Ένας τύπος έχει κάνει δήλωση στα καζίνο του Λουτρακίου, της Πάρνηθας και του Ρίο να του απαγορεύουν την είσοδο. Ένα Σάββατο απόγευμα είχε φρικάρει τόσο που έστησε έναν ψεύτικο καβγά με τη γυναίκα του για να της πει «δεν σε αντέχω άλλο» και να φύγει από το σπίτι. Πήρε το αεροπλάνο, έπαιξε στο καζίνο της Θεσσαλονίκης, κέρδισε 500 ευρώ και το πρωί γύρισε. Ενώ κοιμόταν, τον σκούντησε η γυναίκα του: «Ήσουν στη Θεσσαλονίκη τη νύχτα;» - τον είχε δει μια φίλη της στο αεροπλάνο της επιστροφής. Ο νόμος του τζόγου, ότι κανείς δεν κερδίζει ποτέ, είχε επαναληφθεί.
Από τη Χαριλάου Τρικούπη μέχρι την Καρόλου στο Μεταξουργείο είναι 20 λεπτά δρόμος και πολλές διαφορετικές εικόνες. Στην Ακαδημίας ένας πιτσιρικάς τσακίστηκε κάνοντας σκέιτ πάνω σε πεζούλια. Στην Κάνιγγος μία γυναίκα τρόμαξε που περπατούσα πίσω της στο σκοτάδι. Στη Σατωβριάνδου ένας παππούς τραβολογούσε μια εξαρτημένη κοπελίτσα. Στο θέατρο Βέμπο (Καρόλου) ηλικιωμένες κυρίες με τα καλά τους είχαν βγει για την έξοδο της εβδομάδας. Λίγο παραπέρα που φεύγουν λεωφορεία για Βαλκάνια μια όμορφη γυναίκα ανανέωνε το κραγιόν της για το πολύωρο ταξίδι. Στην Καρόλου 28, στην ανοιχτή συνάντηση των Ανώνυμων Τζογαδόρων, ήταν περίπου 20 άντρες και τρεις γυναίκες που όλοι τους είχαν μια κοινή εμπειρία: πολλές νύχτες χωρίς να κλείσουν μάτι.
Μια γυναίκα κερνούσε χυμό γιατί την επόμενη έκλεινε 13 μήνες χωρίς να παίξει. Αν και λίγες μέρες νωρίτερα το πάλεψε πολύ με τον εαυτό της στο πάρκινγκ του καζίνο του Ρίου για να μην μπει για ένα γρήγορο μπλακ τζακ. Οι τζογαδόροι τα βράδια δεν κοιμούνται γιατί σκέφτονται πού θα βρουν λεφτά για να παίξουν και να ξεχρεώσουν. Ο πάτος, το σημείο-μηδέν για να αναζητήσει κανείς βοήθεια, είναι να μην υπάρχει φράγκο.
Ο κυρ Αντώνης, στα 68 του σήμερα, αναζήτησε βοήθεια από σπόντα, αρχικά στο ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ και παράλληλα στους ανώνυμους «για να βουλώσω τα μάτια της γυναίκας μου». Λέει ότι έπαιζε κάθε μέρα από τα 17 του χαρτιά και ζάρια, ότι έχασε πολλά λεφτά και πως όλοι οι τζογαδόροι είναι κατεστραμμένοι, ότι το «όποτε θέλω το κόβω» για έναν παρορμητικό τζογαδόρο δεν υπάρχει, ότι έχει σταματήσει να παίζει 5 χρόνια και ότι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς δεν θα παίξει ούτε ξερή. «Ο τζόγος», λέει ο κυρ Αντώνης, «σου βγάζει πολλά ελαττώματα, νεύρα, εγωισμούς. Εδώ, η ομάδα, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δεν σου δίνει λύσεις στα προβλήματά σου αλλά σου μαθαίνει να τα αντιμετωπίζεις».
Ένας άλλος άνθρωπος λίγο μικρότερος από τον κυρ Αντώνη που έχει σταματήσει να παίζει 8 μήνες δηλώνει ευγνώμων για την ομάδα και τα μέλη της και λέει ότι είδε τη γυναίκα του να χαμογελάει για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια.
Μια γυναίκα γύρω στα 35 που τη συνόδευε ο άντρας της είχε παίξει εκείνη τη μέρα. Έλεγε ότι δεν μπορούσε να υποσχεθεί ότι δεν θα παίξει και την επόμενη ή και το ίδιο βράδυ, ότι είναι στο πάρα πέντε να χωρίσει, ότι φοβάται να σταματήσει να παίζει μήπως και γυρίσει η κατάθλιψη και τα φάρμακα που τη συνόδευαν.
Οι Ανώνυμοι Τζογαδόροι λειτουργούν όπως όλες οι ομάδες των ανωνύμων. Μπορεί οποιοσδήποτε να γίνει μέλος αρκεί να παραδεχτεί ότι έχει πρόβλημα. Κάθε συνάντηση ολοκληρώνεται με την προσευχή της Γαλήνης: «Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο να αλλάζω αυτά που μπορώ και τη σοφία να αναγνωρίζω τη διαφορά».
Πρόγραμμα απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ
Η γραμμή ψυχολογικής στήριξης του ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ 1114 απευθύνεται σε τζογαδόρους και στις οικογένειές τους. Πολλές φορές απαντάει η σύμβουλος εξαρτήσεων, Σωτηρία Μέμου, η οποία λέει πως ένα χαρακτηριστικό τηλεφώνημα μπορεί να είναι από μια πολύ θυμωμένη σύζυγο που ανακάλυψε ότι ο άντρας της έχει δημιουργήσει τεράστια χρέη, ότι κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και το σπίτι τους. «Πρώτα απ’ όλα θα εξηγήσουμε σε αυτή τη γυναίκα ότι εχθρός είναι η συμπεριφορά και όχι το πρόσωπο. Ότι δεν βοηθάμε αυτόν που έχει πρόβλημα αν πάψουμε να τον αγαπάμε, αν τον διώξουμε από το σπίτι, ότι είναι ανάγκη η οικογένεια να συμμαχήσει απέναντι στον τζόγο».
Εκτός από τη γραμμή στήριξης, το ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ προσφέρει ένα πρόγραμμα απεξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια, επίσης σε εξαρτημένους και τις οικογένειές τους, με μια μικρή λίστα αναμονής από έναν έως τρεις μήνες. Το πρώτο αίτημα των εξαρτημένων από τον τζόγο συνήθως είναι να μάθουν να παίζουν όπως όλος ο κόσμος, αλλά η κ. Μέμου λέει ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να γίνουν ξανά κοινωνικοί παίκτες, ότι οι τζογαδόροι έχουν μια ισόβια ευαισθησία στο θέμα, ότι δεν μπορούν να έχουν μια χαλαρή σχέση με τον τζόγο.
«Ένας παρορμητικός τζογαδόρος», αναφέρει η κ. Μέμου, «δεν χαίρεται το παιχνίδι. Θα παίξει ό,τι έχει και δεν έχει και ακόμα και αν κερδίσει θα συνεχίσει να παίζει μέχρι να χάσει και να δημιουργήσει και χρέη. Δεν έχει αίσθηση ούτε στο ποσό που θα παίξει ούτε στο χρόνο, έχει χάσει τελείως τον έλεγχο». Προσθέτει ότι συχνά πίσω από την εξάρτηση βρίσκεται η δυσκολία διαχείρισης συναισθημάτων (θυμού, λύπης κ.λπ.), καταθλιπτικά στοιχεία, δυσκολία στην επικοινωνία και σπανιότερα κάποια ψυχιατρικά θέματα. Ο τζογαδόρος παίζει για να ανακουφίσει την ένταση που νιώθει μέσα του όμως η ανακούφιση είναι προσωρινή και τα συναισθήματα που θέλει να διώξει θα επανέλθουν πιο έντονα.
Ένας τζογαδόρος που αναζητά βοήθεια συνήθως είναι λυπημένος, απελπισμένος και πνιγμένος στα χρέη - αυτό είναι το σημείο όπου κινητοποιείται και η οικογένεια. Πολλές φορές δεν λείπουν και οι σκέψεις αυτοκτονίας. «Όταν του εξηγήσεις ότι συμβαίνει και σε άλλους και ότι υπάρχει λύση, απελευθερώνεται. Στην πορεία του προγράμματος και μπαίνοντας σε αποχή από τον τζόγο, αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια τα άλλα θέματα που προϋπήρχαν και δουλεύουμε επάνω σε αυτά, γιατί λύνοντας τα από κάτω μειώνεται και η επιθυμία για παιχνίδι. Φυσικά, αν κάποιος έχει ένα τραύμα δεν θα πάψει να υπάρχει αλλά θα βρει ένα τρόπο να ζήσει με αυτό, να το επουλώσει, ώστε να μην αναζητά διεξόδους αυτοκαταστροφής».
Η θεραπεία της εξάρτησης, λέει η κ. Μέμου, στηρίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις. Η οικογένεια είναι πολύ σημαντική, όπως και η ομάδα στο πρόγραμμα. Βασικό είναι να περάσει η παρόρμηση για παιχνίδι, η οποία κρατάει για κάποια λεπτά αλλά επανέρχεται. «Υπάρχουν κάποιες τεχνικές ελέγχου της παρόρμησης. Για παράδειγμα, κάνω συμμάχους κάποιους ανθρώπους από το περιβάλλον μου. Αν νιώσω την παρόρμηση τηλεφωνώ στη σύζυγό μου ή σε κάποιο μέλος της ομάδας. Συστήνουμε, επίσης, αν κάποιος δεν νιώθει ασφαλής με τον εαυτό του να μην περνάει από τα μέρη όπου έπαιζε και τα οικονομικά να τα διαχειρίζεται κάποιος άλλος. Ο τζογαδόρος να έχει μαζί του μόνο τα χρήματα που θα χρειαστεί για την καθημερινότητά του».
Πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι, η εξάρτηση από τον τζόγο έχει επιπτώσεις και στη σωματική υγεία: άγχος, πίεση, πονοκεφάλους, ταχυκαρδίες, εφιάλτες. Κάποιος που θα επισκεφθεί το ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ αρχικά θα βλέπει μία φορά την εβδομάδα το θεραπευτή του και μετά από λίγο καιρό θα συμμετέχει και στην ομάδα η οποία συναντιέται μία φορά την εβδομάδα. Στο πρόγραμμα μπορούν να απευθύνονται όλοι και είναι δωρεάν.
Με αριθμούς
95% των ατόμων που επισκέφθηκαν το ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ για να απεξαρτηθούν από τον τζόγο το 2014 ήταν άνδρες. Μέσος όρος ηλικίας τα 38 χρόνια, ο μικρότερος ήταν 21, ο μεγαλύτερος 63.
51% δήλωσε ότι είχε σταθερή απασχόληση. Το 17% ήταν άνεργοι, το 16% μερικής ή περιστασιακής απασχόλησης, το 3% μη ενεργοί οικονομικά (5% άλλο).
31% ανέφερε ότι έπαιζε μόνο κρυφά. Το 49% κρυφά κάποιες φορές, το 20% μόνο φανερά.
45% ήταν άγαμοι, 42% έγγαμοι, 13% διαζευγμένοι.
53% αναγνώριζε τον εαυτό του ως εξαρτημένο από τον τζόγο πάνω από 10 χρόνια.
Info:
Τζογαδόροι Ανώνυμοι. Αθήνα: Καρόλου 28, 5ος όροφος, Πλατεία Καραϊσκάκη (στάση μετρό Μεταξουργείο). 6977 717585, 6974 392204. Δευτέρα, Τετάρτη & Παρασκευή 19.00-20.30, Κυριακή 11.00-12.30. Την 1η Τετάρτη του μήνα η συγκέντρωση είναι ανοιχτή. Θεσσαλονίκη: Μητροπόλεως 10, 4ος όροφος, 2310 500477-8. Τετάρτη & Πέμπτη 20.00-21.30, Κυριακή 11.00-12.30.
25°
