Τράβηξε τη φωτογραφία με την κάμερά του και της έδωσε να την δει. «Δώσε τίτλο», της είπε ολόκληρος πρόκληση. «Προστακτικές», του απάντησε και γύρισε την πλάτη. Ώρες πριν στην ίδια φωτογραφία η Λίζα έβλεπε εισόδους. Κάτι σκοτεινό σαν τούνελ με γωνίες, πάνω από γυμνά πλαστικά κορμιά απ’ αυτά που ζωντανεύουν βιτρίνες. Πού έβλεπε τις εισόδους; Στο σεξ. Στην πιθανότητα οι γυρισμένες πλάτη κούκλες να ζωντανέψουν παραδομένες. Πότε σκυφτές, πότε στα τέσσερα, πάντα ανάσκελα με πόδια δειλά ανοιχτά.
Εκείνος πίσω της προσπαθούσε να καταλάβει σε ποιο σημείο της εικόνας έβλεπε η Λίζα την προσταγή. Την έβλεπε ή την αναζητούσε; Ακροβασία με την πιθανότητα μιας λάθος εκτίμησης να περιμένει στη γωνία για να τα τινάξει όλα στον αέρα. «Κοίτα με!», της είπε σιγανά κοντά στο αυτί. Εκείνη γύρισε με βλέμμα χαμηλωμένο. «Προστακτικές» ψέλλισε και χαμογέλασε δειλά.
Φτερό στον άνεμο πιο δύσκολα θα έχανε την ισορροπία του από την ίδια στο απαλό άγγιγμά του πάνω στον ώμο της. Ξαπλωμένη με εκείνον πάνω της να κατασπαράσσει λαίμαργα το στόμα της αναρωτιόταν αν ήταν οι προστακτικές του που απελευθέρωσαν τις εισόδους ή αν οι είσοδοι διεκδικούσαν τις προσταγές του σαν για επιβίωση. Το μέτωπό της να καίει και οι σπασμοί στο κορμί της σωστοί σπινθήρες.
14°
