Μετά από ένα άγριο, τραυματισμένο καλοκαίρι, η ανακοίνωση του προγράμματος για τις Νύχτες Πρεμιέρας Conn-X είναι τόσο θεραπευτική όσο και το να επιστρέφεις ένα βράδυ σπίτι και να βρίσκεις τον κατάλογο της Ικέα κρεμασμένο στο πόμολο της εξώπορτας – οk, με λιγότερους κεφτέδες το πρώτο. Η υπόσχεση για κινηματογραφικές νύχτες με έξυπνες, ενδιαφέρουσες ταινίες που έχουν μία κοινή συνισταμένη επιλογής – εσένα και τη ράτσα σου– είναι η ελπίδα που απέθαντη, τραβιέται δεξιά κι αριστερά αναζητώντας one night stands.
Μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας είμαστε όλοι ίδιοι. Χασκογελάμε και αμέσως έχουμε feedback. Καταλαβαίνουμε τις ανάσες, σκύβουμε προς το διπλανό μας κεφάλι και ψιθυρίζουμε κωδικοποιημένα σχόλια που μόνο οι δυο μας γνωρίζουμε. Οι σιωπές και οι ήχοι της αίθουσας είναι ακριβώς αυτές που θέλουμε. Οι Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x είναι ένα είδος αθηναϊκού thanksgiving. Η θαλπωρή μέσα στο μακρύ, μακρύ καλοκαίρι.
Με μία ιδανική συνταγή, το Φεστιβάλ πετυχαίνει κάτι περισσότερο από μία σινεφίλ ανθολογία ταινιών: συσπειρώνει το πνεύμα της Αθήνας μέσα σε έναν εύστοχο ρυθμό, σαν μουσική. Γι’ αυτό και η ενότητα «Μουσική» είναι ίσως η πιο δημοφιλής. Τσεκάραμε τις φετινές μουσικές ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος.
Hit So Hard Τώρα που είναι ξανά ασφαλές να πάμε πίσω στο Σιάτλ, ένα ντοκιμαντέρ για την άνοδο, την παραλίγο πτώση και την ξανά παραλίγο πτώση και την ξανά άνοδο της out and proud λεσβίας ντράμερ Patty Schemel, των Hole, της μπάντας της Courtney Love. Ανάμεσα στα θέματα σεξουαλικότητας, αυτοκαταστροφής και αγάπης ανάμεσα στον Kurt Cobain και τις γυναίκες του, ανάμεσα στην κατάρα και το τέλειο fun της ροκ εν ρολ ζωής, μία ιστορία που σχεδόν ισοπεδώνεται από την ένταση, την τρέλα και τις παράλληλες ιστορίες της σκηνής του grunge στα 90s. Φέρε και μια φίλη σου μαζί.
The Ballad of Genesis and Lady Jaye Δυνατό και εσωτερικό ντοκιμαντέρ, σαν ιερή κατάδυση στα τρίσβαθα ενός οριακού έρωτα που έφτασε στην ταύτιση, με φόντο την industrial μουσική σκηνή του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης. Ο Genesis P. Orridge, «πρόσωπο» των αρχι-punk πειραματιστών, art-φρικ-πορνο-ναζί Throbing Gristle και των ηλεκτρο-ψυχεδελι-house Psychic TV, εξισώνεται απόλυτα με τη γυναίκα της ζωής του, την Lady Jaye (η οποία πέθανε το 2007). Μαζί αποφασίζουν, αντί να κάνουν παιδιά, να δημιουργήσουν ένα νέο, τρίτο είδος ανθρώπινης ένωσης: το «Πανδρόγυνο». Στη δίνη της μουσικής τους και των πλαστικών εγχειρήσεων γίνονται ένα διπλό πορτρέτο του ίδιου προσώπου. Η πιο αληθινή, εκστατική, post-Factory ιστορία και δυνατή body politics δήλωση που θα μπορούσε να βιώσει κανείς, σε μία ταινία που κέρδισε το Teddy award στο Βερολίνο, φέτος. Μην το χάσετε.
Upside Down: the Creation Records story Αγαπώντας το παρελθόν μας και τα βινύλια. Η ιστορία της ανεξάρτητης δισκογραφικής ετικέτας Creation, που σημάδεψε τα τέλη των 80s και αρχές 90s. Συνήθως αυτά τα ντοκιμαντέρ χαρακτηρίζονται από «ομιλούσες κεφαλές» με ενδιάμεσες σφήνες από αρχειακό φωτογραφικό υλικό, αλλά το καλό είναι ότι συνήθως έχουν μερικές καλές ιστορίες να διηγηθούν. Ο ιδιοκτήτης, μάλιστα, της εταιρείας Danny O’Connor, ο οποίος είναι το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας, θεωρείται ιδανικός τέτοιος τύπος. Πληθωρικός, χειμαρρώδης, λέει τα πάντα για τα δισκογραφικά παρασκήνια, μουσικές, drugs, ξίδια και ροκ ’ν ρολ.
Mama Africa To 2008 o Mika Kaurismäki αγόρασε ένα αεροπορικό εισιτήριο για να πάει στην Γκάνα, για να κινηματογραφήσει την πρώτη του συνέντευξη με τη Miriam Makeba μέσα στην κουζίνα της να κάνει αυτό που αγαπούσε περισσότερο – να μαγειρεύει για τους γύρω της. Δύο εβδομάδες πριν τη συνέντευξη, η μεγάλη τραγουδίστρια, Νοτιοαφρικανή «φωνή της ελπίδας» και διάσημη, μαχητική ακτιβίστρια εναντίον του απαρτχάιντ, πέθανε, μετά από μία συναυλία της στη Νότια Ιταλία. Ευτυχώς ο Kaurismäki δεν ακύρωσε τα σχέδια του ντοκιμαντέρ για τη Mama Africa όπως, τόσο συγκινητικά, την είχε ονομάσει ο κόσμος της Αφρικής. Το υλικό που συγκέντρωσε είναι εξαιρετικό, όχι μόνο σαν ντοκουμέντα (η Makeba είχε παντρευτεί από τον Hugh Masekela μέχρι τον Μαύρο Πάνθηρα Stokely Carmichael, είχε τραγουδήσει για τον John F.Kennedy μέχρι τον Marlon Brando και μαζί με ονόματα όπως Harry Belafonte, Nina Simone, Dizzie Gilespie μέχρι Paul Simon), αλλά σαν μουσική, πλούσια, συναρπαστική και με άψογη επεξεργασία ήχου για το φιλμ.
Michel Petrucciani Άλλο ένα ενδιαφέρον πορτρέτο με καταπληκτικό αρχειακό υλικό, για μία από τις «δυσμορφίες» και μεγαλύτερους πιανίστες της τζαζ μουσικής. Ένα τεράστιο ταλέντο και ολοζώντανος, δυναμικός χαρακτήρας, παγιδευμένος σε ένα μικροσκοπικό σώμα, που κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση και άφησε τις νότες του, παιγμένες με μία υπεράνθρωπη, πρωτόγνωρη ταχύτητα στα πλήκτρα του πιάνου, δίπλα σε εκείνες του Σοπέν – άλλωστε είναι θαμμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, στο κοιμητήριο του Père Lachaise.
Backyard Οι Ισλανδοί αγαπούν τις οικιακές συναυλίες. Η Bjork είχε δώσει ολόκληρη παράσταση μέσα στην τραπεζαρία, στο διαμέρισμά της. Κάποιος τύπος με το όνομα Arni Runar, μια καλοκαιρινή μέρα του 2009, αποφάσισε να φωνάξει όποιον ενδιαφερόταν να παίξει μουσική –και να την ηχογραφήσει– στην πίσω αυλή του σπιτιού του, στο Reykjavik. Έφτιαξε πίτσες, cup-κεκάκια, τηγανίτες, έστησε τις κονσόλες και, χωρίς να το καταλάβει, μαζεύτηκαν στο σπίτι του οι Mum, οι FM Belfast, οι Hjaltalin, οι Sin Fang Bous και λίγο-πολύ όλη η αφρόκρεμα της ισλανδικής εναλλακτικής σκηνής. Το φιλμ είναι τόσο homemade όσο και τα cupcakes του Arni.
Fix - The Ministry movie Οι ιντουστριαλιστές της πόλης θα μαζευτούν με αυστηρή προσήλωση να παρακολουθήσουν το φιλμ για τον άνθρωπο (Al Jourgensen) και τις εμμονές του, τους φόβους, την έμπνευση και τις ψυχολογικές του διαδρομές που οδήγησαν στο πιο εμπορικό και τρομακτικό γκρουπ, τους Ministry – και τα παιδιά τους, αυτούς που επηρέασαν μοιραία και συμμετέχουν στο ντοκιμαντέρ: π.χ. Trent Reznor των Nine Inch Nails, Maynard Keenan των Tool, Jonathan Davis των Korn και Jello Biafra των Dead Kennedys. Σκοτεινιά, μέταλλο, άγριες ψυχές πατικωμένες μέσα στην αίθουσα. Προβλέπεται sold-out.
The Swell Season Το ντοκιμαντέρ για την ιστορία ενός έρωτα δύο μουσικών (του Glen Hansard και της Markéta Irglova) που ξεκίνησε σαν ταινία («Once»), έγινε πραγματικότητα στην αληθινή ζωή, κέρδισε δύο Όσκαρ, και άφησε πίσω της ένα ψυχολογικό μπέρδεμα και δύο άλμπουμ – το πρώτο για την αρχή αυτού του έρωτα και το δεύτερο για το τέλος του. Είναι τόσο ιδανικό, που σχεδόν δεν θέλεις να το πιστέψεις. Αν βάλεις και το κομμάτι «Falling slowly» από το «Once», έχεις μία σίγουρη κατάρρευση μέσα στην αίθουσα. Φέρε μαζί σου ενισχύσεις και κάνε delete όλο το προσωπικό σου, φετινό καλοκαίρι.
18°
