Κριτική ταινίας: Ο μεσάζοντας (Blacklight)

O Τράβις είναι ένας «αόρατος» συνεργάτης του FBI, δουλειά του οποίου είναι να επεμβαίνει σε ζόρικες καταστάσεις και να σώζει μυστικούς πράκτορες. Κάποια στιγμή βρίσκεται μπλεγμένος στα δίχτυα μιας νοσηρής συνωμοσίας και αρχίζει να ψάχνει τι κρύβεται πίσω από αυτήν.

Ο Λίαμ Νίσον μεγαλώνει αλλά δεν το βάζει κάτω, καθώς στη δεύτερη υπερηρωική καριέρα που του προέκυψε την τελευταία εικοσαετία οι προτάσεις συνεργασίας έρχονται με ρυθμό χιονοστιβάδας. Στη διάρκεια αυτής της εικοσαετίας λίγες πάντως είναι οι καλές ταινίες που έχουν να πουν κάτι καινούργιο στο είδος της περιπέτειας. Ο «Μεσάζοντας» δεν ανήκει σε αυτές, παρότι η εισαγωγική σεκάνς με τον πύρινο λόγο της ακτιβίστριας πολιτικού κατά των πολιτικών και οικονομικών λόμπι προκαλεί το ενδιαφέρον. Η συνέχεια όμως είναι δίχως εκπλήξεις και αναμασά τα κλισέ μιας αδιάφορης περιπέτειας που ξέρεις με ακρίβεια πώς θα ολοκληρωθεί. Ο Νίσον πάντως υπηρετεί με συνέπεια τον ρόλο ενός «δυναμικού παππού» που δίνει τις κατάλληλες συμβουλές για αυτοάμυνα και προστασία στην ανήλικη εγγονή του!