«Ένας τύπος ντρεπόταν να πάει στο φαρμακείο να αγοράσει βιάγκρα κι έστειλε εμάς να του πάρουμε. Ένας άλλος μας υπαγόρευσε ένα ερωτικό σημείωμα, ένα ραβασάκι, κι εμείς το βάλαμε στο αυτοκίνητο της κοπέλας που του άρεσε. Αυτά είναι τα θελήματα που έχουν και λίγο την πλάκα τους, αλλά εμείς μπορούμε να κάνουμε σχεδόν οποιαδήποτε μικροδουλειά χρειαστεί κανείς».
Θα τους βρείτε να συστήνονται ως ο άνθρωπός σας, να λένε πεταγόμαστε όπου θέλετε, να διαφημίζουν ότι κάνουν οτιδήποτε από θελήματα και αγγαρείες. Είναι οι μικρές εταιρείες που στην πλειοψηφία τους δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση, αναλαμβάνοντας μικροδουλειές. Ο Αλέξης Μαζαράκης δημιούργησε την εταιρεία «Θελήματα - Πεταγόμαστε για εσάς» το 2009 και από το 2011 άρχισε να τη δουλεύει πιο εντατικά. Άρχισε με τη γειτονιά του, το Παλαιό Φάληρο, και σήμερα εξυπηρετεί όλα τα νότια προάστια και το κέντρο. Στην ιστοσελίδα του λέει «πεταγόμαστε όπου θέλετε με 5 ευρώ: Στο περίπτερο, στο μπακάλικο, στο video club, στο σούπερ μάρκετ, στο φαρμακείο, για τα γλυκά σας, για το φαγητό σας», ενώ θα πάει βόλτα το σκύλο, θα κάτσει στην ουρά για πληρωμές, προσφέρει υπηρεσίες κούριερ και διάφορα άλλα.
«Σκεφτήκαμε ότι μέσα στην κρίση πολλοί δεν θα μπορούσαν να έχουν υπαλλήλους, όμως οι εξωτερικές δουλειές πάντα υπάρχουν. Οι περισσότεροι πελάτες μας είναι επαγγελματίες, δικηγόροι, γιατροί, συμβολαιογράφοι. Εμείς θα τρέξουμε για αριθμό πρωτοκόλλου, για φωτοτυπίες, για να φέρουμε ή να πάμε μια δικογραφία. Μια άλλη κατηγορία πελατών μας είναι αυτοί που εργάζονται το πρωί και δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν διάφορες γραφειοκρατικές δουλειές. Ένας που παίρνει ημερομίσθιο 30 ευρώ δεν θα τα χάσει για να πάει να πληρώσει την εφορία, θα δώσει σε εμάς 5 ή 10 ευρώ, ανάλογα με το πού είναι, και θα κάνουμε εμείς αυτή τη δουλειά. Και υπάρχει και η κατηγορία των οικιακών υπηρεσιών, που αφορά συνήθως σε ηλικιωμένους. Να του κάνουμε τα ψώνια, να πάμε στο φαρμακείο κ.λπ.».
Ο Αλ. Μαζαράκης λέει ότι για ψώνια, για παράδειγμα, στο σούπερ μάρκετ μέχρι 50 ευρώ, θα καλύψει εκείνος το ποσό και θα το εισπράξει μαζί με την αμοιβή του, όταν τα παραδώσει. Για ψώνια μεγαλύτερης αξίας θα τα πάρει από πριν τα χρήματα για λόγους ασφαλείας. Για τα ψώνια η αμοιβή του είναι ανάλογα με τις σακούλες και με το πόσο κοντά είναι ο πελάτης από την έδρα της εταιρείας. Συνήθως, όμως, ξεκινά από 5-6 ευρώ. Μια πελάτισσά του από τη Βόρεια Ελλάδα στέλνει στην κόρη της που είναι φοιτήτρια κάθε βδομάδα ένα δέμα με φαγητά. Η κοπέλα δεν έχει τρόπο να πάει να το πάρει και πάει εκείνος. Μια φορά τη βδομάδα από τα ΚΤΕΛ μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια 12 ευρώ. «Το ταξί πηγαινέλα θα ήταν ακριβότερο». «Και οι υπηρεσίες κούριερ που παρέχουμε είναι πιο γρήγορες από των μεγάλων εταιρειών. Ένα παπουτσάδικο στο Κολωνάκι με υποκατάστημα στη Γλυφάδα μάς ζήτησε να του πάμε από τη Γλυφάδα στο Κολωνάκι ένα συγκεκριμένο ζευγάρι παπούτσια νούμερο 39 που το ήθελε μια πελάτισσα. Σε μια ώρα τα παπούτσια ήταν εκεί». Η δουλειά, λέει, έχει μέλλον. Ξεκίνησε μέσα στην κρίση και καταφέρνει να αντέχει μέσα στην κρίση, έχοντας και τέσσερις υπαλλήλους. Αν τα πράγματα πάνε καλύτερα, θα πάει καλύτερα και η δουλειά.
Εταιρείες για θελήματα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και μαθαίνονται συνήθως από στόμα σε στόμα και από το Facebook. Ο Γιάννης Καρπουτζάκης, 24 χρόνων, άνοιξε τη «City Delivery» στο Ηράκλειο της Κρήτης το 2012, αφήνοντας τις σπουδές του. Απευθύνεται κι εκείνος σε επιχειρηματίες που είναι μόνοι τους ή που δεν θέλουν να απασχολούν τον υπάλληλό τους για εξωτερικές δουλειές, σε ηλικιωμένους που δεν έχουν μεταφορικό μέσο να πάρουν τα φάρμακα και τις εξετάσεις τους, σε φοιτητές που χρειάζονται να στείλουν ή να πάρουν άμεσα ένα φαξ ή μια εργασία, στον πολυάσχολο που δεν μπορεί να περιμένει στις ουρές. Ο Γ. Καρπουτζάκης λέει ότι το είδε σαν ευκαιρία επαγγελματικής αποκατάστασης, ότι υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο αν και οι καιροί είναι δύσκολοι και υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, ότι μπόνους τού δίνει η επέκταση της δραστηριότητάς του στις ταχυμεταφορές σε Ελλάδα και εξωτερικό «γιατί το ηλεκτρονικό εμπόριο παρουσιάζει άνθιση».
Καλά και χρήσιμα όλα αυτά, όταν όμως πρόκειται για ηλικιωμένους ή Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) υπάρχουν και οι κοινωνικές δομές της πολιτείας στις οποίες μπορούν να απευθύνονται. Η Σοφία Κολιζέρα, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» στην Αττική, λέει ότι κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει έναν άνθρωπο να πληρώσει 5 ευρώ σε μια εταιρεία για να του φέρει τα φάρμακά του, καλό όμως θα είναι να γνωρίζει και τις εναλλακτικές του. Το «Βοήθεια στο Σπίτι» λειτουργεί σχεδόν σε όλους τους δήμους της Ελλάδας (υπάρχουν 879 δομές). Ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να απευθυνθεί στο δήμο του και στη συνέχεια ο κοινωνικός λειτουργός θα κάνει μια έρευνα. Για να ενταχθεί κανείς θα πρέπει να είναι από 65 και πάνω και σειρά προτεραιότητας έχουν άνθρωποι χωρίς πολλές οικονομικές δυνατότητες, που είναι μοναχικοί, με προβλήματα υγείας. Όσοι είναι ΑμΕΑ εντάσσονται όλοι χωρίς περιορισμούς. Κάθε πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» διαθέτει έναν κοινωνικό λειτουργό ο οποίος προσφέρει υπηρεσίες κοινωνικής εργασίας, όπως ψυχοκοινωνική στήριξη, ενημέρωση για δικαιώματα που ο ενδιαφερόμενος ίσως να μην ξέρει ότι έχει, διαμεσολάβηση για να βγουν πιο γρήγορα διάφορα επιδόματα κ.λπ., ένα νοσηλευτή που θα μετρήσει το ζάχαρο, την πίεση, θα κάνει ενεσοθεραπεία, ατομική υγιεινή, θα συνοδεύσει τον άνθρωπο στο γιατρό ή στο νοσοκομείο και έναν οικογενειακό βοηθό ο οποίος θα ασχοληθεί με την καθαριότητα, θα σιδερώσει, θα σφουγγαρίσει, θα πληρώσει λογαριασμούς, θα κρατήσει συντροφιά. Η Σοφία Κολιζέρα λέει ότι το «Βοήθεια στο Σπίτι» έχει συνολικά 3.500 εργαζόμενους οι οποίοι όμως δεν επαρκούν για να καλύψουν όλες τις ανάγκες, κυρίως σε ό,τι αφορά τη συχνότητα των παρεχομένων υπηρεσιών. Ένα ακόμη αίτημά τους είναι, εκτός των τριών ειδικοτήτων που προαναφέρθηκαν, το πρόγραμμα να ενισχυθεί με γιατρούς και φυσικοθεραπευτές.
15°
