Ο συγγραφέας Στίβεν Κινγκ εξηγεί γιατί πιστεύει ότι τα Όσκαρ είναι «στημένα» ώστε να ευνοούν τους λευκούς δημιουργούς.
Ο συγγραφέας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών προκάλεσε αντιδράσεις μετά από πρόσφατη ανάρτησή του στο Twitter στην οποία υποστήριζε ότι «δεν θα λάμβανε ποτέ υπόψη τον παράγοντα "ποικιλομορφία" σε ζητήματα τέχνης, μόνο τον παράγοντα "ποιότητα"».
Με μακροσκελές άρθρο του στην Washington Post ο μετρ του τρόμου προχώρησε σε διευκρινιστικές δηλώσεις εξηγώντας γιατί πιστεύει ότι τα Όσκαρ εξακολουθούν να είναι «στημένα» έτσι ώστε να ευνοούν τους λευκούς.
As a writer, I am allowed to nominate in just 3 categories: Best Picture, Best Adapted Screenplay, and Best Original Screenplay. For me, the diversity issue--as it applies to individual actors and directors, anyway--did not come up. That said...
Ο Κινγκ παραδέχτηκε ότι έκανε λάθος εκτίμηση πιστεύοντας ότι η δήλωσή του για την ποικιλομορφία σε ζητήματα τέχνης «δεν ήταν αμφιλεγόμενη». «Στην ουσία είπα ότι τα άτομα που κρίνουν καλλιτεχνική αριστεία πρέπει να είναι "τυφλά" ως προς ζητήματα φυλής, φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Δεν είπα ότι αυτό ισχύει σήμερα, αφού η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ούτε είπα ότι οι ταινίες, τα μυθιστορήματα, τα θεατρικά έργα και η μουσική που εστιάζουν στην ποικιλομορφία ή/και την ανισότητα δεν μπορούν να είναι έργα δημιουργικής ιδιοφυίας. Μπορούν και συχνά είναι», υπογραμμίζει ο συγγραφέας των μπεστ σέλερ στο άρθρο του.
Διευκρινίζοντας το νόημα της δήλωσής του, ο Κινγκ υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά ότι κατά την άποψή του, «όπως ισχύει και για τη δικαιοσύνη, η κρίση της καλλιτεχνικής αριστείας πρέπει να είναι τυφλή». Ωστόσο, όπως σπεύδει να τονίζει «αυτό θα έπρεπε να ισχύει σε έναν τέλειο κόσμο, σε έναν κόσμο όπου το παιχνίδια δεν είναι στημένο έτσι ώστε να ευνοεί τους λευκούς». Στο σημείο αυτό, ο Κινγκ υπενθυμίζει ότι, από τα μέλη της Ακαδημίας που έχουν δικαίωμα ψήφου για τα Όσκαρ μόνο το 32% είναι γυναίκες, ενώ μόλις 16% ανήκουν σε μειονότητες.
«Η κρίση της δουλειάς οποιουδήποτε άτομου με βάση οποιαδήποτε άλλα στάνταρ (πέραν της ποιότητας) είναι προσβλητική και χειρότερη. Υπονομεύει εκείνες τις στιγμές, προϊόν σκληρής δουλειάς, όπου η αριστεία από μια πηγή που αντιπροσωπεύει την ποικιλομορφία ανταμοίβεται (ενάντια σε όλες τις πιθανότητες), αυξάνοντας τον κίνδυνο αυτή τη αναγνώριση να αποδοθεί σε πολιτική ορθότητα... Δεν ζούμε σε έναν τέλειο κόσμο, και οι φετινές υποψηφιότητες στα Βραβεία Όσκαρ το αποδεικνύουν. Ίσως κάποια στιγμή αλλάξουν τα πράγματα. Μπορώ να ονειρεύομαι έτσι δεν είναι; Εξάλλου, η δουλειά μου είναι να φαντάζομαι μια διαφορετική πραγματικότητα», καταλήγει ο συγγραφέας.
13°
