Το αστυνομικό μυθιστόρημα «Το αρπακτικό» του Τζιλ Σκοτ Χέρον κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Ποιος σκότωσε το Τζον Λι;
Βουτηγμένη στο ρυθμό των δρόμων και τη μουσική του γκέτο, όπου η ζωή με το ένα χέρι σε τυλίγει με ένα δίχτυ και με το άλλο σε πετάει στην άκρη, μια ιστορία εκτυλίσσεται με φόντο το μαύρο κίνημα, τα ναρκωτικά κι ένα φόνο. Οι περιθωριακές φιγούρες του γκέτο ξεχύνονται καβάλα στα μεγάλα τους όνειρα σε μια σύγκρουση με τον εαυτό τους και μεταξύ τους. Μοιραία θα πρέπει να αναμετρηθούν και με το ίδιο το Αρπακτικό, ενώ μέσα στη δίνη των γεγονότων στα τέλη των 60’s, τα προβλήματα των μαύρων κοινοτήτων οξύνονται και η ανάγκη για να εκφραστεί η οργή κάνει την κατάσταση ακόμα πιο επικίνδυνη. Περισσότερο μάλιστα για τους νέους.
«Ο Gil Scott-Heron αφοσιώθηκε στην εξέταση εκείνων των στοιχείων της ανθρώπινης ύπαρξης που θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε... είναι ένας καλλιτέχνης που έχει επεξεργαστεί όχι μόνο ευφυείς αλλά κυρίως κρίσιμες ιδέες για την Μαύρη Αμερική». Washington Post
«Αξίζει το σεβασμό μου όποιος μπορεί να εκτιμήσει τον Gil Scott-Heron και να συνειδητοποιήσει πως κάποτε μας έδωσε κάτι ολόφρεσκο και ολοκαίνουριο». Chuck D – Public Enemy
O Gil Scott Heron, συγγραφέας, μουσικός και bluesologist, γεννήθηκε το 1949 στο Σικάγο αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της νεανικής ζωής του στο Μπρόνξ της Νέας Υόρκης. Προτού αφοσιωθεί στη μουσική πρόλαβε να εκδώσει τα μυθιστορήματα The Vulture (1970) και The Nigger Factory (1972) καθώς και την ποιητική συλλογή Small Talk at 125th and Lennox (1970). Επηρεασμένος από μεγάλες μορφές των Black Arts αλλά και από τα κινήματα των μαύρων που άνθιζαν εκείνη την εποχή, ανέμιξε την spoken poetry με τον πολιτικό στίχο και τα blues δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο ποιητικό και μουσικό κράμα που αποτέλεσε το γεννήτορα της ραπ μουσικής, της οποίας και θεωρείται νονός. Αργότερα εξέδωσε δύο ακόμα ποιητικές συλλογές, τα So Far So Good (1990) και Now And Then: The Poems of Gil Scott Heron (2001) ενώ μετά θάνατον κυκλοφόρησαν τα απομνημονεύματά του με τίτλο The Last Holiday (2012). Το 2012 έλαβε μετά θάνατον το βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς.
22°
