100 (Αλεξάνδρας 173, Αθήνα)

Οι άνθρωποι που απαντούν στα τηλέφωνα του «100» και οι φωνές που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γραμμής. Μετά το «Πάρβας, Άγονη γραμμή», ο Γεράσιμος Ρήγας στρέφει την παρατηρητική κάμερά του στο κέντρο επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης για να καταγράψει εκ πρώτης όψεως τη ζωή του γραφείου και των ανθρώπων που το στελεχώνουν, αλλά μέσα από τους διαλόγους στα ακουστικά και στους ασυρμάτους μάς προσφέρει την ευκαιρία να κοιτάξουμε διαπεραστικά μια πολύ μεγάλη και πολύ πιο κοντινή μας εικόνα. Ακριβώς γιατί το «100», παρά τον τίτλο του και το πού λαμβάνει χώρα, δεν είναι παρά οριακά μια ταινία για την αστυνομία. Είναι ένα πορτρέτο της πόλης, της καθημερινότητας σε αυτή, των φόβων και της μοναξιάς, του τρόμου, εσωτερικού ή εξωτερικού. Της πιο βαθιάς και αληθινής κρίσης. Μπορεί η Αθήνα να εμφανίζεται μόνο στα μόνιτορ που δείχνουν εικόνες από τις κάμερες παρακολούθησης των δρόμων, αλλά είναι παρούσα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, με τον πιο έντονο και άμεσο τρόπο. Μαζί με το «100» προβάλλεται το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ της Εύας Στεφανή «Τι Ώρα Είναι;», το πορτρέτο δύο ανδρών στο περιθώριο, της φιλίας και της συμβίωσης τους.   

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γεράσιμος Ρήγας
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γεράσιμος Ρήγας