Η ζεστή σοκολάτα στο καφέ «Odeon» σερβίρεται καυτή, όπως της αξίζει, και μοσχοβολάει σοκολάτα
Το «Café Odeon» το πέτυχα τυχαία – περνούσα απέξω, περίμενα τον γιο της φίλης μου να πάρει ένα βιβλίο, ξέρω από γιούς και ότι ΠΑΝΤΑ καθυστερούν έστω και λίγο, οπότε αντί να περιμένω στο δρόμο, μπήκα στο καφέ. Και παράγγειλα μια ζεστή σοκολάτα, επειδή είχε ψύχρα. Η σοκολάτα ήρθε αμέσως, ήταν καυτή, και… πολύ πολύ καλή. Το τονίζω γιατί τα περισσότερα καφέ την έχουνε λίγο φτυμένη τη ζεστή σοκολάτα τους, την αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση όπως αντιμετωπίζουν οι σοβαροί καπνιστές τα διάφορα καπνισουάρ (=μη τσιγάρα) με τα μπουρδελέ αρώματα. Η μέση ζεστή σοκολάτα είναι νερόβραστη, χωρίς αφρό από πάνω, νερουλή και χλιαρή. Για ποιο λόγο στη δίνουν χλιαρή, δεν έχω καταλάβει – τάχα μου για να μη καεί ο πελάτης, που πόσο γκάου πρέπει να είναι, για να έχει ζητήσει ζεστή σοκολάτα, να αρπάξει το ζεστό φλυτζάνι και να το λουστεί; Πολύ (γκάου).
Το «Café Odeon» φτιάχνει τη σοκολάτα του με προσοχή, ή μπορεί και να έτυχε, πάντως ήταν πηχτή, με γεύση καλού κακάο, με όση ζάχαρη χρειαζόταν, σε σωστό φλιτζάνι, με σωστό πιατάκι και συνοδευτικό γεμιστό μπισκοτάκι, από τα μίνι του Παπαδόπουλου που είναι τα πιο σωστά μπισκοτάκια σε ατομική συσκευασία. Η ωραία αυτή σοκολάτα χρεώνεται 3,50 ευρώ, όχι 6 ή 8 ευρώ που θα την πλήρωνα σε χάι μαγαζί και θα ήτανε μια γνωστή μάρκα από αυτές που δεν προφέρω καλά, κι ας έχω Σορμπόν (το 1. Στο 2, κόπηκα. Ίσως για αυτό…)
Είναι ήσυχο το «Café Odeon», απλό, με έναν ευγενικό κύριο που σερβίρει, με παρέες νεαρών και μοναχικούς αναγνώστες στις γωνίες. Δεν έχει μουσική, ή αν έχει, είναι διακριτική. Μπορείς να σκεφτείς με την άνεσή σου, μπορείς να δεις ειδήσεις στο κινητό σου, μπορείς να διαβάσεις μέχρι και βιβλίο με την ησυχία σου. Ο γιος της φίλης δεν άργησε πολύ τελικά, όσο χρειαζόταν για να τελειώσω τη σοκολάτα. Που ήταν η καλύτερη εδώ και καιρό, και μπράβο της.
18°
