Ο εξόριστος «διάδοχος του θρόνου» του Ιράν δηλώνει έτοιμος να αναλάβει τη διαδοχή του Χαμενεΐ

Ο εξόριστος γιος του τελευταίου σάχη του Ιράν προσφέρθηκε σήμερα ως προσωρινός ηγέτης για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, καλώντας τη Δύση να υποστηρίξει με όλη της τη δύναμη την αλλαγή του καθεστώτος.

Ο Ρεζά Παχλάβι, τον οποίο οι υποστηρικτές του αποκαλούν «πρίγκιπα του Ιράν», κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει τον ιρανικό λαό να ανατρέψει τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και τη θρησκευτική δικτατορία του.

Αυτό απαιτεί, εν μέρει, στρατιωτική δράση για την αποσύνθεση του μηχανισμού τρομοκρατίας του καθεστώτος, αλλά και πρακτικά μέτρα για την υποστήριξη των αντιπολιτευόμενων ομάδων με καλύτερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και στις επικοινωνίες, καθώς και στήριξη για μαζικές απεργίες, δήλωσε ο Παχλάβι σε συνέντευξή του στο POLITICO στο Παρίσι τη Δευτέρα.

Προσέφερε αμνηστία σε όσους εργάζονται στο κρατικό μηχανισμό και αποστατούν και βοηθούν στην ανατροπή του, «υπό την προϋπόθεση ότι δεσμεύονται να ενωθούν με τον λαό». Δημιουργείται μια νέα «ασφαλής πλατφόρμα» για τους αντιφρονούντες και τους εσωτερικούς αντιπάλους, προκειμένου να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την ανατροπή της δικτατορίας και να συμβάλουν στη δημιουργία μιας «ελεύθερης και δημοκρατικής» κοινωνίας, είπε.

«Βρίσκομαι εδώ σήμερα για να υποταχθώ στους συμπατριώτες μου και να τους οδηγήσω σε αυτόν τον δρόμο της ειρήνης», δήλωσε ο Παχλάβι σε συνέντευξη Τύπου νωρίτερα τη Δευτέρα. «Είμαστε περήφανος, αρχαίος και ανθεκτικός λαός... Αυτή είναι η στιγμή μας. Είμαι μαζί σας. Ας χτίσουμε μαζί αυτό το νέο Ιράν».

Ο 64χρονος Παχλάβι έχει περάσει τα τελευταία 46 χρόνια εκτός Ιράν, μετά την ανατροπή της μοναρχίας από την ισλαμική επανάσταση το 1979. Η διακυβέρνηση του Σάχη περιλάμβανε τη δική της τρομοκρατική αστυνομία κρατικής ασφάλειας, και ο Παχλάβι έχει πολλούς επικριτές μεταξύ των ακτιβιστών της αντιπολίτευσης που δεν θέλουν να δουν την επιστροφή της μοναρχίας.

Οι διεθνείς oικονομικές κυρώσεις και η κακή οικονομική διαχείριση έχουν συμβάλει στις δεινές συνθήκες που επικρατούν στο Ιράν, μια χώρα με περίπου 90 εκατομμύρια κατοίκους, όπου πολλές οικογένειες δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Ωστόσο, είναι ο άμεσος πόλεμος του Ισραήλ, που ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου, που έχει κάνει τη διαφορά, με τις αμερικανικές δυνάμεις να συμμετέχουν στο βομβαρδισμό κρίσιμων πυρηνικών εγκαταστάσεων το Σαββατοκύριακο.

Αν και η αλλαγή του καθεστώτος δεν αποτελεί επίσημο στόχο του πολέμου ούτε για το Ισραήλ ούτε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, η διάθεση φαίνεται να μεταβάλλεται υπέρ της απομάκρυνσης του Χαμενεΐ από την εξουσία. Χθες το βράδυ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Δεν είναι πολιτικά ορθό να χρησιμοποιούμε τον όρο «αλλαγή καθεστώτος», αλλά αν το σημερινό ιρανικό καθεστώς δεν είναι σε θέση να ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΡΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΞΑΝΑ, γιατί να μην υπάρξει αλλαγή καθεστώτος; MIGA!!!»

Μιλώντας στο POLITICO, ο Παχλάβι είπε ότι οι στρατιωτικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων εναντίον ηγετικών στελεχών του καθεστώτος και συμβολικών τοποθεσιών όπως η φυλακή Εβίν στην Τεχεράνη, όπου κρατούνται πολλοί πολιτικοί της αντιπολίτευσης, συμβάλλουν στο να ενισχυθεί η πεποίθηση του λαού ότι η δικτατορία μπορεί να νικηθεί.

«Το τελικό στοιχείο της αλλαγής είναι η εξέγερση του λαού, γνωρίζοντας ότι όλα τα στοιχεία της καταστολής του καθεστώτος έχουν αποδεκατιστεί ή εξαλειφθεί», είπε. «Αυτή η συγκεκριμένη στόχευση δείχνει ότι ο πόλεμος δεν είναι εναντίον του λαού, αλλά εναντίον του καθεστώτος, το οποίο επιταχύνει την κατάρρευσή του, αλλά προσφέρει επίσης στον λαό μια πραγματική ευκαιρία αυτή τη φορά να επιτύχει».

Σύμφωνα με τον Παχλάβι, η στρατιωτική δράση ωθεί τη δικτατορία του Χαμενεΐ στο χείλος της κατάρρευσης και η ιδέα της αλλαγής καθεστώτος κερδίζει έδαφος στη διεθνή κοινότητα. Είπε ότι πιστεύει ότι «οι πιθανότητες είναι πολύ καλές» ότι το καθεστώς θα έχει εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του έτους.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν καλέσει σε «αποκλιμάκωση» και επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Παχλάβι πιστεύει ότι αυτό θα ήταν λάθος. Είπε ότι οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν πρέπει να δώσουν στον Χαμενεΐ «σωτηρία» και ότι η επανέναρξη των διπλωματικών διαπραγματεύσεων θα ήταν «μάταιη».

«Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι αυτό το καθεστώς θα γίνει ποτέ λογικό. Το μεγαλύτερο λάθος στην ανάλυση [του παρελθόντος] είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να αναγκάσουμε αυτό το καθεστώς να γίνει λογικό, ώστε να μπορέσουμε στη συνέχεια να διαπραγματευτούμε... Οι διαπραγματεύσεις είναι μάταιες, επειδή αυτό το καθεστώς έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι δεν θα αλλάξει ποτέ τη συμπεριφορά του».

«Έχετε διαπραγματευτεί αρκετά με αυτό το καθεστώς. Είναι καιρός να επενδύσουμε στον ιρανικό λαό ως εγγύηση για μια εξουσία που θα εγγυηθεί την ειρήνη για εσάς, την ασφάλεια για τον κόσμο και, το πιο σημαντικό, την ελευθερία για τη χώρα μου».

Μόλις ανατραπεί η δικτατορία, ο Παχλάβι υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει δίκαια τους εκδιωχθέντες και προσφέρθηκε να εντάξει «το μεγαλύτερο μέρος» των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων και της πολιτικής γραφειοκρατίας στο μέλλον, προκειμένου να αποφευχθεί η «καταστροφή» της «απομπααθικοποίησης» στο Ιράκ μετά την ήττα του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003.

«Για να πετύχω το σχέδιο μετάβασης της προσωρινής κυβέρνησης, θέλουμε να διατηρηθούν όλα τα μέσα που εξασφαλίζουν τη λειτουργία της χώρας», δήλωσε. «Θα μείνουν πολύ λίγοι από τους απομείναντες της ηγετικής ελίτ... αλλά η πλειοψηφία πρέπει να συμμετάσχει στη διαδικασία. Θα καλέσω πρώτα απ' όλα όσους έχουν όπλα στα χέρια τους να μην αποτελούν απειλή για την κοινωνία, αλλά να προστατεύουν το νόμο, την τάξη και τη σταθερότητα».

Παρόλο που οι αγιατολάχ του Ιράν αντιμετωπίζουν τη σοβαρότερη υπαρξιακή κρίση τους, ο Παχλάβι έχει ακόμα ένα βουνό να ανέβει στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην ηγεσία της χώρας που άφησε πριν από μισό αιώνα. Η ιρανική αντιπολίτευση παραμένει βαθιά διχασμένη και δεν υπάρχει ακόμα καμία βεβαιότητα για τον αντίκτυπο που θα έχουν οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ και του Ισραήλ στο εθνικό κλίμα μακροπρόθεσμα.

Υπάρχουν πολλές φωνές, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της χώρας και κριτικών του καθεστώτος, που συσπειρώνονται γύρω από τον εθνικό αγώνα εν μέσω των ισραηλινών επιθέσεων. Για τους περισσότερους Ιρανούς, η ασφάλειά τους κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων αεροπορικών επιδρομών είναι η πρώτη τους προτεραιότητα προς το παρόν.