Athens Voices 632

Σε Ταχυδρομείο, πολλοί άνθρωποι περιμένουν να εξυπηρετηθούν με χαρτάκια αριθμού προτεραιότητας. Νεαρός μπαίνει βιαστικός και ρωτάει μία κυρία:

«Σας πειράζει να περάσω πρώτος; Γιατί έχω παρκάρει παράνομα».

«Από μένα είναι εντάξει. Περάστε» απαντάει η κυρία...

…Ο νεαρός πλησιάζει τον γκισέ και τότε όλοι οι υπόλοιποι μαζί αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Ζοχαδιασμένος ο νεαρός γυρνάει και φεύγει μουρμουρίζοντας:

«Άμα δεν υπάρχει κατανόηση…»

(Μεσογείων, μεσημέρι Πέμπτης)

---

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗΝ ΟΥΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.

(Ταμπέλα σε κολόνα, κάπου στην Κηφισιά)

---

«Δεν το πιστεύω, ρε Ελένη! Μα είχε τέτοια μαγαζιά εδώ; Καλά η καφετέρια μα και αστειατόριο;»

(Κυρία φορτωμένη με μπαγκάζια –η πρώτη της φορά στα ΚΤΕΛ Κηφισού– στη φίλη της. Κηφισός, Δευτέρα πρωί)

---

Έξω από τατουατζίδικο, δύο αραχτοί, φουσκωτοί κλαρινογαμπροί. Από μπροστά τους περνούν δύο όμορφες κοπέλες.

«Τι κάνουμε;» τις ρωτάει ο ένας.

Αυτές χαμογελούν χωρίς να απαντήσουν και συνεχίζουν…

…Ο φουσκωτός συνεχίζει και σχολιάζει:

«Έτσι είναι ρε, τις χαιρετάς κι αυτές σε γράφουν στ’ @ρχίδι@ τους».

(Εξάρχεια, Σάββατο πρωί)

---

«Το ίδιο σιντί με εχτές παίζει… Την ίδια Σαντέ».

(Φωνή ανάμεσα στους θαμώνες σε café στου Ψυρρή, Κυριακή πρωί)