«Στοιχεία εποχών» ή αλλιώς έργα που ανιχνεύουν το φυσικό και πολιτισμικό τοπίο, με σκοπό την απόδοση των βιωμάτων του χώρου και των εντυπώσεων της μνήμης. Ως 2/6, καφέ Αρχαιολογικού Μουσείου, Πατησίων 44
Γιάννης Σχινάς
Το γυναικείο σώμα υπό διαφορετικές γωνίες, σε διαφορετικές εκδοχές, σαν μελέτες στάσης σωμάτων, μια φευγαλέα αποτύπωση στιγμής. Τίτλος της «Σώμα Αίνιγμα» και όλα τα έργα είναι σχέδια με κάρβουνο σε χαρτί. Ως 2/5, Art Zone 42, Λεωφ. Βασιλέως Κων/νου 42
Χρήστος Μποκόρος
«…Ζωγράφισα πάνω σε μακρόστενα ξύλα από ορεινές γέφυρες. Καθένα τους μια γέφυρα, ένα κατόρθωμα του ανθρώπου να υπερβαίνει δυσκολίες. Η στενότητα και το μήκος των ξύλων επιλέχηκαν για να υπενθυμίζουν τη στενότητα και το μήκος της οδού που διαβαίνουμε για να φτάσουμε στην άλλη όχθη, απέναντι. Τα πεπατημένα ξύλα, ανακαλούν το πλήθος των αγνώστων που τα περπάτησαν…» γράφει ο ζωγράφος για την έκθεσή του «Τα στοιχειώδη». Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου 32
Φαίδωνας Πατρικαλάκις
Έργα αναγνωρίσιμα για τη φωτεινότητα και τη δύναμη των τόνων τους, με χρώματα που μεταφέρουν συναισθήματα – χαρά, ένταση, μελαγχολία, εσωστρέφεια ή εξωστρέφεια, αισιοδοξία, ζεστασιά. «Ας τα πούμε όνειρα» ο τίτλος της έκθεσης με έργα που κινούνται ανάμεσα στα όνειρα και την πραγματικότητα. Ως 30/5, «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ - Δεξαμενή», Ξανθίππου 11
Μανώλης Χάρος
«3/015». Τίτλος που αναφέρεται στην ημέρα που ξεκίνησε η έκθεση με ζωγραφική – κατασκευές που δημιουργούν ένα ιδιόμορφο σύνολο, εφήμερο σε μια πρώτη ματιά, που όμως αντιστέκεται στο χρόνο μέσα από την ίδια τη φύση και τη χειρονομία της καλλιτεχνικής πράξης. Ως 18/4, Εικαστικός Κύκλος, Χαριλάου Τρικούπη 121
Πηγή Σπυράτου
Λάδια σε καμβά μεγάλων διαστάσεων δημιουργούν «Τόπους σιωπής» και αφορούν την εικόνα του σώματος περισσότερο ως περιεχόμενο παρά ως μορφή. Γκαλερί «7», Σόλωνος 20
22°
