Χάσαμε το δρόμο... Στοπ!

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας θεωρεί ότι τα ωραία πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι εκείνα που δεν αλλάζουν. Ο καφές του που έχει συνηθίσει να πίνει από το ίδιο μαγαζί, η ρουτίνα στο πότισμα των φυτών του, η αυστηρή ιεροτελεστία με την οποία εκτελεί το καθημερινό πρόγραμμά του. Ο απρόβλεπτος παράγοντας που διαλύει τα πάντα γύρω του έχει τη μορφή του «ξένου». Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Αντόνιο Αλμπανέζε («Δεν θα συμπεθεριάσουμε ποτέ») θέλει να γίνει καυστικός και αιχμηρός στην κωμική αλληγορία του, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ακολουθεί την πεπατημένη όσον αφορά το σκέλος της κοινωνικής σάτιρας –με προφανή στόχο την ξενοφοβία και τον ρατσισμό– αλλά χωρίς να έχει ούτε τις πρωτότυπες ιδέες, ούτε τη φρεσκάδα για να δώσει τα κωμικά γκαγκ που υπόσχεται το σενάριο. Απεναντίας παραδίδεται στη γραφικότητα και τις κοινότυπες λύσεις, ειδικά από τη στιγμή που η φιλία των δύο αντρών εμπλουτίζεται από την παρουσία της σέξι εξωτικής γυναίκας.