Συνθέτης, και πειραματικός μουσικός με βασικό του όργανο το προετοιμασμένο πιάνο (prepared piano), ένα πιάνο στο οποίο τοποθετούνται χαρτί, βόλοι, μπαγκέτες και άλλα αντικείμενα πάνω στις χορδές, έτσι ώστε να παράγουν ασυνήθιστους, μερικές φορές τυχαία δημιουργούμενους ήχους, που οδηγούν σε απροσδόκητες μουσικές κατευθύνσεις.
Ο Hauschka μεγάλωσε στο Ferndorf, ένα μικρό χωριό της Γερμανίας και ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία εννέα ετών. Καθώς η μουσική δεν θεωρείτο από την οικογένειά του αποδεκτή ως επιλογή επαγγέλματος, σπούδασε ιατρική, συνεχίζοντας ωστόσο να παίζει σε συγκροτήματα. Εξετάζοντας, λίγο πριν αποφοιτήσει, τις επιλογές που ανοίγονταν μπροστά του επαγγελματικά, εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο και αφιερώθηκε στη μουσική.
Η πιο πρόσφατη δισκογραφική δουλειά του, με τίτλο What If (2017), τον βρίσκει να προσθέτει στην παλέτα του το μηχανικό πιάνο, όργανο το οποίο εξερευνά και στις συναυλίες του μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. Το νέο του άλμπουμ, μια σειρά από μελωδικές συνθέσεις για σόλο πιάνο με τίτλο A Different Forest, θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο 2019. Για τον Hauschka η εμπειρία της φύσης αποτελεί τη βάση για την κατανόηση της ζωής και τη σύνθεση μουσικής κι αυτό είναι και το κεντρικό θέμα του άλμπουμ.
Τα τελευταία χρόνια, ο Hauschka δραστηριοποιείται έντονα και ως συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, κερδίζοντας διεθνή αναγνώριση με τη μουσική για την επιτυχημένη ταινία Lion (2016) με πρωταγωνίστρια τη Nicole Kidman. Το soundtrack αυτό, για το οποίο συνεργάστηκε με τον Dustin O'Halloran, απέσπασε υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA. Στην πρόσφατη μουσική του για τον κινηματογράφο περιλαμβάνονται οι ταινίες Hotel Mumbai (2018), Adrift (2018), και In Dubious Battle (2016), το ντοκιμαντέρ Exodus (2016), καθώς και μουσική για την αμερικανική τηλεοπτική μίνι σειρά Patrick Melrose (2018) με πρωταγωνιστή τον Benedict Cumberbatch.
Hauschka
Πόσα άλλαξαν μετά την υποψηφιότητα για Όσκαρ με την ταινία «Lion»;
Πολύ περισσότερη δουλειά αλλά και περισσότερες ώρες στο σπίτι καθώς είμαι πλέον διαρκώς στο στούντιο για ηχογραφήσεις.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Αν θέλεις να περνάς χρόνο με τα παιδιά και την οικογένειά σου. Το καλοκαίρι ήμουν 3 εβδομάδες στη Σουηδία, τα χριστούγεννα κατάφερα να τα περάσω με την οικογένεια μου. Τον προηγούμενο καιρό ήταν πιο δύσκολο γιατί ήμουν συνεχώς σε μικρά ταξίδια από εδώ και από εκεί.
Αυτή την περίοδο δουλεύω για την τηλεοπτική σειρά «To Όνομα του Ρόδου» πάνω στο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο ενώ ακολουθεί το «Αrt of racing in the rain» που βασίζεται σε ένα best seller των NY Times. To ηχογραφήσαμε στο Λονδίνο. Και ακολουθούν περισσότερα. Παράλληλα το Φεβρουάριο θα κυκλοφορήσω το νέο προσωπικό μου άλμπουμ «Α Different Forest».
Tο ντεμπούτο σας στην Sony Classical.
Είναι το πρώτο μου πιανιστικό άλμπουμ χωρίς τη διαδικασία του prepared piano αν εξαιρέσουμε την κυκλοφορία «I Close My Eyes...» που ήταν όμως ένα extra release στο άλμπουμ «Abandoned City» το 2014. Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω ένα πιανιστικό άλμπουμ μετά από 12 prepared piano κυκλοφορίες. Μια ανάγκη για αλλαγή που θα διεύρυνε την παλέτα μου. Δίνοντας μου περισσότερες επιλογές. Μια κίνηση που εμπεριέχει ένα ρίσκο γιατί το κοινό μου με ξέρει για την πειραματική μου προσέγγιση αλλά η μελωδία πάντα είχε σημαντικό ρόλο στη δουλειά μου. Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και καιρό αλλά δεν είχα και τον χρόνο. Ξέρω ακριβώς αυτό που θέλω να κάνω.
Πόσο διαφορετικά προσεγγίσατε την συνεργασία σας με την Sony σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σας σε ανεξάρτητες εταιρείες όπως η Karaoke Kalk και η Fat Cat;
Με την Sony υπάρχει μια διαφορετική οπτική όπως σε όλες τις μεγάλες εταιρείες. Σε labels όπως η Κaraoke Kalk το πρώτο μέλημα είναι να δημιουργηθεί υπέροχη μουσική χωρίς απαραίτητα να υπάρχει και ένα εμπορικό κριτήριο. Το πρόβλημα σε αυτό είναι ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να ζήσει. Οπότε πολλοί μουσικοί όπως εγώ έπρεπε να κάνουμε μια δεύτερη δουλειά για να επιβιώσουμε οικονομικά. Με τη Sony ωστόσο διατηρώ την ανεξαρτησία μου σε πολλά πράγματα. Δεν θα κάνουμε μια κλασική φωτογραφία φορώντας σμόκιν στο εξώφυλλο για παράδειγμα.
Το νέο σας άλμπουμ αναφέρεται στην ανάγκη της επαφής του ανθρώπου με τη φύση. Πόσο επείγον είναι σήμερα το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Ήταν ήδη επείγον τη δεκαετία του 80. Ακόμη θεωρούμε πως έχουμε χρόνο. Αλλά δεν έχουμε. Με το άλμπουμ θέλω να μοιραστώ την αναγκαιότητα της επαφής με τη φύση. Aλλά και τη σχέση της μεγαλούπολης με τη φύση. Για μένα το Μανχάταν για παράδειγμα είναι ένα urban forest με παρόμοια δομή όπου τα σπίτια λειτουργούν σαν δέντρα.
Στο «The art of racing in the rain» συνεργάζεστε με τον Dustin. Πως έχει εξελιχθεί η χημεία μεταξύ σας στη διάρκεια των ηχογραφήσεων μετά από τόσα χρόνια;
Αρχικά είμαστε καλοί φίλοι. Μοιραζόμαστε πολλά κοινά πράγματα. Οι μουσικές μας αλληλοσυμπληρώνονται. Μπορεί να γράψω ένα ρομαντικό θέμα στο πιάνο και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι γραμμένο από τον Dustin και αντίστροφα. Μου αρέσει γιατί μαθαίνουμε και οι δύο από τη συνεργασία μας που είναι πολύ οργανική και αρμονική.
Σας αρέσει να δουλεύετε πολλά πρότζεκτ μαζί ή προτιμάτε να εστιάζετε σε ένα τη φορά.
Σε έναν ιδανικό κόσμο θα ήταν ένα πρότζεκτ τη φορά. Αλλά είναι αδύνατο. Και μπορεί να είναι αναζωογονητικό όταν αλλάζεις γιατί παίρνεις μια απόσταση που είναι συχνά αναγκαία. Αποκτάς καλύτερη οπτική.
Πως αντιμετωπίζετε σήμερα την κινηματογραφική μουσική. Ανατρέχετε στους κλασικούς για παράδειγμα;
Moυ αρέσουν συνθέτες όπως ο John Williams ή ο Μορικόνε για παράδειγμα. Mπορεί να είναι old school αλλά είναι masters της τέχνης τους. Σέβομαι απόλυτα τις υπέροχες ενορχηστρώσεις τους. Επειδή ξέρω όμως τι μουσική μου αρέσει και έχω μια μακρά πορεία εστιάζω πολύ στα ηλεκτρονικά στοιχεία. Μου αρέσουν πολύ τα συνθεσάιζερ, μου αρέσει ο ήχος της ντραμς, βασίζομαι στο ρυθμό και τη μελωδία. Επίσης κάθε ταινία είναι διαφορετική. Η μουσική σχετίζεται πάντα με τον σκηνοθέτη και το όραμα του, την ιστορία καθεαυτή. Τα στοιχεία αλλάζουν συνεχώς. Στο Λονδίνο για παράδειγμα που έγραψα τη μουσική για το The art of racing in the rain συνεργάστηκα με κορυφαίους μουσικούς που τη μία μέρα παίζουν το Avengers και την επόμενη ένα φιλμ της Disney. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα soundtracks παίζονται από τους ίδιους μουσικούς. Οπότε ναι σίγουρα έχω μάθει πολλά από τους κλασικούς συνθέτες.
Πως βλέπετε την χαοτική πολιτική κατάσταση;
Νομίζω ότι δεν μάθαμε τίποτε από το παρελθόν. Και η διαφορά μεταξύ των πλουσίων και όσων δεν έχουν τίποτε συνεχώς μεγαλώνει. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα. Μεγάλο μέρος του κόσμου που ψηφίζει σήμερα κόμματα της ακροδεξιάς είναι αυτό που θα υποφέρει περισσότερο από την χαοτική πολιτική τους. Οι πολιτικοί αυτοί δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν για την εξάλειψη αυτής της απόστασης. Νοιάζονται περισσότερο για το δικό τους στάτους. Το ίδιο συνέβαινε και στη Γερμανία τη δεκαετία του 30. Από ότι βλέπω στη δική μου χώρα αισθάνομαι πάντως ότι υπάρχει μια αλλαγή. Άνθρωποι αντιστέκονται στην ακροδεξιά ρητορική του μίσους. Ελπίζω σε μια αλλαγή γιατί δεν είναι κάτι που θέλω να παραδώσω στις ακραίες φωνές.
Οι εντυπώσεις σας από τις επισκέψεις σας στην Ελλάδα;
To πιο ξεχωριστό για μένα είναι πόσο φιλικοί και ανοιχτοί είναι οι άνθρωποι. Μπορεί να είναι διαφορετικό για σας που μένετε εκεί. Ίσως έχει να κάνει με την τοποθεσία. Γύρω σας έχετε θάλασσα. Έχω διακρίνει μια δημιουργική ενέργεια στην Ελλάδα. Θέλετε να εξερευνάτε τα πράγματα, ακόμη και να τα κάνετε με τον δικό σας τρόπο. Ίσως το γεγονός ότι έχουν προηγηθεί μεγάλες αλλαγές, επίπονες αλλαγές που αντιμετωπίζετε προσπαθώντας για κάτι καλύτερο και αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη ενέργεια. Αυτό έχω αντιληφθεί από την επαφή μου με τον κόσμο εκεί. Προτιμώ πάντως να βγάζω συμπεράσματα από τους ανθρώπους και όχι διαβάζοντας άρθρα στις εφημερίδες.
17°
