Μανίνα Ζουμπουλάκη

Έχεις βαρεθεί να διαβάζεις «οδηγούς επιβίωσης μπουζουκιών», ξέρεις τα πάντα για τις ουρές στις τουαλέτες και συνήθισες να κάθεσαι αγκαλιά με 800 νοματαίους

Mια φορά κι έναν καιρό, ένα ζευγάρι πήγε στο IKEA να πάρει καναπέ

Ώρες ώρες πολύ θα ’θελα να έγραφα κριτικές φαγητού, με φράσεις όπως «αισθάνεσαι μια υποψία δενδρολίβανου στα medallion»

Ξαφνικά εκεί που καθόμουν άρχισα να τα παίρνω στο κρανίο με τις εταιρείες παραγωγής

Kαι κανένα έντυπο (εκτός από τις ματσαράγγες) δεν πρέπει να διαβάζεται σαν σχολική εργασία

Mην κοιτάτε που στραβό-μπήκε, όπου να ’ναι έρχεται στα ίσια της...

Πέρασα μια απ’ αυτές τις εβδομάδες που εύχεσαι να πατήσεις delete και να τις σβήσεις από τη μνήμη σου

H συζήτηση άναψε στη διάρκεια του φαγητού, όταν οι άντρες στη μία γωνία μάλωναν για κάποιο γκολ κάποιου μπαλαδόρου-παλτού ενώ

Ναι, γιατί έχω φάει ένα κόλλημα τελευταία, όχι επειδή ποτέ δεν θα πάω στο Άγιον Όρος (οκέι τότε) αλλά που δεν θα πάω ποτέ σε σάουνα. Ωχουου. Δεν εννοώ σπα, μην κάνετε τις αθώες.

Ως συνέχειά του «ο παλιός είναι αλλιώς»: ναι, αλλά ο νέος είναι ωραίος, τσίφτης, φρέσκος, και για να μην το παραζαλίζουμε, νέος. Έστω και αν η ουσία βρίσκεται στο «καλύτερα παλιός παρά νεκρός»... και το «νέος» μια χαρά είναι.