Με τον μπακλαβά του «Τόλη» στη Νίκαια τρως όλο το ταψί
Ο «Τόλης» είναι στη Νίκαια, μου πέφτει κομματάκι μακριά, αλλά για όσους μένουν πιο κοντά από την άλλη άκρη της Αθήνας, ο «Τόλης» είναι αγαπημένος προορισμός, όπως λένε και τα ταξιδιωτικά άρθρα. Τα γλυκά του είναι υπέροχα, και ο μπακλαβάς του, που έχει παντού γωνίες ΕΝΩ είναι σιροπιασμένος όσο χρειάζεται, ΕΝΩ είναι πλούσιος σε γέμιση, ΕΝΩ τον γράφω τώρα και μου τρέχουνε τα σάλια χωρίς να είμαι τρελά γλυκατζού…ο μπακλαβάς του, λοιπόν, είναι προορισμός από μόνος του.
Το ζαχαροπλαστείο ιδρύθηκε πριν σαράντα χρόνια από τον παππού Αναστάσιο Τόλη, και το τρέχει τώρα ο εγγονός του, Τάσος Τόλης, ο ίδιος chef patissieur με πολύ ταλέντο και όρεξη για καινούργιες συνταγές. Οι οποίες περιλαμβάνουν την παράδοση, ή πατάνε απάνω της με πετυχημένο τρόπο. Τα κλασικά γλυκά που έχουμε συνηθίσει, οι παραδοσιακές πάστες, οι τούρτες και τα σιροπιαστά σε τεράστια γκάμα, υπάρχουν όλα στις προθήκες του ζαχαροπλαστείου. Δεν είναι «αποδομημένα» ούτε «συνθέσεις», είναι τέλεια γλυκάκια σε εμφάνιση και κυρίως σε γεύση.
Ο μπακλαβάς έφτασε ως εμένα πλαγίως, τον εκτίμησα πάρα πολύ μια και αγαπημένο μου γλυκό ήτανε πάντα οι ατομικοί μπακλαβάδες του «Παπαπαρασκευά» στην Ξάνθη, τυλιγμένοι σε άσπρο μυρωδάτο χαρτί με τα πλαγιαστά γράμματα της φίρμας ποτισμένα στο σιρόπι (αργότερα, βρήκαν ένα άλλο χαρτί που δεν ποτίζει, και εξακολουθεί να τυλίγει υπέροχο μπακλαβά, από ό,τι ακούω, μια και έχω χρόνια να πάω στην Ξάνθη, ή να φάω μπακλαβά του «Παπαπαρασκευά» εδώ στην Αθήνα).
Τέλος πάντων ο πήχης ήτανε ψηλά για τον μπακλαβά, και ο «Τόλης» φτιάχνει έναν (μπακλαβά, όχι πήχη) υψηλής ποιότητας. Με τραγανό φύλλο, μπόλικο σιρόπι, μπόλικη γέμιση. Ευτυχώς που δεν μένω κοντά του δηλαδή γιατί θα τον έτρωγα με τα ταψιά…
