Prisoners

Είναι πλέον τόσο σπάνιο να βρεις ένα θρίλερ που να ικανοποιεί τόσο το θεατή που αναζητά μια χορταστική δόση αγωνίας όσο και αυτόν που προτιμά κάτι παραπάνω από δυο ώρες απλής διασκέδασης, που το «Prisoners», το αμερικάνικο ντεμπούτο του Καναδού Ντενί Βιλνέβ, μοιάζει με μια σπουδαία έκπληξη. Δεν θα είναι υπερβολή να συγκρίνεις την ταινία με αριστουργήματα του είδους, όπως τη «Σιωπή των αμνών» του Τζόναθαν Ντέμι ή το «Seven» του Ντέιβιντ Φίντσερ, αφού αυτή η ιστορία της απαγωγής δύο κοριτσιών την Ημέρα των Ευχαριστιών οδηγεί τους ήρωές της σε ένα αγωνιώδες και σκοτεινό μονοπάτι ενοχής, απόγνωσης, εκδίκησης και εξιλέωσης. Ο Χιου Τζάκμαν υποδύεται τον πατέρα ενός από τα δύο κορίτσια που νιώθοντας ότι η αστυνομία δεν κάνει όσα θα έπρεπε για να βρει το δράστη, αποφασίζει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του απαγάγοντας και βασανίζοντας το βασικό ύποπτο μέχρι να του αποκαλύψει την αλήθεια. Ο Τζέικ Τζίλενχαλ υποδύεται τον τελειομανή αστυνομικό που μοιάζει αποφασισμένος να προσθέσει μια ακόμη καθαρή λύση στη σειρά των διαλευκασμένων υποθέσεων της καριέρας του. Και οι δυο τους δίνουν δύο εξαιρετικές ερμηνείες στους ρόλους τους αντίστοιχα και το σενάριο του Άαρον Γκουζικόφσκι τούς οπλίζει με δύο χαρακτήρες που έχουν όλο το βάθος και την πολυπλοκότητα που θα περίμενες από ένα φιλμ που ενδιαφέρεται για κάτι πιο βαθύ από μια απλή αστυνομική ίντριγκα. Όμως εκτός από τη διαπεραστική του ματιά στην ανθρώπινη φύση και τα άκρα που αυτή μπορεί να φτάσει, ακόμη και σαν θρίλερ αγωνίας, το «Prisoners» παραδίδει πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορεί να περίμενες: ανατροπές και έξυπνες ιδέες, αγωνία, μια αληθινά τεταμένη ατμόσφαιρα και μια ανησυχητική αίσθηση που το διαποτίζει από την αρχή ως το τέλος και που σε κρατά δέσμιό της για ώρες αφού το φιλμ τελειώσει...

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντενί Βιλνέβ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Χιου Τζάκμαν, Τζέικ Τζίλενχαλ, Πολ Ντέινο