Αρχικά, έγινε γνωστό ότι αφέθηκαν ελεύθεροι οι 12 Ταϊλανδοί που κρατούνταν όμηροι, όπως ενημέρωσε ο Ταϊλανδός πρωθυπουργός. Συγκεκριμένα, είπε: «Έχει επιβεβαιωθεί από το Τμήμα Ασφαλείας και το Υπουργείο Εξωτερικών ότι υπάρχουν 12 Ταϊλανδοί όμηροι που έχουν ήδη απελευθερωθεί. Αξιωματούχοι της πρεσβείας είναι καθ' οδόν για να τους παραλάβουν σε μία ώρα. Τα ονόματα και τα στοιχεία τους θα πρέπει να είναι γνωστά. Παρακαλούμε μείνετε συντονισμένοι».
Λίγο αργότερα, Ισραηλινοί τηλεοπτικοί σταθμοί μετέδωσαν ότι 13 Ισραηλινοί όμηροι της Χαμάς που κρατούνται μεταφέρθηκαν στον Ερυθρό Σταυρό
Όπως μεταδίδει η ισραηλινή τηλεόραση, ο Ερυθρός Σταυρός παρέλαβε τους 13 Ισραηλινούς ομήρους και αναμένεται να τους μεταφέρει με ασφάλεια στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με το CNN, οι 13 Ισραηλινοί όμηροι βρίσκονται τώρα με τον Ερυθρό Σταυρό στην Αίγυπτο. Το επιβεβαίωσε το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ βρίσκονται στο κέντρο διοίκησης της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων των IDF στο στρατιωτικό αρχηγείο στο Τελ Αβίβ και παρακολουθούν την απελευθέρωση των ομήρων.
Σύμφωνα με τον IDF, ένας κατάλογος με τα ονόματα όσων αναμένεται να απελευθερωθούν θα δίνεται στο Ισραήλ κάθε μέρα, γύρω στις 16:00 το απόγευμα. Μετά, ο στρατός θα στέλνει αξιωματικούς για να ειδοποιούν μέλη οικογενειών ομήρων αν τα αγαπημένα τους πρόσωπα θα αφεθούν ελεύθεροι ή όχι.
Ποιες άλλες χώρες έχουν ομήρους που κρατούνται από τη Χαμάς
Πριν από τη σημερινή απελευθέρωση των 25 ομήρων, υπολογιζόταν ότι τουλάχιστον 240 άνθρωποι ήταν αιχμάλωτοι της Χαμάς στη Γάζα.
Πάνω από τους μισούς έχουν ξένο διαβατήριο ή διπλή υπηκοότητα από περίπου 40 χώρες, σύμφωνα με την ισραηλινή κυβέρνηση.
Ανάμεσα στις χώρες είναι οι εξής:
Αργεντινή
Βρετανία
Χιλή
Γαλλία
Γερμανία
Πορτογαλία
Ισπανία
Ταϊλάνδη
Ηνωμένες Πολιτείες
Πότε θα επανενωθούν οι όμηροι με τις οικογένειές τους
Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι οι όμηροι θα παραλαμβάνονται «στην περιοχή των συνόρων» και από εκεί θα μεταφέρονται στην αεροπορική βάση Χατζερίμ στο νότιο Ισραήλ. Μόλις αφεθούν ελεύθεροι, θα τους υποδεχθούν ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας και θα υποβληθούν στις πρώτες ιατρικές εξετάσεις, ενώ θα τους δοθούν επίσης τηλέφωνα για να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους.
Από το Χατζερίμ, οι απελευθερωμένοι όμηροι θα μεταφερθούν σε νοσοκομεία, όπου θα επανενωθούν με μέλη της οικογένειάς τους. Οι ηλικιωμένες γυναίκες θα μεταφερθούν σε διαφορετικό νοσοκομείο από τα μικρά παιδιά.
Όλοι οι απελευθερωμένοι όμηροι αναμένεται να παραμείνουν υπό ιατρική παρακολούθηση για τουλάχιστον δύο ημέρες.
Glomex Player(40599v1wl9o7vsfv, v-cx710fx3toqx)
Με βάση τη συμφωνία, στις 16:00 πρόκειται να αφεθούν ελεύθεροι οι πρώτοι 13 όμηροι της Χαμάς, γυναίκες και παιδιά. Τρεις Παλαιστίνιοι κρατούμενοι θα απελευθερώνονται από τις ισραηλινές φυλακές για κάθε έναν όμηρο, ανάμεσά τους ανήλικοι και γυναίκες.
Παλαιστίνιος αξιωματούχος ανέφερε ότι το Ισραήλ θα απελευθερώσει 39 Παλαιστίνιους κρατούμενους, συμπεριλαμβανομένων 24 γυναικών και 15 εφήβων αγοριών, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη με αντάλλαγμα τους 13 ομήρους που θα αφεθούν ελεύθεροι.
View of Israeli Ofer prison from where Palestinian prisoners are expected to be released as part of the Hamas-Israel ceasefire deal. pic.twitter.com/dZBGHbtDOA
Θα καταφέρουν να συνέλθουν ψυχολογικά οι όμηροι της Χαμάς στη Γάζα, μια πρώτη ομάδα των οποίων αναμένεται να απελευθερωθεί σήμερα, Παρασκευή; Δύσκολο να απαντηθεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, καθώς η ικανότητα ανάκαμψης μετά από μια τέτοια δοκιμασία ποικίλλει με πολύ απρόβλεπτο τρόπο από το ένα άτομο στο άλλο.
«Δεν αναπτύσσουν όλοι οι άνθρωποι που βγαίνουν από την αιχμαλωσία (...) μετατραυματικό στρες ή άλλες ψυχικές διαταραχές, αλλά αυτό ισχύει για μια σημαντική μειονότητα», εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Βρετανός ψυχίατρος Νιλ Γκρίνμπεργκ, ειδικός στα ψυχικά τραύματα.
Τι ψυχικές συνέπειες θα έχουν αυτοί οι όμηροι; Και, χωρίς να τίθεται θέμα σύγκρισης των τραυμάτων, υπάρχει ψυχολογική ιδιαιτερότητα σε σύγκριση με άλλες εμπειρίες όπως οι βομβαρδισμοί από το Ισραήλ στη Γάζα, η αιτία πολλών θανάτων αμάχων;
Γενικά, «δεν υπάρχουν συμπτώματα μετατραυματικού στρες ειδικά για ομήρους», εξηγεί ο Γκρίνμπεργκ.
Από την άλλη πλευρά, η ίδια η εμπειρία ενός ομήρου παρουσιάζει ιδιαιτερότητες που πιθανόν να αποτελέσουν βάση για την εμφάνιση προβλημάτων στο μέλλον: απομόνωση, πιθανή ταπείνωση, αίσθημα αδυναμίας...
Επιπλέον, η ομηρεία, μέσω της κάλυψης των μέσων ενημέρωσης, αναδεικνύει ιδιαίτερα την ικανότητα των θυμάτων να ανακάμψουν ψυχολογικά ή όχι.
Κάποιοι βυθίστηκαν στα προβλήματα, όπως ο δημοσιογράφος Μπράις Φλοτιό, ο οποίος έβαλε τέλος στη ζωή του το 2001, λίγο μετά την ομηρεία του στην Τσετσενία ή ο μεγαλοκληρονόμος Τζον Πολ Γκέτι III, που δεν συνήλθε ποτέ μετά την απαγωγή του στην Ιταλία τα χρόνια του 1970, όταν ήταν παιδί, και απέκτησε μια σειρά εθισμών που τον άφησε τετραπληγικό μέχρι τον θάνατό του.
Μια τεράστια σειρά μετατραυματικών συμπτωμάτων έχει καταγραφεί μεταξύ πρώην ομήρων: δυσκολία συγκέντρωσης και απώλεια μνήμης, κρίσεις κατάθλιψης ή άγχους, απόσυρση από την κοινωνική ζωή.
Δύσκολο στη μελέτη το ψυχικό τραύμα των ομήρων
Αλλά τα θύματα εξακολουθούν να τείνουν να ανακτούν τον έλεγχο της ζωής τους και ορισμένοι πρώην όμηροι, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, τελικά βιώνουν θετικές συνέπειες από την εμπειρία τους σε ψυχολογικό επίπεδο.
Πώς μπορούν να εξηγηθούν αυτές οι διαφορές; Οι ψυχίατροι δυσκολεύονται να απαντήσουν και παραδέχονται ότι είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εκ των προτέρων εάν ένας όμηρος έχει περισσότερες πιθανότητες από έναν άλλο να αναπτύξει ψυχικές διαταραχές.
«Δεν έχουμε οριοθετήσει με σαφήνεια τους παράγοντες που οδηγούν σε δυσμενή έκβαση μετά από ομηρεία», παραδέχθηκαν το 2009 οι συντάκτες μιας περίληψης για το θέμα, στην επιστημονική επιθεώρηση της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Ιατρικής (RSM).
Ωστόσο, έχουν εντοπιστεί μερικοί πιθανοί παράγοντες κινδύνου: το να είσαι γυναίκα, να έχεις χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, να έχεις βρεθεί σε ομηρεία για μεγάλο χρονικό διάστημα... Αλλά είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί έρευνα για το θέμα.
«Για ηθικούς και πρακτικούς λόγους, ειδικά όταν εμπλέκονται παιδιά, είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις την πορεία των ομήρων μετά την απελευθέρωσή τους», εξηγεί η περίληψη του RSM, τονίζοντας τον κίνδυνο επανενεργοποίησης του τραύματος με μια συνέντευξη, για παράδειγμα, πρώην ομήρων. «Τα ιατρικά και επιστημονικά δεδομένα είναι επομένως σχετικά περιορισμένα».
Πολλές μελέτες βασίζονται σε αυτοβιογραφίες πρώην ομήρων, μια εξ΄ορισμού περιορισμένη άποψη. Υπάρχει επίσης έρευνα για πρώην αιχμαλώτους πολέμου, μια κατάσταση συναφής αλλά όχι όμοια με εκείνη των ομήρων.
Επιπλέον, ένα στοιχείο περιπλέκει την παρακολούθηση των ψυχολογικών επιπτώσεων: οι διαταραχές μπορεί να αργήσουν να εμφανιστούν.
«Μπορεί να επανεμφανιστεί ένα χρόνο, δύο χρόνια, δέκα χρόνια αργότερα, και είναι απολύτως απρόβλεπτο», εξηγεί στο AFP η ψυχίατρος Κριστίν Ρουλιέρ, ειδική στις μετατραυματικές διαταραχές, η οποία τονίζει ιδιαίτερα την ανάγκη για θεραπεία μετά την απελευθέρωση ενός ομήρου.
Πρέπει «να επιτρέψουμε αμέσως στο άτομο να εκφράσει λεκτικά αυτό που μπορεί να έχει βιώσει», υπογραμμίζει. «Είναι ένας τρόπος να ξαναβάλει στο νήμα της ζωής του τα εκπληκτικά γεγονότα που τον οδήγησαν στην άλλη όχθη. Ο στόχος είναι να τον βοηθήσει στην επιστροφή στον κόσμο των ζωντανών».
10°
