Ο Γάλλος φιλόσοφος, μελετητής του Νίτσε και του μαρκησίου Ντε Σαντ, μιλάει για τον Πούτιν και για το τι σημαίνει «φασίστας» σήμερα
Ο πολυγραφότατος Γάλλος φιλόσοφος Michel Onfray - βιβλία του οποίου έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Εξάντας και Γνώση - ανέλυσε σε μακροσκελή συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση τη στάση μιας μερίδας της αριστεράς στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Ο Onfray υποστήριξε ότι «ο μανιχαϊσμός είναι ο εχθρός της σκέψης», πράγμα που ακούστηκε σαν ίση απόσταση ανάμεσα στους εμπλεκόμενους στον πόλεμο, αλλά συνέχισε λέγοντας ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι «φασίστας» - αν και όχι με την καταχρηστική έννοια με την οποία υπερχρησιμοποιείται ο όρος στην καθημερινότητα.
«Επί 50 χρόνια προειδοποιούμε για τον ’’λύκο’’· βλέπουμε φασίστες παντού - κυρίως όπου δεν υπάρχουν - και το αποτέλεσμα είναι η λέξη να μη σημαίνει πια τίποτα. Ή να σημαίνει οποιονδήποτε διαφωνεί με τις ιδέες του συρμού. Όμως, ο Πούτιν είναι φασίστας,» είπε ο Michel Onfray. «Δεν πρόκειται για συνεχιστή της μακράς παράδοσης της ρωσικής μοναρχίας, αλλά για κάποιον που επεκτείνει τον φασισμό του Μουσολίνι. Περιφρονεί τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό, φιμώνει τον Τύπο, ασκεί ιμπεριαλιστική πολιτική με δικαιολογία την ανάγκη ’’ζωτικού χώρου’’, συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλες τις εξουσίες, εξυμνεί και ενσαρκώνει την αρρενωπότητα, αποθαρρύνει την ιδέα του ατόμου και ενθαρρύνει την ιδέα της ομάδας, της κοινότητας και του έθνους. Όλα αυτά είναι τυπικά χαρακτηριστικά του φασίστα ηγέτη. Όταν σας έλεγα να μην χρησιμοποιείτε με προχειρότητα τον όρο ’’φασίστας’’ γιατί θα έρθει μια μέρα που θα χρειαστεί να τον χρησιμοποιήσετε για κάποιον που είναι πράγματι φασίστας, δεν με ακούγατε» είπε ο Γάλλος φιλόσοφος.
Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Όταν κάποιος πιστεύει ότι η δημοκρατία δεν έχει νόημα, ότι τα κοινοβούλια δεν παίζουν κανένα ρόλο κι ότι ο νόμος βρίσκεται στα χέρια του στρατού ονομάζεται ’’φασίστας’’. Κι αν χρησιμοποιεί τον στρατό για επεκτατικούς σκοπούς και σκοτώνει δημοσιογράφους, τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από ’’φασίστας’’;» Ωστόσο, υπάρχει ένα «αλλά»: κάνοντας αυτή η διάγνωση, ο Onfray καταφέρθηκε εναντίον του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης «του Μάαστριχτ» όπως ονομάζει την, κατά τη γνώμη του, «απώλεια της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών χωρών» με τη συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992. «Ο μανιχαϊσμός δεν πρέπει να είναι ο αξεπέραστος ορίζοντας των διεθνών σχέσεων,» κατέληξε ο Onfray. «Φασιστικά στοιχεία υπάρχουν και στη Δύση, ιδιαίτερα στη Γαλλία. Το κλείσιμο του Russia Today είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.»
Ο Michel Onfray βρισκόταν στον χώρο της σοσιαλιστικής αριστεράς - υποστήριζε τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν - μέχρι που εξελίχθηκε σε αντιευρωπαϊστή και σε έναν από τους θεωρητικούς της παρακμής της Δύσης. Αν και σήμερα δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει στις προεδρικές εκλογές της επόμενης Κυριακής, πολλοί λένε ότι συμπαθεί τον Ερίκ Ζεμούρ.
12°
