Καταγράφω με ελάχιστα λόγιαέξι από τις πάμπολλες περιπτώσεις της δημόσιας ζωής μας που δείχνουν περίτρανα ότι, αν και ο 21ος αιώνας έχει προχωρήσει αρκετά, έννοιες «ιερότητα» - «θρησκευτικότητα» και οι συναφείς ζούν και βασιλεύουν στη σύγχρονο Ελλαδιστάν.
1. Ο κ. Φραγκούλης Φράγκος προχωρεί σε αγιοποιήσεις.
O υπουργός Εθνικής Άμυνας όχι μόνο προεξόφλησε ότι ο θεός «έχει αναπαύσει την ψυχή» ενός αεροπόρου που έπεσε πριν λίγα χρόνια στο Αιγαίο, αλλά -ούτε λίγο ούτε πολύ- προχώρησε ο ίδιος (ο κ. Φράγκος) στην αγιοποίησή του. Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, ιδού.
2. Ο κ. Τζήμερος επισκέπτεται τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
«Παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία, ευχήθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη για την ονομαστική του εορτή και παρακάθισε σε επίσημο γεύμα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης ο κ. Τζήμερος είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Πατριάρχη για τις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται σήμερα ο Ελληνισμός και για το καθήκον όλων μας να συμβάλουμε στην αναγέννηση του Έθνους» (από την επίσημη ιστοσελίδα). Υπενθυμίζω μόνο τις φιλελεύθερες (;) θέσεις του κ. Τζήμερου και δε σχολιάζω τίποτ΄ άλλο.
3. Η κ. Παπαρήγα αναλύει τον «ιστορικό ρόλο» του ΚΚΕ.
«Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση με μια λαθεμένη γραμμή και στην οποία δεν θα εμπιστεύεται αυτούς που συμμετέχουν σε αυτή, σημαίνει ακύρωση του ιστορικού του ρόλου… Το ΚΚΕ θα ασκήσει την ιστορική του ευθύνη μέσα στο λαϊκό κίνημα… Το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη συμβολής στην οργάνωση του λαού» κλπ- Το «λογικό» σχήμα, που προέρχεται από τον ιστορικό υλισμό, έχει ως εξής:
1. Η εργατική τάξη, επικεφαλής του λαού, έχει επωμιστεί από την ιστορία την ευθύνη της επανάστασης (αναπόφευκτα)
2. Το ΚΚΕ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης (αναπόφευκτα)
3. Άρα το ΚΚΕ έχει έναν «ιστορικό ρόλο και ιστορική ευθύνη» απέναντι στην εργατική τάξη και στο λαό (αναπόφευκτα).
Η ιδέα ότι η «ιστορία είναι μαζί μου» είναι καθαρά μεγαλομανιακή, με έντονη δόση ντετερμινισμού. Το δε «λογικό σχήμα» είναι της πλάκας, μια σειρά από αυταπόδεικτες μπαρούφες, με καθαρά θρησκευτική βάση. Απονέμω «ιστορικά καθήκοντα» στον εαυτό μου, γιατί έτσι μού άρεσει, βάσει μιας θεωρίας που την εγκρίνω πάλι εγώ.
Υ.Γ. Θυμάται κανείς τους στίχους «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον / στο μέλλον που φτιάχνεται όπως θέλετε. / Αφού η ιστορία σας ανήκει / σαρώστε λοιπόν τι περιμένετε; /Μένω μονάχος στο παρόν μου» κλπ κλπ του Διονύση Τσακνή; Τώρα ο Τσακνής υποστηρίζει ΚΚΕ, εγώ όμως τον θυμάμαι στη «Λουζιτάνια», χρόνια πριν, να το τραγουδάει αυτό και να λέει «Ακούς Αλέκα;».
Όποιος θέλει ν΄ ακούσει όλη τη συνέντευξη με τις συνεχείς αναφορές στην ιστορία, εδώ.
4. Οι κ. Εφραίμ και Αρσένιος αθωώνονται στον Άρειο Πάγο
Δε νομίζω να περιμένατε καμιά διαφορετική εξέλιξη για τους Βατοπεδινούς Αγιορείτες αστέρες. Ουδέν σχόλιον για την ελληνική δικαιοσύνη. Για περισσότερα εδώ. (Δες και σημείο 5). Υ.Γ. Ενδιαφέρομαι για καμιά λίμνη εδώ στην Ελλάδα, ξέρετε καμιά διαθέσιμη;
5. Η εφημερίδα «Ηχώ των αιθέρων» υποκύπτει στη γοητεία του Παϊσιου.
Η εφημερίδα αυτή είναι όργανο της ΕΑΑΑ (Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας». Στο φύλλο της, πρωτοσέλιδα, αναδημοσιεύει από το περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία» ένα άρθρο του κ. Ν. Μάρτη, πρώην υπουργού της ΝΔ και γνωστού σύγχρονου «μακεδονομάχου», στο οποίο ο καλόγερος Παϊσιος συστήνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, αγορά των βιβλίων του Μάρτη από το χριστεπώνυμο πλήρωμα. Υπάρχει και η απαραίτητη προφητεία του Παϊσιου προς το Μάρτη, ότι «κάποιος δίκαιος» θα τον δικαιώσει. Επίσης, ρόλο στην όλη φάση με τον Παϊσιο παίζει και κάποια επιτροπή δικαστών και εισαγγελέων -«Φίλων του Αγίου Όρους» (δες και σημείο 4). Η ΕΑΑΑ, απ΄ό,τι ξέρω, δεν είναι θρησκευτικό σωματείο, άρα τι δουλειά έχουν όλα αυτά εκεί; Δεν υπάρχουν απόστρατοι αξιωματικοί της Αεροπορίας που να μην είναι Χ.Ο.; (Αφήνω το θέμα της κομματικοποίησης της εφημερίδας υπέρ της ΝΔ, γιατί ξεφεύγει από τα όρια του άρθρου που διαβάζετε). Να και όλο το κείμενο, σελίδες 1 και 11.
6. Ο κ. Βενιζέλος επικαλείται το «θεό της Ελλάδος»
Συμφωνώ, είναι παλιό (από τις εκλογές της 6ης Μαϊου), αλλά ας το θυμηθούμε: ο κ. Βενιζέλος, τελειώνοντας τη δήλωσή του το βράδυ των εκλογών της 6ης Μαϊου, είπε: «Ο θεός της Ελλάδας ας μας βοηθήσει».
Αυτό σημαίνει είτε ότι υπάρχει ειδικός θεός της Ελλάδας (άρα ολισθαίνουμε στην πολυθεϊα), είτε ότι ο θεός είναι της Ελλάδας (οπότε δεν είναι για τους άλλους, τους μη Έλληνες). Θυμίζω αυτή τη χαρωπή και άκρως πρωτότυπη δήλωση, πρώτο, για να ξέρουμε το λόγο που δεν έχει κοπεί ούτε ένα ευρώ από τους παπάδες ή που οι εκκλησίες δεν πληρώνουν φράγκο και, δεύτερο, επειδή έχουμε πάλι εκλογές σε τέσσερις μέρες και μπορεί να του ξαναχρειαστεί. Να όλη η δήλωση:
Η φιλόξενη «Athens Voice» είναι ανοιχτή, φίλες και φίλοι, για τέτοιου ή άλλου είδους καταγραφές της ιδιότυπης ελληνικής θρησκευτικότητας, ιδίως όταν δεν είναι πολύ φανερή.
