Η Μία Άλιφ-Τσανγκ είναι η 21χρονη Βρετανή που μαχαιρώθηκε θανάσιμα την περασμένη Τρίτη στην Αυστραλία μπροστά στα μάτια 30 ενοίκων ενός ξενώνα νέων. Η Μία βρισκόταν με προσωρινή άδεια παραμονής στην Αυστραλία, την οποία ήθελε να γνωρίσει από άκρη σε άκρη. Εργαζόταν σε ένα αγρόκτημα στο Κουίνσλαντ για να μπορέσει να επεκταθεί η άδεια παραμονής της.
Αυτή την εβδομάδα η μητέρα της Μία, Ρόζι Άλιφ, θα γράφει καθημερινά στον βρετανικό Independent καθώς θα ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι στην Αυστραλία από όπου θα παραλάβει τις στάχτες του παιδιού της. Η Ρόζι γράφει για το ταξίδι στον πόνο, αλλά και για όλες τις ανοησίες που γράφτηκαν για το θάνατο της κόρης της. Έναν θάνατο που κάποια ΜΜΕ συνέδεσαν με το ισλάμ και την τρομοκρατία.
«Ο πόνος είναι ένα παράξενο πράγμα. Στην αστυνομία μου είπαν ότι βρίσκομαι τώρα στην αρχή ενός ταξιδιού και ότι θα βιώσω πολλά συναισθήματα. Τις τελευταίες ημέρες αυτά τα αισθήματα πρέπει να έχουν κρυφτεί ή παγιδευτεί κάπου. Χτες ήμουν τόσο απαθής που άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως δεν μπορώ να πενθήσω.
Το πρόβλημα είναι ότι είχα να δω την Μία από κοντά για πάνω από ένα χρόνο. Στο μυαλό μου είναι ακόμα ζωντανή, ζει στην Αυστραλία και αστειεύεται για τη δουλειά της στο αγρόκτημα. Δούλευε σε αγρόκτημα στο Τάουνσβιλ και σε 88 ημέρες χάρη στην αγροτική εργασία θα μπορούσε να παρατείνει τη διαμονή της στην αγαπημένη της Αυστραλία. Τον τελευταίο καιρό μιλούσε πιο συχνά στο τηλέφωνο. Δεν ξέρω μπορεί να είχε βαρεθεί να μαζεύει πέτρες στην Αυστραλία.
Ανησυχούσα για τη δουλειά της στα χωράφια με όλα τα φίδια και τις αράχνες. Ειλικρινά πίστευα ότι κάποιο φίδι θα δάγκωνε την κόρη μου. Την παρακάλεσα να μου δώσει τη διεύθυνση του ξενώνα. Το ν βρήκα στο Facebook, έκανα αίτημα φιλίας που έγινε δεκτό και έτσι αισθανόμουν πιο κοντά στις καθημερινές δραστηριότητες της Μία.
Χτες προσπαθούσα να βρω ποιος ή ποια θα μπορούσε να εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο. Στο μυαλό μου ήρθε αμέσως η Μία και κανείς άλλος. Ξέρω ότι το παιδί μου τώρα κείτεται σε ένα σκοτεινό και κρύο μέρος. Το σκοτάδι δεν την πείραζε, αλλά το κρύο δεν την άρεσε ποτέ. Ζήτησα αμέσως να αποτεφρωθεί για να μην κρυώνει. Πολλοί φίλοι της δυσαρεστήθηκαν. Ήθελαν να μεταφερθεί η σορός στο Ουίρκσγουορθ. Η Μία, όμως, είχε φίλους σε όλο τον κόσμο.
Ο αδελφός μου με ρώτησε τι θα έλεγα ή θα έκανα εάν μπορούσε να συναντήσω το δολοφόνο της Μία. Πολλές ανοησίες γράφονται για αυτόν στα ΜΜΕ. Ο Σμαΐλ Αγάντ, είναι ο Γάλλος υπήκοος που κρατείται ως ύποπτος για τη δολοφονία της 21χρονης Βρετανής. Δεν είναι τζιχαντιστής, ούτε ακραίος ισλαμιστής. Δεν έχει πατήσει ποτέ σε τέμενος. Ο αδελφός του θα τον έστελνε στο διάολο, στην κόλαση. Ανατράφηκα ως σοσιαλίστρια και εντός της εκκλησίας. Επιλέγω τη συγχώρεση και επανόρθωση από το δρόμο της συνεχιζόμενης βίας. Ο δολοφόνος πρέπει να ζήσει έχοντας στη συνείδησή του το βάρος ότι κατέστρεψε την κόρη μου. Εάν δεν αισθάνεται τύψεις, τότε είναι ένα τέρας με ανθρώπινη μορφή. Και τι είδους ζωή μπορεί να ζήσει;
Προς το παρόν αντιμετωπίζω την απώλεια πιστεύοντας ότι ήταν γραφτό της Μία να φύγει από τη ζωή σ' αυτόν τον ξενώνα. Ήταν η μοίρα της.
18°
