Οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν αποκτούν όσα παιδιά θα ήθελαν - Αυτή είναι η πραγματική κρίση γεννητικότητας
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δε μπορούν να αποκτήσουν τον αριθμό παιδιών που ενδεχομένως θα ήθελαν, εξαιτίας ενός τοξικού μείγματος οικονομικών εμποδίων και σεξισμού, προειδοποιεί νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.
Παράγοντες όπως το υψηλό κόστος της γονεϊκότητας, η εργασιακή ανασφάλεια, η ακριβή στέγαση, οι ανησυχίες για την κατάσταση του κόσμου και η έλλειψη κατάλληλου συντρόφου αποτρέπουν τους ανθρώπους από το να αποκτήσουν τον αριθμό παιδιών που θέλουν ανέφερε το Ταμείο του ΟΗΕ για τον Πληθυσμό (UNFPA), και όχι η έλλειψη επιθυμίας για τεκνοποίηση.
Η δρ. Νατάλια Κάνεμ, εκτελεστική διευθύντρια του UNFPA, δήλωσε: «Το πρόβλημα είναι η έλλειψη επιλογής, όχι επιθυμίας, με σοβαρές συνέπειες για τα άτομα και τις κοινωνίες. Αυτή είναι η πραγματική κρίση γεννητικότητας και η λύση βρίσκεται στο να ανταποκριθούμε σε όσα οι άνθρωποι δηλώνουν πως χρειάζονται: πληρωμένη γονική άδεια, προσιτή υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και υποστηρικτικούς συντρόφους.»
Το ένα πέμπτο των ερωτηθέντων δήλωσε πως δεν έχει τον αριθμό παιδιών που θα ήθελε
Δημοσκόπηση που διεξήγαγε η YouGov για την έκθεση σε 14 χώρες διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα πέμπτο των ερωτηθέντων δήλωσε πως δεν έχει τον αριθμό παιδιών που θα ήθελε: ένας στους εννέα πιστεύει ότι θα αποκτήσει λιγότερα παιδιά απ’ όσα επιθυμεί, ενώ το 7% πιστεύει ότι θα αποκτήσει περισσότερα.
Ο σημαντικότερος ανασταλτικός παράγοντας ήταν τα οικονομικά: το 39% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι οι οικονομικοί περιορισμοί είτε τους οδήγησαν είτε είναι πιθανό να τους οδηγήσουν στο να αποκτήσουν λιγότερα παιδιά απ’ όσα επιθυμούν.
Οι γυναίκες ήταν σχεδόν δύο φορές πιο πιθανό από τους άνδρες να αναφέρουν την άνιση κατανομή των οικιακών υποχρεώσεων ως εμπόδιο, ενώ άνδρες και γυναίκες ανέφεραν ότι οι φόβοι για το μέλλον —συμπεριλαμβανομένων της κλιματικής αλλαγής και των συγκρούσεων— τους ώθησαν να περιορίσουν το μέγεθος της οικογένειάς τους.
Η Κάνεμ σημείωσε: «Πολλές χώρες αντιμετωπίζουν τη γήρανση και τη συρρίκνωση του πληθυσμού, ελλείψεις εργατικού δυναμικού και αυξημένα κόστη για την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις. Αυτές είναι υπαρκτές ανησυχίες, όμως οδηγούν ορισμένους σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Αντί να προωθείται η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό —που έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την παραγωγικότητα— φαίνεται πως εντείνεται η πίεση προς τις γυναίκες και τους νέους να αποκτήσουν περισσότερα παιδιά.»
Και προσθέτει: «Άλλοτε είναι ο γείτονας που σου λέει να παντρευτείς "πριν είναι αργά", άλλοτε η κυβέρνηση που αναρτά διαφημίσεις με παρόμοια μηνύματα. Σε κάποιες περιπτώσεις, επιβάλλονται ακόμη και περιορισμοί στην πρόσβαση σε αντισυλληπτικά ή άλλες υπηρεσίες.»
Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση, οι καταναγκαστικές πολιτικές για την αύξηση των γεννήσεων (όπως οι περιορισμοί στις αμβλώσεις και στα αντισυλληπτικά), τα οικονομικά κίνητρα —όπως η αμερικανική πρόταση για «μπόνους μωρού» 5.000 δολαρίων σε νέες μητέρες— και οι εκστρατείες για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, δεν φαίνεται να έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και ενδέχεται να γυρίσουν μπούμερανγκ.
«Βλέπουμε επίσης ότι όταν οι άνθρωποι νιώθουν ότι οι αναπαραγωγικές τους επιλογές χειραγωγούνται, ή ακόμη και όταν απλώς αντιληφθούν τις πολιτικές ως υπερβολικά καταναγκαστικές, αντιδρούν —και είναι λιγότερο πιθανό να αποκτήσουν παιδιά.
Είναι ξεκάθαρο,» πρόσθεσε, «ότι η λύση δεν βρίσκεται στον περιορισμό της επιλογής ή στον έλεγχο του ποιος έχει δικαίωμα να επιλέγει. Η λύση είναι να επεκτείνουμε την πραγματική επιλογή σε όλους τους ανθρώπους.»
15°
