Shortcuts από μια πόλη που ξαναφούλαρε, εικόνες από ένα άστυ που επαναβρυχάται, ημερολόγια από γειτονιές που ξαναβάζουν μπρος.Το λες και καλό φθινόπωρο, το διαβάζεις και σαν welcome drink, αφού ήρθες πάλι πίσω επιτέλους!
Είμαστε όλοι Εβραίοι
Δεν το πολυσκέφτηκε! Είπε ναι στην πρόταση της Ελεάννας Ιωαννίδου από την παράταξη Γειτονιές σε Δράση και ορκίστηκε ξανά δήμαρχος με το εξάκτινο αστέρι του Δαυίδ στο στήθος. Η χειρονομία και ο συμβολισμός της ήταν ξεκάθαρος: με τους Χρυσαυγίτες να μπαίνουν στο δημοτικό συμβούλιο αρνούμενοι την εξόντωση των πενήντα χιλιάδων Θεσσαλονικέων Εβραίων ο Μπουτάρης έστειλε για άλλη μία φορά το μήνυμα της ελεύθερης, ανοιχτής, κοσμοπολίτικης και διαπολιτισμικής Θεσσαλονίκης. Και φυσικά λούστηκε πάλι τις κατηγορίες του μασόνου, του τουρκόφιλου, του πράκτορα της Σιών, του τατουατζή, του σκουλαρικά, του αλκοολικού, του επιδειξία κι ό,τι άλλο, τέλος πάντων, του προσάπτουν όλοι όσοι αρνούνται να παραδεχτούν πως σε τέτοιους καιρούς μισαλλοδοξίας και πισωγυρίσματος, ευτυχώς που υπάρχει ο κυρ-Γιάννης για να μας υπενθυμίζει το παρελθόν αλλά και το μέλλον μιας πόλης. Μπροστά, άφοβα, τολμηρά, ανοιχτά!
Honey I'm Home!
Κοριτσίστικο τρίο. Στο μικρόφωνο η Κολομβιανή Fallom Jimenez, στην κιθάρα και το γιουκάλι η Βρισηίδα Κοκκινάκη, στη μελόντικα, το πιάνο, τα τύμπανα και το σαξόφωνο η Βάλια Καραγιαννίδου. Μπορεί να τις έχεις ήδη τρακάρει να παίζουν στην παραλία. Genre masacote mix από πλευράς ήχου, αλαφροΐσκιωτες νότες δηλαδή με ακουστικά όργανα, σόουλ, λίμπερτανγκο, indie ethnic και alternative χαρμάνι, Τομ Γουέιτς και Radiohead φιλτραρισμένοι με Μαρτίνα Τόπλεϊ Μπιρντ. Ταξιδιάρικος ήχος, ονειρικός, ψυχωμένος, απέναντι μπορεί και να τις ακούν οι ναυτικοί των κάργκο που, όπου να ’ναι, ξαναφεύγουν για τη Μασσαλία ή τη Ζανζιβάρη. Οι Honey I’m Home είναι ό,τι καλύτερο και πιο δροσερό άκουσα το φετινό καλοκαίρι από αυτό που λέμε «τοπική σκηνή πέντε αστέρων».
Choco Kebap, σε λέω αφού!
Δηλαδή, γύρος από σοκολάτα; Έτσι ακριβώς! Για πες. Λέω: αντί για πίτα έχει βάση από κρέπα. Ο τσοκοκεμπαπτσής με το μαχαίρι του τεμαχίζει την τεράστια γυροσοκολάτα, που περιστρέφεται σε νιφάδες, ρίχνει πραλίνα και κάποια topics που το απογειώνουν, το τυλίγει όπως το πιτόγυρο και σου το δίνει στο χέρι. Στην πόλη όπου κάθε συζήτηση περί καινοτομίας αρχίζει και τελειώνει στο φαγητό, ήταν αναμενόμενο μέχρι και ο γύρος να γίνει «αλλιώς»! Στο Yogurtlandia της Δημητρίου Γούναρη 11, πας και το δοκιμάζεις, αν και τσοκογύρος που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει: πλακώνουν πάλι τα κανάλια και οι φουντμπλογκέροι για να αποθεώσουν την πατέντα, να τεστάρουν την εξωστρέφεια και να υμνήσουν τη γαστριμαργική κουλτούρα μιας πόλης που, όταν ανακάλυψε το μπουγατσάν, το τίμησε όπως τον Κολόμβο όταν τράκαρε πάνω στην Αμερική! Πολύ χαβαλέ, κολλητέ, σε λέω, αφού! Και πολύ νόστιμο επίσης, τύλιξε, μάστορα, άλλο ένα!
Ο Σκαμπαρδώνης χορεύει με την Ντόνα Ταρτ! Πού;
Ο Παπαδιαμάντης συζητά με τον Φίλιππο Ροθ, ο Πεντζίκης τα λέει με τη Σύλβια Πλαθ κι ο Χωμενίδης φλερτάρει την Τζίλιαν Φλιν. Χαμός! Το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου, στην Αποθήκη Γ΄, στο λιμάνι, η αλυσίδα πολιτισμού Ιανός γιορτάζει με ένα γκράντε πάρτι τα 30 του χρόνια. Από το 1984 έως και το 2014 το βιβλιοπωλείο που σηματοδότησε τις λέξεις, τις καλές τέχνες και το πνεύμα της πόλης, συνεχίζει να διακονεί το μότο: ο πολιτισμός είναι γιορτή και η γιορτή είναι πολιτισμός. Ελεύθερη είσοδος, άφθονο κρασί, τρελά dj set (παίζει και η αφεντιά μου). Ο Κοροβίνης, πάω στοίχημα, θα έρθει υποβαστάζοντας με αγάπη τον Ντίνο Χριστιανόπουλο κι όταν ρίξω στη σιντιέρα το «Dianna» του Νικ Κέιβ, η Σοφία Νικολαΐδου και ο Σάκης Σερέφας θα χορέψουν ένα παλαβό σαμάνικο σέικ.
This is Sport Radio Tarifa!
«Είμαστε ό,τι να ’ναι, ντερβισάκο. Χάνει ο Ιβάν πρώτο παιχνίδι από Καλλονή και γίνεται μπομπάρδα η Τούμπα, βρισίδι, επεισόδια, μίρλα, περνάμε Ζίμπρου Κισνάου με τεσσάρα ευρωπαϊκή, άιντε Παοκάρα, ενθουσιασμός πάλι. Κατεβαίνουμε Χάνια και τεσσάρουμε και τον Πλατάνια, εεε ομαδάρα. Ποια ομάδα, ντερβισάκο; Ντάξει, ο Ρατς είναι ηγέτης, αλλά με Μαντούρο και Τζιόλη στα χαφ δεν τραβάει, βέβαια, αν δώσει αγώνες στον Τζανδάρη για να τον ψήσει και φορτσάρει ο Μακ, μπορεί να τη γλιτώσει ο Άγγελος έως τα Χριστούγεννα. Και με δυο μεταγραφές τότες, να ’ουμε, και τον Κλάους Αθανασιάδη σε κέφια, μπορεί και να. Με πιάνεις, ρε μορφή;» Μετά κατέβηκα στην Αγγελάκη, πιο πριν του ευχήθηκα μόνο νίκες, φθινόπωρο με αθλητικά πρωτοσέλιδα, Τούμπα, ιαχές, λάβαρα, καλή χρονιά. Αν και το ΠΑΟΚ πάλι ντύσκολα βλέπω φέτος και ας όλοι οι άγγελοι και οι Παναγίες οι γλυκοφιλούσες στέκονται πάντα δίπλα στο θρησκευόμενο Αναστασιάδη! Μεταγραφές θέλει η ομάς, όχι κομποσκοίνια!
Kronos Quartet: Θα πάμε οι δυο μας τετ-α-τετ
Μια αίσθηση αδημονίας περιβάλλει οποιαδήποτε σκηνική εμφάνιση των Kronos Quartet. Καθόλου άδικα. Πρόκειται για το σχήμα που μεταμόρφωσε τη συλλογική μας αντίληψη για τις ορχήστρες εγχόρδων και του οποίου ο σεισμικός αντίκτυπος στην κλασική μουσική μπορεί να συγκριθεί μονάχα με την επίδραση των Beatles και των Stones στην ποπ κουλτούρα. Έχουν διασκευάσει με την ίδια άνεση Nine Inch Nails, Nelly Furtado και Jimi Hendrix. Το παλμαρέ των συνεργασιών τους περιλαμβάνει τιτάνες του 20ού αιώνα (ενδεικτικά: Astor Piazzolla, Philip Glass, John Zorn, Brian Eno, Einstürzende Neubauten, Steve Reich), αλλά και άσημους βιρτουόζους του κόσμου τους οποίους ταξίδεψαν για να συναντήσουν στην Ινδία, το Ιράκ, την Κίνα. Έπειτα από 40 χρόνια καριέρας και 57 συνεισφορές στη δισκογραφία, εάν γυρεύετε επιπλέον πειστήρια για το δημιουργικό σφρίγος του κουαρτέτου από το Σαν Φρανσίσκο δεν χρειάζεται να ψάξετε παραπέρα από το τελευταίο τους άλμπουμ, «A Thousand Thoughts», όπου οι κουλτούρες 14 διαφορετικών εθνών συνενώνονται σε μία ηχογράφηση και όπου το δημοτικό τραγούδι της Σκανδιναβίας και οι μελωδίες των Απαλαχίων εναρμονίζονται με τάνγκο, ταξίμια και σμυρνέικα μινόρε. Με περισσότερες από 800 συναυλίες στο βιογραφικό τους, καταφθάνουν στις 12 Σεπτεμβρίου για μία και μοναδική εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, εξοπλισμένοι με ένα setlist σαγηνευτικό στην παραδοξότητά του. Θα παίξουν μουσική από τη Ραμάλα και θα δοκιμαστούν στο λεπταίσθητο post-rock των Sigur Ros. Θα εμβολίσουν βαλκανική φολκ με κατακερματισμένους ρυθμούς του Amon Tobin. Αμερικάνικο μινιμαλισμό με αβάντ γκαρντ της Laurie Anderson. Παλαιστινιακό χιπ χοπ με πολωνικά δημοτικά. Όπως άλλωστε έχουν οι ίδιοι προαναγγείλει με εμφατικό αστερίσκο στο δελτίο Τύπου, «το πρόγραμμα θα συμπληρωθεί και πιθανόν να αλλάξει». Θα βρεθούμε στη Μονή Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη, στις 9.00, €15) με όλη τη διάθεση να εκπλαγούμε.
Ας ψάλλουμε έναν manga όρθρο: στο Θέατρο Αυλαία παίζει η Gολfω!
Το νερό δεν είναι καθαρό, το τυρί δεν είναι άσπρο, τα πρόβατα έχουν εξαφανιστεί. Τα δένδρα έχουν μάτια, τα πουλιά είναι εν δυνάμει νίντζα πράκτορες, γιατί αυτή τη φορά οι manga χαρακτήρες των προηγούμενων παραστάσεων ζουν σε μια σκοτεινή, αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη εποχή. Θέλοντας να επισφραγίσει με τα πιο μαύρα χρώματα αυτό που ξεκίνησε πριν από χρόνια σαν μια ματιά-λεπίδα πάνω στο φολκλόρ και τη γαλανόλευκη «ελληνικότητα» που μας περιβάλλει, ο Σίμος Κακάλας στήνει το παραμύθι του σε μια γοτθικού τύπου στρούγκα. Και το καταφύγιο σπάνιων θεατρικών πουλιών που λέγεται Θέατρο Αυλαία ξεκινά τη σεζόν με μια παράσταση που στην τελική director’s cut εκδοχή της έρχεται για να αποδείξει την αλήθεια των διθυράμβων: η ομάδα Χώρος είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στο σύγχρονο θεατρικό τοπίο. Με τις μάσκες της Μάρθας Φωκά και τα βίντεο του Μπάμπη Βενετόπουλου, οι Σίμος Κακάλας, Έλενα Μαυρίδου, Δήμητρα Κούζα και Μιχάλης Βαλάσογλου επιστρέφουν, με την πόλη να τους περιμένει σαν ανοιχτή αγκαλιά. Έως και τις 28 Σεπτεμβρίου, Τετάρτη με Κυριακή.
«Το σόι μου» μέσα!
Ο εξάδελφος Νικήτας ήταν ο δακρυσμένος Δον Ζουάν που ποτέ κανένας δεν του είπε όχι. Ο θείος Αρνάνδος έχασε το ρόλο του σπερματοζωαρίου στην ταινία του Γούντι «Τα πάντα γύρω από το σεξ», επειδή αρνήθηκε να ξυρίσει το μουστάκι του. Ο ανθρωπολόγος θείος Δαμάσκος μελέτησε τις τελετές μύησης της αιθιοπικής φυλής των Καρό. Όσο για τον θείο Ερμή, διετέλεσε σερίφης στο Κάνσας, κυνήγησε τους Ντάλτον το 1889 και δεν τον χαλούσε το ψευδώνυμο «Ερμ ο αδίστακτος», που του έβγαλε η πολιτεία. Στη έκθεση με τίτλο «Το σόι μου», ο ζωγράφος Κώστας Λάκης που τα τελευταία χρόνια ζει στην Καστοριά (by the way ο ξενώνας «Βυσσινόκηπος», που του ανήκει, είναι το εικαστικότερο και πιο αβαν-γκάρντ κατάλυμα του βορειοελλαδίτικου σύμπαντος), παραθέτει αυτό το ιδιότυπο γενεαλογικό του δένδρο, βουτηγμένο στον σουρεαλισμό ενός αίματος-σογιού, που μόνο οι χαρακτήρες της οικογένειας Τένεμπαουμ μπορούν να το συναγωνιστούν. Θείες που χρημάτισαν ενδυματολόγοι στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, προπάπποι ανθοπώλες στη Νότια Αφρική, εξαδέρφες ροκαμπίλι φίλες του Έλβις, γραμμές ανάμεικτα ποπ και εξπρεσιονιστικές, χιούμορ και αφήγηση στα όρια του γκαγκάν! Θα τους δείτε στη φετινή Cheapart@ΤΙF HELEXPO, που φιλοξενείται στη Νότια Πύλη της φετινής έκθεσης, που ξεκινά στις 6 Σεπτεμβρίου.
Paraty: Feels like home
Ένα χωριό στα βάθη της Βραζιλίας. Εποικισμένο από καλλιτέχνες όπου μπορείς να αγοράσεις τα έργα τους απευθείας. Με ήλιο, θάλασσα, ήρεμους ρυθμούς, το λες και τροπικό παράδεισο. Ο Πέτρος Καραμπουρνιώτης βρέθηκε κάποτε εκεί και μαγεύτηκε. Και σκέφτηκε την κουλτούρα αυτής της ιδιότυπης ευζωίας να τη φέρει και στα μέρη μας. Παρέα με τους εικαστικούς Έφη και Σωκράτη Γιοσμά, στην Πίνδαρου 4, στα Λαδάδικα, το Paraty, ντόπιο παράρτημα. Αρτ ντεκό διάκοσμος, κολόνιαλ έπιπλα, μαξιλάρια, σκακιέρες, γλυπτά, μοναστηριακά τραπέζια, εξαίσια σύλληψη και υλοποίηση. Μεγάλο, φωτεινό, multi space, μποέμ και χαλαρό, εδώ κάθομαι. Κι από εδώ πατάω το send και η πρώτη ανταπόκριση από το βορρά παίρνει την άγουσα για το τυπογραφείο. Καλώς σας βρήκα πάλι, πόλη, δρόμοι, ήχοι, εικόνες και όμορφα παιδιά.
9°
