Μια αφήγηση για το δράμα ενός έκπτωτου Δούκα του Μιλάνου και της ανήλικης κόρης του, εξόριστων ναυαγών σε ένα σχεδόν έρημο νησί της Μεσογείου τετρακόσια χρόνια πριν, μια ιστορία λευκής μαγείας, εκδίκησης και συμφιλίωσης που είναι ταυτόχρονα ένας ηχηρός ύμνος στη μαγεία, την ελευθερία και τη δύναμη της θεατρικής ψευδαίσθησης.
Πόσες σκηνές χωράει αυτό το νησί; Πόσοι σκηνικοί κόσμοι το κατοικούν; Πόσα σύμπαντα; Πόσα θαύματα;
Σε έναν κόσμο θεαματικό, με τη μαγεία να προκαλεί φυσικά φαινόμενα, με τα φαινόμενα να παραπλανούν τα δραματικά πρόσωπα, με τα δραματικά πρόσωπα να λαχταρούν να ελευθερωθούν από τη φυλακή του παρελθόντος, τη μνησικακία, το πάθος για εξουσία, τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Όλη η παράσταση κινείται σε μια περιοχή παραδοξότητας, απορίας και θάμβους. Τι αποκαλύπτει το τράβηγμα κάθε αυλαίας; Τι κρύβεται από πίσω; Ένα παιχνίδι μεταξύ κλασικού και σύγχρονου, ελαφρότητας και συγκίνησης, αθωότητας και εφιάλτη.
8°
