρχίσαμε το μαγαζί, λέει ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης. «Γράψαμε στους ξένους προμηθευτές μας στην Αγγλία, Γαλλία κλπ, και εκείνοι πρόθυμοι μας εφοδίασαν εμπορεύματα. Ο πατέρας μου, δεν μου έδινε πρωτοβουλίες. Πίστευε ότι "η πρωτοβουλία δεν δίδεται, αλλά λαμβάνεται". Του έδωσα όμως την ικανοποίηση και είδε τη επιχείρηση μετά τον πόλεμο να αναπτύσσεται και δεν έκλεισε όπως οι περισσότερες και αυτό τον χαροποίησε πολύ. Έκτοτε το κατάστημα ανθεί».
Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
8°
