Εγκαινιάστηκε το Σάββατο 8 Αυγούστου 2015 στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας, η ατομική έκθεση του Αλέξη Βερούκα με τίτλο «Rocky Days». Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου. Την διοργάνωση της έκθεσης έχει αναλάβει η διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου της Ύδρας Ντίνα Αδαμοπούλου και την επιμέλεια η Ίρις Κρητικού.
Η νέα ζωγραφική ενότητα του Αλέξη Βερούκα, αποτελείται από δέκα έργα μεγάλων διαστάσεων που ολοκληρώθηκαν από το ζωγράφο κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου στο Παρίσι. Πρόκειται για ένα προσωπικό ημερολόγιο στιγμών και καταστάσεων μέσα στο οποίο η στιλπνή μνήμη της θερινής Ύδρας -τόπο παραθερισμού και εργασίας του καλλιτέχνη- συναντάται εικονολογικά, σημειολογικά και συμβολικά με ιστορικά επεισόδια πχ η Καταστροφή της Πομπηϊας, αλλά και με την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική ελληνική και παγκόσμια πραγματικότητα όπως η σφαγή στη Συρία και στο Ιράκ. Το βλέμμα του καλλιτέχνη διαπερνά σαν οξεία λεπίδα το προαιώνιο τοπίο του βράχου της Ύδρας για να σταθεί εν τέλει στις “Ημέρες των Βράχων” ενός απειλητικού και τελούντος σε εκκρεμότητα σύμπαντος.
Όπως επισημαίνει η επιμελήτρια της έκθεσης Ίρις Κρητικού " Ο Αλέξης Βερούκας με εφαλτήριο το θερινό βράχο της Ύδρας αναμετριέται με τη διακεκομμένη ιστορία της ανθρωπότητας. Στην εναγώνια ζωγραφική του ζει όπως ζωγραφίζει, αποσκιρτώντας από το νενομισμένα κανονικό και ακροβατώντας στην αιχμηρή κόψη των πραγμάτων, οι από μηχανής στίξεις και οι φαεινές διαθλάσεις, οι αλάνθαστες τονικότητες και οι διακεκομμένες αναπνοές, η ρυθμολογία, τα ανακουφιστικά κενά και οι πυκνώσεις της ύλης, διαστέλλουν τα γεωγραφικά και τα μεταφορικά όρια της Ύδρας, ιχνογραφώντας ένα ελληνικό καλοκαίρι θαυμάτων και θραυσμάτων, οραμάτων και φαντασμάτων: συλλέγοντας οξυπύθμενους αμφορείς μνήμης και κεραμεικά όστρακα βυθισμένων στη θάλασσας πόλεων, ανθρώπινα οστά και καύκαλα ζώων, σπαράγματα μιας χαμένης αρχαίας ανθολογίας και οργανικά αποτυπώματα φιλοσοφικού λόγου."
Στον πρόλογο της έκδοσης η διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου της Ύδρας, Ντίνα Αδαμοπούλου σημειώνει "... οι βράχοι του είναι τελικά η λυτρωτική ελαφράδα για τον θεατή, έχει εστιάσει στις ιδιότητες των γιγαντιαίων βράχων που δεσπόζουν στις θάλασσες της Ύδρας, στις οποίες αντικατοπτρίζονται ως φωτεινοί σηματοδείκτες ο ήλιος και το φεγγάρι. Το αποτέλεσμα είναι αληθινά εντυπωσιακό. ... Τελικά σε όλες τις συνθέσεις του μπορείς κανείς να διακρίνει ότι το θέμα που επιλέγει, παρότι πρωτεύον, δεν παίζει τελικά τον πρώτο ρόλο στο έργο του, απλούστατα γιατί το κάθε επιλεγμένο του θέμα χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα ως "αφορμή και "όχημα", ως μεταφορικό μέσον για να φέρει στην επιφάνεια τη βιωμένη εσωτερική αλήθεια του δημιουργού...."
13°
