Καρό παιδιά, ριγέ πατεράδες

Τι απ’ όλα αυτά έγινε στ’ αλήθεια και τι ήταν της φαντασίας, δύσκολο πια να το πει κανείς. Λιώσανε μεταξύ τους και φτιάξανε ένα αλλόκοτα ενδιαφέρον αμάλγαμα. Στις εσοχές του το χαϊδεύεις, στις προεξοχές αγκυλώνεσαι. Όπως με τα ανθρώπινα σώματα… Και τις μνήμες.

Ένας τρομαχτικός στην όψη φαντάρος, ο «Καρπόζηλος»· όλοι τον φοβούνται, όμως είναι απλώς λυπημένος. Το σπίτι που καίγεται κι η γυναίκα που προσπαθεί να σώσει το πρώτο τεύχος της Πάττυ. Ο παππούς που ανεβαίνει το βουνό για να φωτογραφίσει την πηγή. Ένας πιτσιρικάς ερωτευμένος με την «Ντιλάιλα». Στο πλοίο από Μυτιλήνη για Πειραιά εμφανίζεται ξαφνικά το κορίτσι από το εξώφυλλο των Blind Faith. Ο αυστηρός γυμνασιάρχης και η καθηγήτρια με τα ωραία πόδια. Ο Σίσυφος, που μια μέρα, έκπληκτος, φέρνει την πέτρα του στην κορυφή. Η μέρα που πέθανε ο Έλβις, εκδρομές που δεν έγιναν ακόμα, παιδιά με καρό πουκάμισα –οι πρώτοι ροκάδες– και οι πατεράδες τους με ριγέ πιτζάμες, ιστορίες-παραπόταμοι από ένα μεγάλο, υπόγειο ποτάμι που ακούγεται να κυλάει μακρινό σαν ξεχασμένη αγάπη.