Αυτός της εξηγούσε την ερωτική ζωή του σε λέξεις για εκείνη άγνωστες. Τα fuck buddies (ουδέτερα ναι) και τα friends with benefits (ουδέτερα και αυτά) θα μπορούσαν να τη στοιχειώσουν στο τελευταίο χιλιοστό της πιο κουρασμένης τρίχας των μαλλιών της. Κι όμως δεν… Η Λίζα άκουσε, επεξεργάστηκε, έπαιξε κάνοντας αναφορές σ’ αυτά δήθεν και καλά και τέτοια και στο τέλος σήκωσε τους ώμους «Πήδα ό,τι νομίζεις. Εμένα θα σκέφτεσαι».
«Δεν έχεις καμία ερώτηση;», της είπε εκείνος προκλητικά και νομίζοντας πως αυτός ήταν ο ένας και μόνος τρόπος για να μπει αυτοβούλως η Λίζα στην πρίζα και να της αρέσει κι από πάνω. «Μπα όχι...», είπε εκείνη χαμογελαστή, αθώα, καλά ηλίθια αν και λίγο «τετραγώνισα τον κύκλο αλλά αυτό το κάνω πάντα».
Με μια κίνηση αιφνιδιαστική και κάπως έξω από τον έλεγχό του, η Λίζα βρέθηκε από πάνω του με πόδια ανοιχτά και τα μαλλιά να χύνονται στο πρόσωπό του. «Εσύ τι βλέπεις;», του ψιθύρισε στο αυτί με τη γλώσσα της να παίζει απαλά τον λαιμό του. «Την πιο…», προσπάθησε να πει αυτός καθώς η Λίζα του έκλεινε το στόμα. «Δε θέλω να ξέρω», του απάντησε και ολοκλήρωσε την πιο ακατάλληλη από τις πράξεις της μέρας σε βογγητά και ανάσες του πάθους.
Μετά σηκώθηκε, φόρεσε το εσώρουχό της και βημάτισε σα θηλυκό –και όχι ουδέτερο- μακριά απ’ το δωμάτιο, διαγράφοντας με μια μόνο κίνηση τις λίστες του με τα φτωχά ουδέτερα.
15°
