Νίτσε - Βάγκνερ

Μπορεί η ιδεολογία να γίνει θέατρο; Μπορεί το θέατρο να εκφράσει τις ιδεολογικές κατευθύνσεις του κοινού; Μπορεί να τις ερμηνεύσει και να δώσει εξηγήσεις για τις ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις του;

Μια φανταστική συνάντηση πάνω στη σκηνή και μια θυελλώδης συζήτηση ανάμεσα στους δύο φίλους και μετέπειτα άσπονδους εχθρούς του 19ου αιώνα. Ο φιλόσοφος τροφοδότησε με την φιλοσοφία του υπεράνθρωπου όλο το χιτλερικό όραμα περί Άριας φυλής και φυλετικής διαφοράς από άλλες ράτσες. Ο συνθέτης συνόδευσε με τα ρομαντικά και πληθωρικά μουσικά έργα του τις φιέστες και τους φασιστικούς θριάμβους της χιτλερικής Γερμανίας. Ο φασισμός εκμεταλλεύτηκε το έργο και τον δύο για να ντύσει με μια ιδεολογία τις κτηνωδίες του και να ανεβάσει το ηθικό των μαζών και να τον ακολουθήσουν τυφλά.

Το πιστεύω και η διδασκαλία του Νίτσε για μια κοινωνία χωρίς αδύναμους αποκόπηκαν από το σύνολο του έργου του και συνοψίστηκαν από τον φασισμό σε: «καταστρέψτε τους αδύναμους».