Ευτυχώς ή δυστυχώς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται ως ένα εμπορικό προϊόν, με την Πρέμιερ Λιγκ να αποτελεί ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα. Πρόκειται για το πιο ακριβό και το πιο οργανωμένο πρωτάθλημα στον κόσμο και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτήν, δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη.
Γι’ αυτό και κοιτάνε ένα σημαντικό κομμάτι της «πελατείας» τους, δηλαδή τους νέους φιλάθλους. Η ομάδα ανθρώπων στην οποία έχουν στοχεύσει αφορά ενήλικους ως 24 ετών. Αυτούς που ετοιμάζονται να μπουν στον στίβο της ζωής και να γίνουν οι βασικοί καταναλωτές τα επόμενα χρόνια και που αργά ή γρήγορα θα κάνουν παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να τα γαλουχήσουν και αυτά στο ποδόσφαιρο.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, το BBC δημοσιεύει μια τεράστια έρευνα που αφορά το κόστος «ζωής» ενός φιλάθλου που ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Δεν έχει νόημα να αραδιάσουμε όλα τα στοιχεία και να κλέψουμε τον κόπο των συναδέλφων, όμως μπορούμε να επικεντρωθούμε στο κομμάτι της έρευνας που αφορά τους νέους, που για πρώτη φορά φέτος ήταν αναλυτική.
Η ανάγκη για τη συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση προήλθε από τη νέα…μόδα που θέλει σχεδόν όλες τις ομάδες να κάνουν προσφορές σε άτομα νεαρής ηλικίας. Για παράδειγμα, το 92% των συλλόγων της Αγγλίας στις τέσσερις επαγγελματικές κατηγορίες, προσφέρει εισιτήρια διαρκείας σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Πρόκειται για εκπτώσεις που ξεκινούν από το 30 και φτάνουν ως το 60%.
Παρ’ όλα αυτά, το 65% των νέων ποδοσφαιρόφιλων θεωρεί πως είναι ακριβές οι τιμές για να παρακολουθήσει έναν αγώνα. Η εξήγηση βρίσκεται σε μια σειρά από άλλους παράγοντες, που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο.
Σε αυτές τις ηλικίες, οι άνθρωποι είναι είτε φοιτητές, είτε εργαζόμενοι, αλλά σε χαμηλή μισθολογική κλίμακα. Οι περισσότεροι, όχι μόνο δεν δουλεύουν, μα χρειάζονται και χρήματα για να σπουδάσουν, ενώ όσοι έχουν δουλειά, δεν πληρώνονται καλά.
O κατώτερος μισθός είναι κάτω από 1000 ευρώ, σε μια χώρα που το κόστος ζωής είναι σχεδόν διπλάσιο από την Ελλάδα και τα ενοίκια στον… Θεό, ειδικά την τελευταία δεκαετία.
Ακόμη κι έτσι, οι διαφορές σε σχέση με τη χώρα μας είναι μεγάλες στον τρόπο φίλαθλης νοοτροπίας. Το 16% των ποδοσφαιρόφιλων ηλικίας 18-24, πηγαίνει κάθε εβδομάδα στο γήπεδο, το 15% δύο με τρεις φορές τον μήνα, ενώ ένα 14% θα παρακολουθήσει live 5 ως 10 παιχνίδια τον χρόνο.
Το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 48% ασχολείται ενεργά με το ποδόσφαιρο! Το 37% των συμμετεχόντων στην έρευνα, παίζει σε μια ομάδα και το 11% προπονεί κάποιον σύλλογο.
Και δεν μιλάμε για πρωταθληματάκια 5Χ5, αλλά για κανονικούς συλλόγους, έστω κι αν αγωνίζονται σε καθαρά ερασιτεχνικό επίπεδο.
Η αγωνιστική πυραμίδα στην Αγγλία έχει την Πρέμιερ Λιγκ στην κορυφή της και από κάτω τις τρεις άλλες επαγγελματικές κατηγορίες. Από την Κόνφερανς και κάτω υπάρχουν άλλες πέντε «διαβαθμίσεις», πριν φτάσουμε στα περιφερειακά πρωταθλήματα. Πιο χαμηλά συναντάμε τα τοπικά πρωταθλήματα, τα οποία χωρίζονται κι αυτά σε κατηγορίες. Για παράδειγμα η Λίγκα του ανατολικού Λονδίνου έχει τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες συν δικό της Κύπελλο.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η Αγγλία… αναστενάζει στα γήπεδα, οπότε όλος ο κόσμος (ανάμεσά τους και οι νεαροί) έχει την ευκαιρία να ζήσει το όνειρό του παίζοντας μπάλα. Σε γήπεδα με χορτάρι που θα ζήλευε και το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας…
Από ‘κει και πέρα, το 61% των νεαρών φιλάθλων παίζει ποδοσφαιράκι σε κονσόλα ή υπολογιστή, το 44% παίζει στοίχημα και το 33% ασχολείται με το fantasy, ένα παιχνίδι με δώρα που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ελλάδα.
Εν κατακλείδι, κακώς σε αυτό το κείμενο έχουν γίνει συγκρίσεις με την Ελλάδα. Η διαφορά είναι χαώδης, καθώς εδώ το ποδόσφαιρο είναι διεφθαρμένο και στόχος δεν είναι η προσέλκυση νέων φιλάθλων. Η αλήθεια πως γενικά τους… ψάχνουμε τους φιλάθλους, όταν τα γήπεδα έχουν γεμίσει (τρόπος του λέγειν γεμίσει) με οργανωμένους οπαδούς-στρατιωτάκια, οι οποίοι έχουν σπείρει wannabe κλώνους τους στο διαδίκτυο και τα social media…
20°
