Φόρο επιτηδεύματος θα πρέπει να καταβάλλουν πλέον οι αυτοαπασχολούμενες ιερόδουλες, με απόφαση του Ομοσπονδιακού Οικονομικού Δικαστηρίου του Μονάχου. Η «διαφωνία» μεταξύ φορολογικών αρχών και ιερόδουλων σχετικά με την επιβολή ενός τέτοιου φόρου για τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, διαρκεί αρκετά χρόνια τώρα με τις φορολογικές αρχές να επιμένουν πως η δραστηριότητα αυτή είναι επάγγελμα το οποίο πρέπει να υπαχθεί στο φορολογικό καθεστώς που ισχύει για τους επιτηδευματίες. Οι ιερόδουλες από την άλλη, υποστηρίζουν πως η δραστηριότητά τους εμπίπτει στην κατηγορία των «άλλων εσόδων» και συνεπώς οφείλουν να καταβάλουν μόνον το φόρο επί του εισοδήματος. Η απόφαση της γερμανικής δικαιοσύνης πάντως δεν αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά την πλειοψηφία των γυναικών που «απασχολούνται» στον τομέα, αφού το τέλος επιτηδεύματος συμπεριλαμβάνεται στη φορολογία εισοδήματος. Το ίδιο δικαστήριο στην τελευταία του ετυμηγορία για το ζήτημα, που ανάγεται στο 1964, είχε κρίνει ότι όσοι επιδίδονται σε «κατ’ επάγγελμα συνουσία» δεν είναι υπόχρεοι καταβολής τέλους επιτηδεύματος. Όμως στην πορεία άλλαξε ο τρόπος που ο κρατικός μηχανισμός αντιμετώπιζε την πορνεία, με το γερμανικό κοινοβούλιο να εγκρίνει νόμο το 2001 ο οποίος νομιμοποιούσε την πορνεία δίνοντας στις ιερόδουλες δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης και υπογραφής συμβάσεων εργασίας.
17°
