Οι φωτογραφίες του Mark Broyer είναι μια μελέτη πάνω στη γοητεία της νύχτας. Το νουάρ Αμβούργο του αποθεώνει την απόλυτη σχέση σκότους – δραματικότητας και στήνει βωμούς στο σιωπηλό βασίλειο του μεγαλύτερου λιμανιού της Γερμανίας τις μικρές ώρες. Η κάμερα αφουγκράζεται το σκοτάδι, τα ατμοσφαιρικά, απόκοσμα κάδρα του έχουν κάτι από την αίγλη του σελιλόιντ, ο φακός του παίζει με ελεκτρίκ χρώματα και λεπτομέρειες στις οποίες ο περισσότερος κόσμος δεν δίνει σημασία. Στη σειρά «After Hours», το ένα πλάνο διαδέχεται το άλλο, σαν σκηνή ταινίας που σε περιμένει να της δώσεις τίτλο.
Ντιζάινερ και art director με ομολογημένη λατρεία για τη φωτογραφία, ο Broyer λέει: «Η πόλη αποκαλύπτει ένα διαφορετικό πρόσωπο τη νύχτα, με ορισμένες περιοχές να αποκτούν τον χαρακτήρα κινηματογραφικού σκηνικού απλά και μόνο μέσα από τον περιβάλλοντα φωτισμό. Και μου αρέσει η απουσία του ανθρώπινου στοιχείου, πράγμα πολύ ευκολότερο να επιτευχθεί το βράδυ».
Και έτσι, παίρνει τους δρόμους και αιχμαλωτίζει το μυστικιστικό περιεχόμενό του, τις άδειες λεωφόρους, τις κλειδωμένες προσόψεις, τα λαμπυρίζοντα νέον, πάντοτε χωρίς τρίποδα, σταθερά δίχως φλας, μόνιμα μέσα από ένα ιδιαίτερα προσωπικό φίλτρο που κάνει τη γενέτειρά του να μοιάζει με λερωμένο διαμάντι.
Αυτή δεν είναι η μητρόπολη του museum mile και των μεγάλων γκαλερί, των υπαίθριων παζαριών, των χίπστερ εστιατορίων και του μποέμικου nightlife. Είναι το χαμηλών τόνων φωτογραφικό βλέμμα που απευθύνεται σε αυτούς που ξέρουν πού κρύβεται η καρδιά του Αμβούργου. Ο ίδιος, χρειάστηκε καιρό για να την ανακαλύψει: «Στο ξεκίνημα, προσπαθούσα να ιντριγκάρω τον εαυτό μου ψάχνοντας ενδιαφέρουσες λήψεις της πόλης μου. Έτρεφα την εντύπωση ότι καθετί άλλο, ιδιαίτερα τα μακρινά μέρη, ήταν πολύ πιο κατάλληλα. Απλά δεν εστίαζα αρκετά κοντά». Mια προσεκτική ματιά στις εικόνες του, θα σε πείσει ότι το focus γίνεται στην ποίηση του περιθωρίου.
18°
