Το Sonic Playground είναι το στούντιο του Νίκου Τριανταφύλλου στον Κολωνό. Κατά καιρούς έχει δώσει το όνομά του σε διαδικτυακό περιοδικό, μουσικό blog, δισκογραφικό label, DJ acts – άλλα ζουν ακόμα, άλλα ανήκουν στο παρελθόν. Το μόνο σίγουρο είναι από εκεί έχουν περάσει σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες/γκρουπ της πολύφερνης «νέας ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής», από τη Monika και τους My Wet Calvin στους Modrec και τους Mary And The Boy. Πήγαν, είδαν (φως) και μπήκαν, πρόβαραν, έγραψαν, ηχογράφησαν και μετά έφαγαν από τα χέρια του Νίκου, του καλύτερου indie μάγειρα της Αθήνας. Τώρα οι καιροί είναι δύσκολοι. Και οι ημιεπαγγελματικές ρομαντικές απόπειρες δισκογραφίας «ματώνουν» περισσότερο. Η ισχύς εν τη ενώσει λοιπόν. Ως ιδανική λύση αξιοπρεπούς κυκλοφορίας που συνιστά και event. ZebraTracks, Exposed By Observers, Space Blanket, Felizol & Boy κυκλοφορούν 12ιντσο συνεισφέροντας από 2 νέα tracks έκαστος. Φυσικά, η περίσταση επιβάλλει πάρτι/live. Άρα: 300 βινίλια, 8 κομμάτια, 4 συγκροτήματα, 1 live – ‘ForTheRecord’, το Σάββατο στο Bios. Το (δεύτερο) BLBC αυτής της εβδομάδας ζήτησε από τους πρωταγωνιστές να διαλέξουν το σάουντρακ της πόλης, να της συστηθούν δηλαδή αφιερώνοντας από ένα κομμάτι ο καθένας. Enjoy…
00’00’’ – 01’46’’ O George Nikas(ZEBRA TRACKS, κιθάρα/φωνή)διαλέγει…
ACID BABY JESUS – Dead (self-released, 2010)
«Είναι ωραία να βγαίνεις τα βράδια στην Αθήνα και να φωνάζεις “I’m dead! Oh yes, I’m dead!” και να το διασκεδάζεις με την ψυχή σου!»
01’47’’ – 03’46’’ O Αντώνης Καββαδίας(ZEBRA TRACKS, κιθάρα/φωνή)διαλέγει…
“Please don’t bother which way you’ll please me, just as long as you’re smiling at me”. Η μεγαλύτερη tropical μπάντα της Αθήνας προτείνει ένα ανιδιοτελές χαμόγελο που τελευταία εκλείπει, λίγο πριν μπει το πιο αισιόδοξο guitar riff που άκουσα ποτέ!»
03’47’’ – 06’43’’ O Θοδωρής Βρανάς (ZEBRATRACKS, ντραμς)διαλέγει…
BOY SETS FIRE – Release The Dogs (Wind-Up, 2003)
«Διαφορετικά, κάποιο ελληνικό κομμάτι που να λέει ‘τρεις λαλούν και δυο χορεύουν’»
06’44’’ – 10’19’’ O Νίκος Τριανταφύλλου(SONIC PLAYGROUND, παραγωγή) διαλέγει…
SHAM 69 – If The Kids Are United (Polydor, 1978)
“…they will never be divided”
10’20’’ - 13’07’’ Ο Ζήσης Zade(ZEBRA TRACKS, synths/κιθάρα)διαλέγει…
THE JAM - Town Called Malice (Polydor, 1982)
«Γιατί όσο κ αν προσπαθεί να με κάνει να τη σιχαθώ, τα χρόνια της ενηλικίωσης πουθενά αλλού δε θα ήταν τόσο γεμάτα. ‘But I'd sooner put some joy back in this town called malice’»
13’08’’ - 17’05’’ Ο Στράτος Μπιχάκης(EXPOSED BY OBSERVERS, κιθάρα/synths) διαλέγει…
LIARS – It Fit When I Was A Kid
«Ωμός σουρεαλισμός, ακριβώς όπως το να ζεις εδώ»
17’06’’ - 22’13’’ O Μάριος Νάρης(EXPOSED BY OBSERVERS, programming/φωνή)διαλέγει…
22’14’’ - 26’34’’ O Biscuit(SPACE BLANKET, synths/φωνή) διαλέγει…
DAN LE SAC vs. SCROOBIUS PIP – Stake A Claim (Sunday Best, 2010)
«Γιατί πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα!»
26’35’’ - 31’43’’ Ο Κώστας Βαβούσης(ZEBRATRACKS, μπάσο)διαλέγει…
CARIBOU – Odessa (City Slang, 2010)
«Με την ευχάριστη επανάληψη του ρεφρέν και το σταθερό ρυθμικό μοτίβο νιώθω ότι μπορώ να περπατήσω ολόκληρη την πόλη με μια ανάσα»
31’44’’ - 35’14’’ Ο Abdul (SPACE BLANKET, κιθάρα/φωνή/synths)διαλέγει…
LES RYTHMES DIGITALES – Soft Machine (Wall Of Sound, 1999)
«Γιατί όταν το ακούω ξυπνάει ο Lucifer μέσα μου!»
35’15’’ - 40’12’’ O Παναγιώτης Μελέτης (EXPOSED BY OBSERVERS, synths/φωνή) διαλέγει…
SUN RA AND HIS ARKESTRA – Enlightenment (Saturn/Impulse, 1959)
40’13’’ - 49’45’’ Οι ΓιάννηςΒεσλεμές(Felizol, programming/φωνή) και Αλέξανδρος Βούλγαρης(The Boy, synths/φωνή) διαλέγουν από τον δίσκο The City…
VANGELIS – Procession (Atlantic, 1990)
«Το γράφει σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Ρώμη, το μιξάρει στο Παρίσι παρέα με τον Πολάνσκι που σιγοψιθυρίζει αγγλικά και γαλλικά με πολωνική προφορά. Ο Παπαθανασίου θυμάται μια πόλη από το μέλλον. Η Αθήνα δεν υπάρχει πλέον σε κανέναν χάρτη»
INFO:4/6 @Bios. Πειραιώς 84, είσοδος €10 με 12’’ βινίλιο για τους πρώτους 300
22°
