Τι απαντά σε συνέντευξή της η Άνγκελα Μέρκελ σε όσους τη χαρακτηρίζουν «η καγκελάριος της λιτότητας».
«Σωστές» αποδείχθηκαν οι μεταρρυθμίσεις σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία, σύμφωνα με την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία παραδέχτηκε ότι το βάρος που κλήθηκε να σηκώσει ο λαός της κάθε χώρας ήταν «τεράστιο». Σε ό,τι αφορά την προσφυγική κρίση, υπερασπίζεται την πολιτική της και υποστηρίζει ότι «αν δεν είχαμε δράσει ή είχαμε δράσει διαφορετικά, οι συνέπειες θα ήταν σήμερα πολύ χειρότερες».
«Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη μας έδειξε ότι σε ορισμένες χώρες έπρεπε και πρέπει να διορθωθούν μερικές δυσλειτουργίες» εξήγησε σε συνέντευξή της στη Sueddeutsche Zeitung. Όπως είπε, η οικονομική σύγκλιση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης είναι απαραίτητη, ειδικά εν όψει του παγκόσμιου ανταγωνισμού Κίνας-ΗΠΑ και Κίνας-Νότιας Κορέας.
«Αν όμως επρόκειτο απλώς για εξομοίωση προς την κατεύθυνση του ευρωπαϊκού μέσου όρου, τότε οι επόμενες κρίσεις ενδεχομένως θα μας έπλητταν σκληρά» προειδοποίησε.
«Βοηθήσαμε ανθρώπους που είχαν ανάγκη»
Απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με τους τίτλους «Καγκελάριος της λιτότητας και των προσφύγων», ξεκαθαρίζει ότι δεν ασχολείται με αυτά και προσθέτει με νόημα: «Εκείνο που μετράει είναι ότι η Νομισματική Ένωση και το ευρώ παρέμειναν», αλλά και το γεγονός ότι «βοηθήσαμε ανθρώπους που είχαν ανάγκη».
Ερωτώμενη, δε, αν δίχασε έτσι την Ευρώπη δύο φορές, απαντά: «Μπορεί κανείς να κρίνει τις αποφάσεις σε όλο το εύρος τους μόνον αν λάβει υπ' όψιν του τι επίδραση θα είχε η αντίθετη πολιτική. Αν στην ευρω-κρίση και στη μεταναστευτική κρίση δεν είχαμε δράσει ή είχαμε δράσει διαφορετικά, αυτό, κατά τη γνώμη μου, θα είχε πολύ χειρότερες συνέπειες από ό,τι ορισμένα προβλήματα σήμερα. Αυτές δεν είναι αποφάσεις που λαμβάνονται ως σχέδια επί χάρτου, αλλά απαντήσεις στην πραγματική ζωή. Όταν 70 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι πρόσφυγες, τότε είναι κατανοητό ότι η Ευρώπη έπρεπε να ασχοληθεί με ένα εκατομμύριο εξ αυτών. Καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές αντιπαραθέσεις, αλλά πρέπει να τις αντέξουμε. Και άλλωστε μάθαμε και κάτι από αυτήν την κατάσταση».
Παράλληλα, έκανε λόγο και για συναίνεση, διευκρινίζοντας: «Προστασία των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων, ευθύνη για την Αφρική, αναπτυξιακή πολιτική, ακόμα και στήριξη σε θέματα ασφάλειας και στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητα μεταξύ όλων των κρατών-μελών».
Και κατέληξε: «Συνεχίζουμε να διαφωνούμε στο ζήτημα του αν πρέπει όλα τα κράτη-μέλη να δεχτούν ορισμένο αριθμό προσφύγων ή πρέπει να αφήσουμε μόνες τους τις χώρες της Μεσογείου και μερικές άλλες, που πλήττονται περισσότερο».
14°
