Μόνο η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω λείπει από την παράνοια και την άρρωστη «θεολογία» αυτής της σειράς. Εκείνη η «αγία», που δήθεν ο Θεός έστελνε μηνύματα μέσω δερματοστιξίας, χαράσσοντας εντολές στο σώμα της. Μόνο αυτή λείπει για να δέσει το μυστήριο και να αποκαλυφθεί ποιοι είναι τελικά οι Άσπροι Άνθρωποι, γιατί δεν μιλάνε, γιατί επικοινωνούν μόνο μέσω καπνίσματος και πώς είναι δυνατόν, ενώ μια ντρον βόμβα με το καλημέρα του τρίτου κύκλου (περίληψη προηγουμένων) να εξοντώνει την ηγεσία τους -τι; Λιβ Τάιλερ τέλος, έλεος κάπου κύριε Περότα (ο συνσεναριογράφος)-εντούτοις η παρουσία τους παραμένει ανεξίτηλη. Και γίνεται ανάστα ο Κύριος. Κάποιοι άλλοι εμποδίζουν τις τελετές βάφτισης κάποιων «άλλων», κάψιμο!
Αν χάσατε τους δυο πρώτους κύκλους, τότε αδύνατον να καταλάβετε το κόλλημα, τη μανία και το σασπένς των «Εναπομεινάντων». Όπου τα εκατομμύρια των εξαφανισμένων ανθρώπων, kick start του πρώτου κύκλου, έτσι ξαφνικά μια ωραία πρωία, σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και να αναλήφθηκαν ή τα καταραμένα σκυλιά της κόλασης να τους ρούφηξαν στα έγκατα της γης, άφησαν πίσω τους συντρίμμια. Ραγισμένοι άνθρωποι, αυτό απέμεινε στη Γη, έτσι ξεκίνησε το «The Leftovers». Να εγώ εδώ, μα να αυτοί, πού;
Στον πρώτο κύκλο ο αστυνόμος Κέβιν παλεύει να ξαναστήσει το σπιτικό του από την αρχή, καθώς και πρέπει να συνεχίσει να πορεύεται με το τραύμα της απώλειας, μα και να περισώσει τις ζωές των παιδιών του: μια προβληματική έφηβη κι ένας εύπιστος γιος που τον καταπίνουν οι αιρέσεις. Γιατί ένεκα ανεξήγητης εξαφάνισης των εκατομμυρίων ανθρώπων, οι αιρέσεις και τα μετααποκαλυπτικά πρότζεκτ-εκκλησιές που προσπαθούν να εκλογικεύσουν το συμβάν αλωνίζουν την Αμερική. Στρατεύουν κόσμο αλαλάζοντας πως η συντέλεια μετρά αντίστροφα.
Ωραία περάσαμε στον πρώτο κύκλο κι ακόμα καλύτερα στον δεύτερο, όπου στο Όστιν του Τέξας όλα τα φρικιά της πίστης δίνουν ραντεβού: ναρκοχίπις, θεότρελοι παπάδες, παρανορμάλ μέντιουμ που διαβάζουν μπλε παλάμες και με μια αγκαλιά παίρνουν τον πόνο μακριά. Νιτρικές εκρήξεις, περίκλειστες εκτάσεις όπου μαίνονται ο ηδονισμός μα και το σκοτάδι, περισσότερες εξαφανίσεις, εικονικές σταυρώσεις, ισχυρότερες δόσεις «μαρτυρίου» για τον αστυνόμο Κέβιν: όλα αυτά που ζει είναι μια εφιαλτικά διεστραμμένη θρησκοληπτική παραίσθηση που εξελίσσεται μέσα στο κεφάλι του ή όντως έρχεται η συντέλεια κι ο κόσμος μεταμορφώνεται στο απόλυτο freak show;
Σκέψου τον Κίρκενγκορ και τον Νόρμαν Σπίνραντ. Θεολογία και επιστημονική φαντασία δηλαδή υψηλών εντάσεων. Πρόσθεσε ψήγματα φαινομενολογικής σκέψης και δράσης α λα Χάιντεμπεργκ - υψηλής έντασης ευρωπαϊκό υπαρξισμό που ανταμώνει με το βουντού του Αμερικάνικου Νότου. Ναι, αν κάποιος στο μέλλον αποκαλύψει πως το σεναριογραφικό ντουέτο του Τόμ Περότα και του Ντέιμον Λίντελοφ έγραφε υπό την επήρεια μεσκάλ, ακούγοντας στο ριπίτ κηρύγματα του Τσαρλς Μάνσον εντιταρισμένα με μοναστηριακούς ψαλμούς των Ιησουϊτών, θα το πιστέψω. Γιατί στον τρίτο κύκλο που ξεκίνησε να προβάλλεται, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Υπόνοιες πως ο αστυνόμος Κέβιν είναι ο Κύριος ημών. Ή... υμών και αμνών και πασών των... why are so many feral dogs around?
Είναι τρελός ο σερίφης ή ο κόσμος είναι που απολωλάθηκε; Μήπως τελεί υπό κατάληψη από κάποιο άλιεν; Διαβάζω τα σχόλια των «πιστών», μιας και τελώ υπό την απόλυτη εξάρτηση της αίρεσης των «Λεφτοβεριστών» και περιμένω το τέλος. Όχι του κόσμου, αλλά της σειράς, μιας και μπήκαμε στο τελικό στάδιο, η αναγραφή «final season» μου προξενεί ρίγη. Ελπίζω να δοθούν απαντήσεις, κι όχι ο Λίντελοφ να μας αφήσει αμήχανους, όπως στο τέλος του «Lost», μιας και τα συνηθίζει κάτι τέτοια. Κι έστω και για μία σκηνή, ας φέρει πίσω τη Λιβ Τάιλερ. Τι διάολο απέγινε η αρχηγός των Άσπρων;
18°
