- CITY GUIDE
- PODCAST
-
12°
Τσέπες γεμάτες σύκα
«Ακούω τη φωνή του Χαρδαλιά και νιαουρίζω δυνατά για να την καλύψω»
Διαγωνισμός μικρού διηγήματος της ATHENS VOICE: Η Μαρία Τσουκανά γράφει τη δική της ιστορία για το ιδιαίτερο καλοκαίρι του 2020
Στο εξοχικό στη Λούτσα. Η μάνα μου λέει να την αποκαλώ Αρτέμιδα ή Βραυρώνα, είναι πιο σικ. Για μένα είναι Λούτσα, μόνο Λούτσα, πάντα Λούτσα, παιδικά και εφηβικά καλοκαίρια σχεδόν ξέγνοιαστα, με ακμή στο μέτωπο, πατίνια, παγωτά και αμμοθίνες. Τώρα είμαι 45 ετών. Τώρα έχω κατάθλιψη.
Τώρα έχω έναν κήπο γεμάτο φυτά και γάτες, δεντρολίβανα και λεβάντες και γιούκα και βασιλικούς και μια αροκάρια πιο ψηλή από το σπίτι. Η μάνα μου βλέπει στην τηλεόραση τα νέα για τον ιό κι εγώ βάφω την εξωτερική μάντρα σε ένα εξωφρενικό γαλάζιο. Ακούω τη φωνή του Χαρδαλιά και νιαουρίζω δυνατά για να την καλύψω. «Θα πεθάνουμε όλοι», μου λέει ο γείτονας που αφήνει το σκύλο του να χέζει πάντα έξω από την πόρτα μας.
Φοράω ένα φαρδύ, ριγέ φόρεμα όλη μέρα, στη θάλασσα το αφήνω να σέρνεται στην άμμο, μου αρέσει να βρίσκω στις τσέπες μου κοχύλια και φύκια και πετραδάκια αργότερα.
Φυτεύω ένα νυχτολούλουδο που μοιάζει να ριζώνει, μια εβδομάδα μετά το βρίσκω νεκρό απρόσμενα, ανεξήγητα. Γεμίζω τις τσέπες μου με σύκα από τη συκιά που μεγαλώνει λαθραία, μες στο δρόμο.
Είναι υπέροχα και ζουμερά, στάζουνε γάλα. Η γεύση τους με κάνει να φοβάμαι λιγότερο. Η γεύση τους κάνει τη φωνή του Χαρδαλιά να παύει.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανεκτίμητη συνεργασία μας, την τιμή να βρίσκομαι δίπλα της»
Το αριστούργημα του Μολιέρου παραμένει διαχρονικό
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που επέφερε στους Ιταλούς την πρώτη τους ήττα και απώλεια
Αν είναι να γίνονται νέοι αγρότες καταπατώντας, αδικώντας, φοβερίζοντας και αφανίζοντας το περιβάλλον… να λείπει
«Αν και είχαμε χωρίσει, είχα τα κλειδιά του σπιτιού του. Ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη με αεροπλάνο για να του αφήσω ένα τριαντάφυλλο»
Γιορτάζουμε τον Άγιο Βαλεντίνο με πρωταγωνιστές εσάς
Μία μέρα του χειμώνα να θυμίζει άνοιξη, φαγητό με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, ευχές από αγαπημένους συνοδοιπόρους
Οι άγνωστες μαμάδες και η νέα πατρίδα
«Καμιά φορά, σκέφτομαι, μικρές στιγμές της ζωής αρκούν για να σε γεμίσουν για πάντα»
«Καμιά φορά… ο θάνατος ανοίγει τον δρόμο στη ζωή. Κι αυτό σας το λέει ένα πιάνο που για δεκαπέντε χρόνια πίστευε πως είχε νεκρωθεί…»
«Χωρίς καμία προσδοκία των άλλων για εμένα, χωρίς καμία κοινωνική υποχρέωση, χωρίς καμία ανάγκη να δικαιολογήσω τη ραστώνη ή την αργία μου»
«Δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, κακοπληρωμένοι όντες»
Ακολούθησε την τυπική διαδικασία για την ενοικίαση σπιτιού. Όμως εξαπατήθηκε κι έτσι μια ολόκληρη ζωή 35 ετών μεταφέρθηκε σε αποθήκη και ο ίδιος σε ξενοδοχείο
Μια επεισοδιακή διάσωση με πολλά παρελκόμενα
Η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός εξιστορεί μια δυνατή ιστορία επιβίωσης στη σκοτεινή και αγριεμένη θάλασσα
Όλοι έχουμε ζήσει διάφορα. Αναπάντεχα, επικίνδυνα, σοκαριστικά, απίστευτα. Ιστορίες για άγριους που τις συζητάμε στις παρέες. Κάνω την αρχή.
Ήταν μια persona που, στη φοβερή δεκαετία του '80, αν δεν την ήξερες, δεν ήσουν in
Τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν υπάρχουν μόνο στο «Maestro» αλλά και στη ζωή μας
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.