Κριτική για την ταινία «Ένα ήσυχο μέρος 2 (A QuietPlacePart II)» του Τζον Κρασίνσκι, με τους Έμιλι Μπλαντ, Κίλιαν Μέρφι, Μίλισεντ Σίμοντς, Νόα Τζουπ.
Η οικογένεια των Άμποτ αντιμετωπίζει τους κινδύνους του έξω κόσμου. Αναγκασμένοι να κινούνται σιωπηλοί προς το άγνωστο, γρήγορα συνειδητοποιούν ότι τα πλάσματα που τους κυνηγούν δεν είναι η μοναδική απειλή στην κατεστραμμένη Γη.
Άξια συνέχεια της προ τριετίας ταινίας-έκπληξη του ηθοποιού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Τζον Κρασίνσκι ο οποίος χάρη στην παραίνεση της συζύγου του Έμιλι Μπλαντ (η πρωταγωνίστρια του φιλμ) εμφάνισε πριν από λίγα χρόνια ένα ανατριχιαστικό σενάριο που μετατράπηκε σε ένα θρίλερ-ορόσημο της νέας εποχής. Η βασική ιδέα πατούσε στον νόμο της σιωπής καθώς ο παραμικρός θόρυβος για τον απρόσεχτο άνθρωπο επέφερε τον θάνατο από τα εξωγήινα (;) τέρατα που καιροφυλακτούσαν. Η συνέχεια εκείνου του φιλμ ξεκινά με μια δυνατή σκηνή που αποκαλύπτει υπό μια έννοια τα γεγονότα που προηγήθηκαν της ημέρας μηδέν και έφεραν την ανθρωπότητα ένα βήμα πριν από τον ολικό αφανισμό. Ύστερα από την εν λόγω σκηνή επανερχόμαστε στο σήμερα και την 474η μέρα όπου η ηρωίδα με τα τρία παιδιά της αναγκάζονται να φύγουν από την κρυψώνα του σπιτιού τους για να αναζητήσουν άλλη στέγη. Στο νέο σενάριο υπάρχει η εξέλιξη των χαρακτήρων, ειδικά των δύο παιδιών, και το πέρασμα προς την ελπίδα, αν και η μεταμόρφωση των ελάχιστων επιζώντων σε ανθρωπόμορφα κτήνη δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ο Κρασίνσκι, που κρατούσε στο φιλμ του 2018 τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εδώ φυσικά έχει περιορισμένη εμφάνιση (όσοι έχουν δει το πρωτότυπο φιλμ καταλαβαίνουν για τι πράγμα μιλάμε) και η εστίαση της κάμεράς του γίνεται προς την κατεύθυνση ενός περισσότερου τρομακτικού σύμπαντος όπου το κακό δεν είναι μόνο τα εξωγήινα τέρατα. Επίσης σε μερικές θαυμάσια κινηματογραφημένες σκηνές, η τριπλή παράλληλη δράση λίγο πριν το φινάλε, είναι ξεκάθαρο πως η επιβίωση για τους ήρωες δεν είναι μόνο θέμα ικανοτήτων ή προνοητικότητας αλλά η τύχη παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Ο τρόμος στο νέο «Ήσυχο μέρος» είναι πιο ύπουλος και ανατριχιαστικός. Επιπλέον έχει και μερικές πολύ δυνατές σκηνές όπως αποτυπώνονται εξαίσια στην κινηματογραφική αίθουσα, αναδεικνύοντας τη σημασία του να δει κάποιος το φιλμ στο σινεμά αντί της μικρής οθόνης. Η ταινία άνοιξε θριαμβευτικά στις ΗΠΑ με μια σούμα της τάξης των 58,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κάτι που πιστώνεται όχι μόνο στον ενθουσιασμό του κοινού λόγω του μαζικού ανοίγματος των αιθουσών αλλά και στην ικανότητα του Κρασίνσι να επανασυστήσει τον κινηματογραφικό τρόμο στους μύστες του φανταστικού.
22°
