«Βelle Εquipe» στο Θέατρο ΕΛΕΡ

«Πετάω λέξεις και φράσεις στο χαρτί. Με το ζόρι βάζω τελείες και κόμματα. Δεν υπάρχει χρόνος. Μόνο η ανάγκη νΆ αδειάσω το κεφάλι μου που ξεχειλίζει. Το γράψιμο είναι ο τρόπος να καταφέρω, αυτός ο καινούργιος άνθρωπος που γίνομαι, και που ακόμη δε γνωρίζω καλά, να κρατηθεί όρθιος. Γράφω για να μη χάσω την ισορροπία μου. Να μην πέσω.
Έχω 20 νεκρούς μέσα στο σώμα μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Ήταν όλοι τους ωραίοι άνθρωποι, η γενιά μας, που αντιπροσώπευε το πνεύμα του Παρισιού. Αντιπροσώπευε αυτό ακριβώς που μισούν οι τρομοκράτες: τη διαφορετικότητα, το μοίρασμα, την ανθρωπιά και την αγάπη.
Όχι, δεν έχω μίσος για τους τρομοκράτες. Μόνο μίσος για τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο. Όμως δεν γίνεται να ζούμε κρυμμένοι. Ο φόβος στα σωθικά δεν είναι επιλογή. Πρέπει να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας. Το Belle Equipe ήταν και θα παραμείνει ένας χώρος ζωής».

Προϊόν εκτεταμένης έρευνας στη Γαλλία, η παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ "Belle Equipe" είναι βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg Une belle équipe (μτφρ: Μια όμορφη ομάδα). Ο Grégory είναι ο ιδιοκτήτης του café La belle équipe, το οποίο βρέθηκε, όπως και το Bataclan, στο στόχαστρο της φονικής τρομοκρατικής επίθεσης της 13ης Νοεμβρίου 2015 στην καρδιά του Παρισιού, που κόστισε τη ζωή σε 130 ανθρώπους. Ο Grégory επέζησε. Όχι όμως η γυναίκα της ζωής του και οι κοντινοί φίλοι και συνεργάτες του, η “όμορφη ομάδα” του.

Η παράσταση, που αντλεί από το βιβλίο του Grégory Reibenberg (σύντομα αναμένεται η κινηματογραφική μεταφορά του στη Γαλλία), καθώς και από οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και συζητήσεις με τον ίδιο τον συγγραφέα, αναμετριέται με την επώδυνη όσο και αισιόδοξη διαδικασία της αναγέννησης μετά την καταστροφή. Ο Grégory δεν είναι ούτε ήρωας ούτε θύμα. Είναι ένας άνθρωπος εν μεταμορφώσει, η προσωπική τραγωδία του οποίου τέμνεται με τη συλλογική πραγματικότητα της ανόδου της τρομοκρατίας και της μισαλλοδοξίας. Δραματουργικά, το "Belle Equipe" ακολουθεί το ταξίδι ενός ανθρώπου ο οποίος ψάχνει το βηματισμό του ανάμεσα στην παλιά του ζωή και στις νέες αναμνήσεις που διψάει να φτιάξει, διαγράφοντας μια θραυσματική, εναλλασσόμενη πορεία από το σκοτάδι προς το φως, και αναδεικνύοντας το πολιτικό μέσα από το ανθρώπινο.