Γιάννης Αδαμάκης, Nocturnes

Η νέα ενότητα έργων του Γιάννη Αδαμάκη –ιδιαιτέρως προσωπική– περιγράφει έναν κόσμο στο μεταίχμιο. “Nocturnes”, δηλαδή «Νυχτερινά» έργα· λόγω απεικόνισης νυχτερινών θεμάτων και χώρων, αλλά «νυχτερινά» και λόγω της σύνδεσής τους με τον κόσμο των ονείρων, έναν χώρο φαντασιακό, υποσυνείδητο· αλλά και πεδίο εκδήλωσης ενδόμυχων σκέψεων και επιθυμιών, απογοητεύσεων και προσδοκιών. Ο καλλιτέχνης καλεί τον θεατή να ανασύρει τις δικές του ενδόμυχες σκέψεις, ν’ αναζητήσει τις δικές του παράλληλες ιστορίες, καθώς πλανάται στον κόσμο των έργων.

Όπως γράφει και ο ίδιος ο Αδαμάκης για αυτήν την σειρά έργων του: «Η νύχτα, η μουσική, τα βλέμματα, το άρωμα μιας παρουσίας. Τα χαμηλά φώτα που καμιά φορά μας τυφλώνουν. Αυτές είναι οι εικόνες μου. Τις έχω ζήσει. Τις έχω μυρίσει. Τις έχω αγγίξει. Μερικές φορές αφηγούμαι, εμμονικά λεπτολογώντας, ζωγραφικά ή ανεκδοτολογικά συμβάντα. Άλλες φορές πάλι υπαινίσσομαι. Πότε εκτίθεμαι και πότε εξαπατώ. Η πρόθεση μου δεν είναι να πω μια συγκεκριμένη ιστορία. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν αφελώς προσωπικό. Αρκούμαι σε κάποιες σκοτεινές νύξεις. Προτιμώ εν τέλει να αφήσω τον θεατή να ζήσει μέσα από τα έργα μου τη δική του ιστορία. Να αφουγκραστεί τη δική του πραγματικότητα».