Με λένε Έμμα

“Ναι, το ‘χω αυτό. Τίποτα δεν τελειώνω. Μαθήματα βιολί. Δίαιτες. Απόπειρες αυτοκτονίας. Τα αρχίζω, αλλά ποτέ δεν τα τελειώνω.”

Η Έμμα είναι νέα, ταλαντούχα, έξυπνη. Είναι, επίσης, οργισμένη, απελπισμένη και εξαρτημένη από ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ. Ζει εκτός ελέγχου σε μια αέναη εναλλαγή πραγματικότητας και ψευδαίσθησης. Όταν θα καταρρεύσει επί σκηνής,  παίζοντας τη Νίνα στον “Γλάρο” του Τσέχωφ, θα αναγκαστεί να συναινέσει στη μεταφορά της σ’ ένα κέντρο απεξάρτησης. Η ζωή της βρίσκεται σε σύγχυση και πρέπει να ανασυνταχθεί. Πρέπει να δώσει έναν σκληρό αγώνα για να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό της, να τον αποδεχθεί και να βρει την ταυτότητά της. Πώς μπορεί να συνεχίσει να ζει σ’ έναν κόσμο που άτομα, τόποι και πράγματα την απειλούν διαρκώς; Πώς θα καταφέρει να ξεχωρίσει τις πραγματικές απειλές; Πόσες ελπίδες έχει;

Η Έμμα, η Νίνα, η Σάρα ή όποιο κι αν είναι τ’ όνομά της, είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του και να ισορροπήσει σ’ έναν κόσμο γεμάτο κρυφές απειλές. Πόσο ελεύθεροι είμαστε; Οι εξαρτήσεις κάθε είδους μπορούν να μας προσφέρουν καταφύγιο; Πώς μπορούμε να βρούμε τον πυρήνα της ύπαρξής μας, όταν οι εξαρτήσεις μας δίνουν τη δύναμη να υποφέρουμε τον κόσμο; Εμείς ή ο κόσμος είναι ελαττωματικός;