«Μια από τις πιο περιθωριοποιημένες ομάδες, αυτή των αστέγων χρηστών, επιλέγει τον δρόμο της ευθύνης και της προστασίας της δημόσιας υγείας και εμβολιάζεται»
Λουκάς Βελιδάκης
Μεγάλωσε στη Ρόδο, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αγγλία, ζει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα. Τη δημοσιογραφία την ερωτεύτηκε στα 16 κι από τα 18 έχουν μια σχέση πάθους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Λατρεύει τον δρόμο, αλλά τον απορροφούν συνέχεια οι αίθουσες σύνταξης. Τα τελευταία χρόνια είναι ερασιτέχνης της φωτογραφίας. Το όνειρό του παραμένει να γίνει πολεμικός ανταποκριτής. Δούλεψε για χρόνια στον Flash, τώρα εργάζεται στην Καθημερινή.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Όποιος κοντοσταθεί ακούει τις λέξεις ελευθερία, δικαιώματα, εμβόλιο, αναμεμειγμένες με τις λέξεις πείραμα, μασόνοι, χούντα, αντίχριστος...
Τώρα που υπάρχει έξαρση κρουσμάτων, νέοι άνθρωποι μπαίνουν στα νοσοκομεία και υπάρχει μεγάλο ποσοστό ανεμβολίαστων, η αλλαγή ρότας είναι ευπρόσδεκτη
Σπουδαίοι αθλητές πάντα θα υπάρχουν. Ανθρώπους, όμως, με σεμνότητα, μνήμη και γενναιοδωρία όπως του Γιάννη Αντετοκούνμπο δύσκολα συναντά κανείς
Οι νέοι αρνητές της πραγματικότητας διαδήλωσαν εν μέσω έξαρσης της μετάλλαξης Δέλτα
Η πανδημία έχει οδηγήσει μια ομάδα συμπολιτών μας να θεωρεί ότι έχουμε χούντα − ακούγεται αστείο αν μη τι άλλο, αλλά συναντάται ολοένα πιο συχνά.
Κλιμακώνονται οι προσπάθειες για την εμβολιαστική πειθώ προς τους πολίτες, που είτε διστάζουν είτε αρνούνται να εμβολιαστούν
Ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει εμποτιστεί με δυσπιστία (και κακοπιστία), αρνείται το προφανές και λατρεύει να συνωμοσιολογεί
Κάποια ΜΜΕ κάνουν εμπόριο δυστυχίας διότι κάποιοι πελάτες το ζητούν και το απολαμβάνουν. Αν δεν πουλούσε τόσο, δεν θα έπαιζε και τόσο...
Αν θέλουμε πράγματι να χτίσουμε τείχος ανοσίας, χρειάζεται στοχευμένη ενημέρωση σε συγκεκριμένες μερίδες του πληθυσμού