To Ντιτρόιτ ήταν η «πατρίδα» της αμερικανικής βιομηχανίας και συγκεκριμένα η πόλη που οι περισσότεροι κατασκευαστές αυτοκινήτων της χώρας επέλεγαν να κάνουν τα εργοστάσια παραγωγής. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην «πτώση» ότι από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 οι κατασκευαστές αποφάσισαν τη δημιουργία εργοστασίων και σε άλλες πόλεις, για πολλούς λόγους –από φορολογικούς μέχρι αύξηση της εγκληματικότητα–, αλλά δεν ήταν αυτή η βασική αιτία. Ο πληθυσμός της πόλης και η επέκτασή της μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα παρέμεινε εντυπωσιακή.
Όμως, ακόμα πιο εντυπωσιακή ήταν η «εξαφάνιση» σχεδόν πάνω από 250 χιλ. κατοίκων μέσα σε 10 χρόνια (2000-2009), ενώ η κατοικημένη έκταση μειώθηκε σχεδόν στο μισό… από τα 1,85 εκ. κατοίκους στη δεκαετία του ’50 μέχρι τους 700 χιλ. τα 2-3 τελευταία χρόνια.
Αυτό που συνέβη στο Ντιτρόιτ είναι απλώς το φινάλε μιας –πολύ πιθανόν– συνειδητής επιλογής της αμερικανικής βιομηχανίας και συνδέεται με τη χρήση άλλων μέσων για παγκόσμια επιρροή.
Τα αμερικανικά αυτοκίνητα άρχισαν να υστερούν σε πολλούς τομείς σε σχέση με τα ευρωπαϊκά και τα γιαπωνέζικα. Η thing big γλυπτική και η απλοϊκή μηχανουργία έγιναν συνώνυμο του ιδιότροπου σελέμπριτι αγοραστή – από την οπτική των εξαγωγών, αλλά και για τους Αμερικανούς λάτρεις της οικονομίας και της προηγμένης τεχνολογίας.
Είναι δυνατόν να ισχυριζόμαστε ότι οι Aμερικανοί δεν είχαν τους καταλλήλους ανθρώπους για να κατευθύνουν την προηγμένη τεχνολογία στην αυτοκινητοβιομηχανία; Προφανώς και όχι. Τα «κεφάλια» της χώρας «προτιμούν» πλέον την Κοιλάδα της Σιλικόνης, την πολεμική βιομηχανία κ.ά. Κάπως έτσι από το 2000 και μετά το Ντιτρόιτ γνώρισε έναν πρωτοφανή «μαρασμό» με τα δεδομένα των δύο τελευταίων αιώνων.
Ο καλύτερος τρόπος για να αντιληφθούμε αυτές τις αλλαγές είναι οι φωτογραφίες. Σχολεία, βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια, εργοστάσια και τόσα άλλα από μια πόλη που χάνεται...
Ο πληθυσμός και η έκταση της πόλης σε έναν αιώνα: α) 285 χιλ. κάτοικοι - 24 τετρ. μίλια (1910), β) 1,85 εκ. κάτοικοι - 139 τετρ. μίλια (1950), γ) 713 χιλ κάτοικοι, 143 τετρ. μίλια έκταση, αλλά κατοικείται σχεδόν η μισή πόλη (2010)
Δείτε και ένα εξαιρετικό video της βρετανικής Telegraph του 2012
7°
