Ποιο διεστραμμένο μυαλό είχε την αχαρακτήριστη έμπνευση να μετατρέψει σε a priori ενόχους χιλιάδες φορολογούμενους με τη διαβόητη «περαίωση»; Μην κουράζεστε. Δεν πρόκειται για τον παραμορφωτικό φακό του Κάφκα ή του Σαραμάγκου. Ήταν ένας πρώην πρωθυπουργός της χώρας. Το 1992. Το μέτρο υιοθέτησαν όλοι οι διάδοχοί του. Κατά την κυβέρνηση και την εφορία, είσαι εξ ορισμού ένοχος και πρέπει να αποδείξεις στον επαπειλούμενο έλεγχο ότι είσαι αθώος. Αλλιώς, πληρώνεις το χαράτσι και παραμένεις εσαεί ένοχος. Παραφράζοντας τον Φίλιπ Ροθ: Αυτή η χώρα –η Ελλάδα– δεν είναι χώρα. Ένα κουφάρι είναι.
- Φ. ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ
Τα κινητά στις φυλακές
Είναι γνωστό πως η προ μηνών απίστευτη προσγείωση αεροπλάνου στις φυλακές υλοποιήθηκε μέσω κινητών τηλεφώνων. Οι υπόδικοι χρυσοπληρώνουν στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους τα κινητά, τα οποία έχουν μετατραπεί σε όπλα. Οι φυλακές έχουν γίνει στρατηγεία για τη διάπραξη φόνων και συμβολαίων θανάτου, καθώς και σούπερ μάρκετ κινητών. Το μόνο που δεν έχει γίνει στις φυλακές είναι η τηλεδιάσκεψη για το σχεδιασμό φόνων. Όλα αυτά αναδύουν άρωμα Λατινικής Αμερικής. Οι επίορκοι φύλακες επικαλέσθηκαν δήθεν λόγους υγείας για να μη χάσουν τις υψηλές ταρίφες. Το σύστημα απενεργοποίησης που ισχύει στο Ηρώδειο και στη Βουλή θα έπρεπε προ πολλού να έχει εφαρμοστεί σε όλες ανεξαιρέτως τις φυλακές. Η διαφθορά έφτασε στο σημείο να είναι χειρότερη από το φόνο. Οι πολίτες πιστεύουν πως οι ηθικοί αυτουργοί για τις εγκληματικές αυτές παραλείψεις, καθώς και για τους διαπραχθέντες φόνους (μέσω των κινητών), είναι οι διατελέσαντες υπουργοί Δικαιοσύνης τα τελευταία 20 χρόνια, που δεν υλοποίησαν τα συστήματα αυτά. Δυστυχώς, όμως, αυτοί είναι στο απυρόβλητο, γιατί υπάρχει το έκτρωμα που λέγεται «Νόμος Περί Ευθύνης Υπουργών».
Λίγες ημέρες μετά την εφαρμογή των μέτρων για το κάπνισμα, τα πεζοδρόμια (και οι δρόμοι) έχουν γεμίσει γόπες! Ήδη η Αθήνα ήταν μια βρομερή και σιχαμερή πόλη, μέσα στο σκουπίδι, με πεζοδρόμια μαύρα από τη βρόμα, σε κάθε δεύτερο βήμα να αναδύονται οσμές από τα κατρουλιά και την απλυσιά! Πώς αντέχουμε;
Οδοκαθαριστής πουθενά. Τελευταία φορά που είδα έναν, ήταν πριν τρεις μήνες, σε δρόμο παρακείμενο του Δημαρχείου της Αθήνας. Βαριεστημένα έσερνε τη σκούπα του και το αυτοσχέδιο (!) φαράσι, φτιαγμένο από ένα κομμένο πλαστικό μπιτόνι! Κάποια στιγμή, έκανε πως σκούπιζε!..
Γιατί δεν τους παίρνουμε στο κυνήγι; Όλους αυτούς, που μας παραμυθιάζουν για την Ελλάδα της Ευρώπης, όλους αυτούς που κοιτάνε ψηλά, δήθεν τα μεγάλα και τα σπουδαία, και δεν κατεβάζουν το βλέμμα τους κάτω, να δουν ότι μας έχει πνίξει το σκατό (με το συμπάθιο!). Είναι όλοι επικίνδυνοι και θέτουν συνεχώς σε κίνδυνο και τη δημόσια υγεία.
Και οι ξένοι, τι θέλουν από την Αθήνα μας; Με λύπη μου έχω διαπιστώσει ότι και οι μετανάστες, αλλά και οι Έλληνες από την υπόλοιπη Ελλάδα που έχουν έρθει στην Αθήνα, δεν τη σέβονται την πόλη… Απροκάλυπτα και επιδεικτικά πολλές φορές, πετάνε κάτω ό,τι σκουπίδι κρατούν στα χέρια τους…
Εμείς που θέλουμε καθαρή και υγιή την πόλη μας, τι φταίμε; Αν σε κάποια στιγμή, αύριο, αυτή η πόλη γίνει εντελώς αφόρητη, οι ξένοι μπορεί να γυρίσουν στη χώρα τους και οι Έλληνες στα χωριά τους… Εμείς, που το χωριό μας είναι εδώ, τι στην ευχή θα κάνουμε;
Γι’ αυτό σας παρακαλώ όλους, βρε παιδιά: Σεβαστείτε αυτή την έρημη την πόλη, σεβαστείτε τη γη που πατάτε και τον αέρα που αναπνέετε, σεβαστείτε τον εαυτό σας!
9°
