Η Σύλβια Λιούλιου, τρία χρόνια μετά την παρουσίαση του Σολωμικού Λάμπρου, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών και συναντά ένα δημιουργικό πυρήνα νέων καλλιτεχνών που εγκαινιάζουν με τον «Αίαντα» (γραμμένος περίπου το 450 π.Χ.) την έρευνά τους πάνω στο αρχαίο δράμα.
«Ένας εξορκισμός στην κόψη της νιότης, της αντρείας, της ζήλιας για το έπαθλο, του νου που σκοτεινιάζει από το άδικο. Ο μοναχικός ήρωας με την πικρή ιδιοσυγκρασία και τη φαρμακωμένη υπόληψη, ο άφταστος που τρελαίνεται γιατί του κλέβουν την πρωτιά, το ανυποχώρητο θάρρος στην παγίδα των θεών. Οι ανθρώπινοι τύποι του Αίαντα ή του Αχιλλέα εκθρονίζονται – της γης οι αντρειωμένοι πέφτουν σαν άστρα, σβήνουν σαν πυροτεχνήματα και μόνο σε βαθιά ψυχικά κοιτάσματα μπορούν να υπάρξουν πια. Αυτός ο κόσμος είναι που επιθυμούμε να θέσουμε στο κέντρο της συνάντησής μας, σε μια “μικρή” παράσταση που επιθυμεί να βαδίσει ιχνηλατώντας το σοφόκλειο έργο –με τον ίδιο τρόπο που ο Οδυσσέας αναζητά τα πατήματα του Αίαντα στον Πρόλογο– μέσα στο πλαίσιο της αρμονίας και της ομορφιάς του μικρού αρχαίου θεάτρου» λέει η σκηνοθέτρια για το ανέβασμα της τραγωδίας.
14°
