Στην περίπτωση της Ελλάδας η Ε.Ε. προσπαθεί για πρώτη φορά να αναγκάσει έναν λαό να κάνει κάτι που δεν επιθυμεί, αναφέρει η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε άρθρο σχόλιό της, στο οποίο εκτιμά ότι παρά την ψήφιση του δεύτερου πακέτου μεταρρυθμίσεων δεν έχουν αλλάξει και πολλά στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας.
Η γερμανική εφημερίδα τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί να μην συμφωνεί με τις μεταρρυθμίσεις και δήώσε ότι αναγκάζεται να εφαρμόσει μια συμφωνία στην οποία δεν πιστεύει». Από την άλλη, επισημαίνει η FAZ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρίσκει τα όσα προωθούνται στο ελληνικό κοινοβούλιο «σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά», κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς η Αθήνα εφαρμόζει τον οδικό χάρτη που συμφωνήθηκε στις Βρυξέλλες προκειμένου να λάβει νέα βοήθεια.
Παρόλα αυτά, συνεχίζει η εφημερίδα, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. «Αν έχουμε αποκομίσει ένα μάθημα από την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων σε άλλες χώρες, αυτό είναι ότι μια κοινωνία μπορεί να αλλάξει όταν η πολιτική τάξη τάσσεται υπέρ του εκσυγχρονισμού και τον εφαρμόζει πειστικά. Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το αντίθετο: Έχει δημιουργήσει μια νοοτροπία πολιορκίας και ισχυρίζεται ότι η χώρα είναι θύμα πιέσεων. Αυτό βέβαια φαίνεται να ικανοποιεί τους Έλληνες, οι οποίοι έχουν περάσει πέντε χρόνια λιτότητας. Όμως, δεν αρκεί για να αναδιαρθρωθεί ένα κράτος», υπογραμμίζει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τη FAZ, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να αναρωτηθεί πώς μπορεί να κυβερνήσει μακροπρόθεσμα χωρίς να διαθέτει την πλειοψηφία. Οι πρόωρες εκλογές, τις οποίες πολλοί αναμένουν, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ισχύ του, όμως όχι την επιθυμία του για μεταρρυθμίσεις, παρατηρεί η εφημερίδα. Αλλά και στην περίπτωση (αν και όχι πιθανή) που υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης, προσθέτει η εφημερίδα, δεν θα αλλάξει τίποτα στη διάθεση που επικρατεί στη χώρα, η οποία -παρά τα λάθη της προηγούμενης τρόικας— εξακολουθεί να ενεργεί σαν να αρνείται να περάσει στον 21ο αιώνα.
«Η Ε.Ε. πάντα αναμιγνυόταν στα εσωτερικά των χωρών μελών της, καθώς αυτή είναι η φύση της. Όμως στην Ελλάδα προσπαθεί για πρώτη φορά να αναγκάσει για πρώτη φορά έναν λαό να κάνει κάτι που δεν επιθυμεί. Αυτό θα πρέπει να το θεωρήσουμε ένα πείραμα με ανοικτό αποτέλεσμα», καταλήγει το άρθρο.
