Ο Rybak έρχεται με την άνεση του νικητή (από το 2009) και με ένα νόστιμο, σφιχτό, ποπ τραγουδάκι με «οδηγίες» Πώς Να Γράψετε Ένα Χιτ. Χορευτικά βήματα, air guitars και ένα μεγάλο ατού: το σημείο με τη συμμετοχή του κοινού στη σάλα. Κατά τα άλλα, οι πιο πιουρίστες βάλτε κατευθείαν να ακούσετε το Get Down On It των Kool & The Gang από το 1981.
Ποπ-ροκ παλαιάς κοπής προτηγανισμένο, με τα λάδια του, τα αλάτια του, τα μαύρα δερμάτινά του, τα συντηρητικά του, έτοιμο να το βάλετε στο φούρνο μικροκυμάτων και να μεταφερθείτε σε συναυλία της Pat Benatar του προηγούμενου αιώνα. Από άποψη σκηνικής παρουσίας: Η ξανθιά τραγουδίστρια της μπάντας επισκιάζεται από την μπάσα βιόλα.
Πω-πω στην ΕΡΤ θα σκάσουνε που δεν το είχαμε εμείς αυτό το κομμάτι. Το γκρουπ (πονεμένες Μπάρμπι ντυμένες με τα νυχτικά τους και φαλακρός λεβέντης αντάρτης) επαναφέρουν μετά από χρόνια την κλασική, γιουροβιζιονική, λατρεμένη χορογραφία: Τεντώνετε το χέρι σας προς τα έξω ικετευτικά. Κλείνετε τη γροθιά. Τη στριφογυρίζετε μία φορά σαν να κλείνετε το ρουμπινέ της βρύσης. Και τραβάτε το χέρι πίσω, στο στήθος και κάτω. Αυτό εκφράζει διεκδίκηση.
Σαν Μαρίνο
Jessika featuring Jenifer Brening - Who We Are
Ανυπόφορο ηρωικό μπουρδο-ποπ το οποίο συνέθεσαν και έγραψαν μία ομάδα περίπου όσοι είναι και όλοι οι κάτοικοι του Σαν Μαρίνο μαζεμένοι. Ερμηνεύτριες: μία αδιάφορη και μία ντεμέκ badass με τακούνια που ραπάρει. Το τραγούδι μιλάει για το bullying. Λέει, ας πούμε, «αν σε πικραίνουν στο Τουίτερ μη στεναχωριέσαι, μην τα παρατάς, είσαι σταρ». Και σε ρίχνουν σε μεγαλύτερη κατάθλιψη.
Τριτοκλασάτος κομπάρσος του Game of Thrones ξεκινάει απειλητικά ένα τυπικό Nordic, γιουροβιζιονικό, ετοιμοφόρετο κομμάτι. Στο επόμενο βήμα τον συνοδεύει μία χορωδία ψευδο-βίκινγκς με επικό, πολεμικό χορωδιακό οι οποίοι δεν κρατιούνται, και μόλις ανοίξει ο ανεμιστήρας (βήμα τρίτο), τους βγαίνουν οι αγγελικές φωνές και η ψυχή νεράιδας που κρύβουν μέσα τους αυτά τα άγρια, μαλλιαρά αγόρια.
Ρωσία
Julia Samoylova - I Won't Break
Τραγούδι με μήνυμα που η Ρωσία ψώνισε από καλάθι, όπως συνηθίζει. Μπορεί να πάρει καλή θέση, αν το θελήσει ο Πρόεδρος και η Μεγάλη Ρώσικη Αρκούδα του ιντερνέ.
Κατ’ αρχάς με ποιο δικαίωμα πήγαν στη Σαντορίνη και γύρισαν το βίντεο-κλιπ τους; Θα μου πεις, όλο το κομμάτι σαν μολδοβλάχικος γάμος είναι, πού να πάνε, στα Καρπάθια; Λοιπόν, δύο κλαρινογαμπροί και μία ντιζέζ σε καθαρόαιμο βαλκανο-trash χασαποσέρβικο που θα σκίσει στις μυκονιάτικες μπάρες και στον χορό των κουμπάρων με τα συμπεθέρια.
Ροκ κομμάτι χαμένο στο χωροχρόνο, σε τυπικό κλίμα Άμστερνταμ, ξεχασμένο στις playlist των coffee shops από τη δεκαετία του ’70, ολίγον Gary Moore, ολίγον hard, ολίγον blues rock, σίγουρα έχεις ακούσει εκατοντάδες άλλα τέτοια στον Red. Κρίμα που δεν έχουν μακριά μαλλιά ο Waylon και η μπάντα του, να πήγαιναν ένα κομμωτήριο να έβγαιναν στη σκηνή σαν τους Europe να πιάσουν και το κοινό της επαρχίας.
Η μαμά της όμορφης Jessica Mauboy, όπως διαβάζω, έχει ρίζες σε δύο αυστραλέζικες φυλές, τους Γουάκαμαν και τους ΚουΚου Γιαλαντζί. Φαντάζομαι αυτό έπαιξε ρόλο και στη δημιουργία του κομματιού, το οποίο θα μπορούσε να ονομαστεί και Τουρλού. Η Ευρώπη ευγενικά θα ψηφίσει την Αυστραλία που έκανε τόσες χιλιάδες μπόνους μίλια να έρθει στη Λισσαβόνα, και θα της χαρίσει μία διεκπεραιωτική, μεσαία θέση.
Η κληρονομιά της περσινής, αναπάντεχης νίκης της Πορτογαλίας με το τρυφερό τραγούδι του Σαλβαδόρ Σομπράλ, κάνει εδώ την πιο καθαρή της εμφάνιση. Ένα πολυφωνικό, αντρικό σχήμα σε ένα folk jazz, όμορφο, παράξενο, ονειρικό, κομψό, εκτός τόπου και χρόνου κομμάτι. Το αγαπώ. Ελπίζω να μην το καταπιούν οι φάουσες του διαγωνισμού.
Απροσδιόριστης ηλικίας τύπος που παλιμπαιδίζει, με καπέλο, σε βαρετό κομμάτι εφηβικής ποπ που θα το σνόμπαραν όλα τα cool kids στην καφετέρια του σχολείου. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα που συμβαίνει στο τραγούδι είναι ότι ο ηχολήπτης παίζει ανεβοκατεβάζοντας το κουμπί της έντασης.
Μάλτα
Christabelle - Taboo
Βαριά βαμμένη νεαρή Μαλτέζα βγαλμένη από προσπέκτους για ψεύτικα νύχια, ερμηνεύει με χέρια-δάχτυλα-γροθιά-και-ξανά, ένα κομμάτι που ξεκινάει σαν θρίλερ με αλυσίδες και σκουριασμένες πόρτες που τρίζουν, ανεβάζει στροφές και πετάει μηνύματα παρμένα από το Hunger Games και το Mad Max και στο τέλος, σκασίλα τους, πάνε όλοι μαζί ντισκοτέκ και γίνονται τούτσι.
Η Ουγγαρία θέλει να κάνει τη διαφορά και να πιάσει το τεράστιο κοινό των headbangers που παρακολουθούν ανελλιπώς τη Eurovision και στέλνει «modern metal band with an attitude» παίζοντας μονοκόμματο trash με ανάσες για να μη σκάσει ο τραγουδιστής. Οι λιβελούλες της αίθουσας θα ξεφυσάνε συγχυσμένες. Για τους υπόλοιπους, το μυστικό είναι να τραβάτε τα μαλλιά σας.
Λετονία
Laura Rizzotto - Funny Girl
Power ballad ερωτικής απογοήτευσης (τινάζει μαλλιά, απλώνει χέρια, κουνάει δάχτυλα σαν μασάζ αγιουβέρδα) από κοπελίτσα που θέλει να γίνει Λάνα Ντελ Ρέι ή απλώς γκρουπιέρισα. Κάθε χώρα έχει τα προβλήματά της.
Αν ξεπεράσεις το πρώτο σοκ της φωνής αυτού του παιδιού που είναι σαν να ακούς μεταγλωττισμένο Πέπα το Γουρουνάκι, μετά αφήνεσαι στο σέξι μπάσο του κομματιού και στο soul beat, και λες δε βαριέσαι, όλοι λίγο πολύ έτσι τραγουδούν. Ωραίο, χορευτικό, αδιάφορο, αξιοπρεπές, πλαστικούρα. Τι περίμενα κι εγώ; Ευχαριστούμε Σουηδία, έιτ πόιντς.
Σύμφωνα με το Google translate, αυτός ο καψερός τραγουδάει: «Λατρεύω την αγάπη ως θάμνο / Στη μέση του καλοκαιριού κατεψυγμένα / Σας πνίγω, κουνάω τη φωνή / Δεδομένου ότι δεν έχουμε». Σε αυτό τώρα προσθέστε πολλά βιολιά και κάποιος να έχει ανοίξει το κλιματιστικό στο -3 βαθμοί Κελσίου.
Δυναμική Σλοβένα ιδιαίτερα στα ζυγωματικά, σε ένα πολύ ρυθμικό κομμάτι που βασικά έχει μόνο τον ήχο από ένα τραμπολίνο και την υπόλοιπη δουλειά την κάνει το στρόμπο λάιτ. Συμβολικό αξεσουάρ, κουφώματα παραθύρων που κρατάει το μπαλέτο. Οι στίχοι λένε όλο ναι-ναι-ναι-ναι, το οποίο στα σλοβένικα σημαίνει όχι-όχι-όχι-όχι.
Καγκούρικο deutsch pop που έχει κλέψει από παντού, παρμένο από playlist φασφουντάδικου στα τέλη των 80s από έξαλλο φάσιο-άικο αγόρι που δηλώνει ότι το όνομά του, MELOVIN, είναι συνδυασμός του Halloween και του ονόματος του μακαρίτη του Alexander McQueen (ο οποίος πολύ πιθανό είναι να επισκεφθεί τον Melovin στο καμαρίνι τη βραδιά του ημιτελικού).
ΤΕΛΙΚΟΣ (Σάββατο 12/5, ΕΡΤ, ώρα 22.00)
Συμμετέχουν οι 20 χώρες που προκρίθηκαν από τον Α΄ και Β΄ Ημιτελικό συν η περσινή νικήτρια Πορτογαλία και οι 5 στάνταρ πρωτεργάτριες χώρες του διαγωνισμού. Η σειρά εμφάνισης θα βγει με κλήρωση μετά το τέλος του Β΄ Ημιτελικού.
Συμπαθητικό ντουέτο αγόρι-κορίτσι σε επίσης συμπαθητικό τραγούδι ευαισθητοποίησης για τους πρόσφυγες, με θέμα ένα κοριτσάκι που το λένε Μέρσυ και γεννήθηκε στη μέση της θάλασσας, δραπετεύοντας από τον πόλεμο. Περιμένετε να εμφανιστούν στη σκηνή φλούο σωσίβια και χρυσαφιές ισοθερμικές κουβέρτες (τους κατέστρεψε όλους ο Ai Weiwei) και την πλήρη αδιαφορία του κοινού.
Σαν συμμετοχή της Ιρλανδίας, από εκείνες τις κλασικές, παραδοσιακές της μπαλάντες όπου ευαίσθητο αγόρι τραγουδάει σε ιντερνάσιοναλ αγγλικά ένα προσωπικό δράμα. Ο μικρός Γερμανός εδώ, τραγουδάει πόσο του λείπει ο μπαμπάς του, ενώ τα πάρτι άνιμαλς του κοινού στην αίθουσα θα βγάζουν σέλφις για το ίνσταγκραμ. Είναι σκληρή η Eurovision, Michael.
Ιταλία
Ermal Meta e Fabrizio Moro - Non Mi Avete Fatto Niente
Πόλεμος, ορφανά, βόμβες, τρομοκρατία, αίμα, πτώματα, δεν μπορείτε να μου πάρετε τη ζωή, η ζωή συνεχίζεται. Οι Ιταλοί σε τραγούδι αφύπνισης με αισιόδοξο τέμπο που πήρε το πρώτο βραβείο στο Σαν Ρέμο φέτος. Το κακό με τα ιταλικά τραγούδια είναι ότι πάντα θυμίζουν καλοκαίρι και έρωτες, ακόμα κι αν μιλάνε για τα πιο ζοφερά πράγματα. Θα ακούσει η Eurovision; Ή θα τους ρίξει στα χαμηλά;
Η Πορτογαλία, μετά την περσινή νίκη - έκπληξη, συνεχίζει για δεύτερη χρονιά με χαμηλόφωνο, τρυφερό κομμάτι (με θέμα την απώλεια και την αγάπη) που ταιριάζει όμορφα με τη στριφογυριστή τους γλώσσα. Ερμηνεύουν δύο κορίτσια που τα συμπαθείς αμέσως και νιώθεις, επιτέλους, λίγη ανακούφιση που ακούς κάτι διαφορετικό από τα βαλκανικά σκουπίδια.
Επιτέλους κι ένα τραγούδι για τη στρέιτ μειονότητα. Αγόρι-κορίτσι αγαπιούνται και τρέχουν σε σλόου μόσιον ενώ τραγουδούν ό,τι πιο βαρετό έχετε ακούσει στη ζωή σας. Είναι τόσο γλυκερό που θα πονέσουν τα δόντια σας. Στο τέλος φυσικά παντρεύονται και του χρόνου στέλνουν νέα συμμετοχή στο διαγωνισμό, τραγούδι για τον πόνο του χωρισμού. Φελισιτασιόνες, παιδιά.
Ηνωμένο Βασίλειο
SuRie - Storm
Παραδοσιακά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη πανευρωπαϊκή ικανοποίηση στο διαγωνισμό από το να βλέπουν όλοι, σαββατόβραδο, την Αγγλία να παίρνει πάντα την τελευταία θέση. (Η μόνη μεγαλύτερη ντροπή είναι τα 12άρια που ανταλλάσσουμε εμείς με την Κύπρο). Το τραγούδι, ένα τυπικό γιουροβιζιονικό ποπ, δεν είναι τόσο σύχρηστο αλλά η Ευρώπη κρατάει τις παραδόσεις και θα δείξει και πάλι ότι αυτή η γιορτή θα ανήκει για πάντα στα τρολ.
20°
©Clint Gerald Attard
©Gustav Euren-Philippe Jessen
©Doredos
©Joost Keet-Bas van den Boom
©Peter Brew Bevan
©Aga Rzymek
©Anton Björkman
©Djordje Zivaljevic
©RTVSLO-Ana Gregoric
©Oleksandr Vansovych
©FIFOU
©Kai Marks
©Paolo De Francesco
©RTP)
©Jesús Ubera
