Η Δήμητρα Γαλάνη γράφει στην ATHENS VOICE λίγες μέρες πριν την πρώτη της συναυλία στο πλαίσιο των διαδικτυακών συναυλιών του ΚΠΙΣΝ
Θέλω να πάω μια εκδρομή. Έχω τεράστια ανάγκη να βρεθώ κοντά στη φύση. Να αισθανθώ κομμάτι της. Αυτό δηλαδή που πρέπει να είμαι σαν άνθρωπος. Να νιώσω το πραγματικό μου μέγεθος και να αισθανθώ την ασφάλεια που μου δίνει η μητέρα φύση. Αυτό θέλω. Ο φόβος. Άσχημο πράγμα ο φόβος. Πρέπει να παλέψουμε να τον νικήσουμε, χωρίς αυτο να σημαίνει βέβαια άγνοια του κινδύνου. Πρέπει να μάθουμε να τον διαχειριζόμαστε. Θέλει προσοχή και συνειδητές κινήσεις ώστε να προφυλάσσουμε τον εαυτο μας και τους γυρω μας.
Το φαινόμενο «κορωνοϊός» με επηρεάζει ανθρώπινα, όπως επηρεάζει όλους μας. Η απόσταση. Πρώτα από όλα αυτή η απόσταση που δημιουργείται ανάμεσα στους ανθρώπους είναι τόσο δύσκολη και βρίσκεται τόσο σε απόλυτη κόντρα με τη ζεστασιά που έχουμε γενικότερα σαν λαός. Συνηθίζουμε να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε και αυτό είναι τώρα απαγορευμένο. Είναι σχεδόν απίστευτο αλλά έτσι είναι.
Το Σάββατο κλήθηκα να δώσω μια διαφορετική συναυλία στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος χωρίς κοινό αλλά με κοινό. Γιατί θα υπάρχει κοινό απλά δεν θα έχουμε τη ζεστασιά του χειροκροτήματός του. Και αυτό είναι πραγματικά ένα μεγάλο κενό. Είναι πρώτη φορά που μας συμβαίνει κάτι τέτοιο και θέλει χρόνο και επαναληπτικότητα για να καταλάβω το αίσθημα και να σας το περιγράψω ακριβώς. Δεν έχει γίνει ακόμα εμπειρία για μένα. Όμως θα γίνει. Πολλά πράγματα θα αλλάξουν και θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε καινούργιες καταστάσεις και συνθήκες. Αυτό δεν θα είναι εύκολο.
Πιστευω όμως πολύ στην προσαρμοστικότητα που έχουμε σαν λαός. Η ιστορία μάς το έχει δείξει αυτό. Θα βρούμε τον βηματισμό μας πάλι. Δεν θα είναι εύκολο αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουμε τελικά. Υγεία, δύναμη κι αγάπη. Ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί και όλα θα πάνε καλά.
Info: Η Δήμητρα Γαλάνη το Σάββατο 9/5 θα συμμετάσχει στη νέα σειρά ζωντανών διαδικτυακών συναυλιών στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ
